Kime baktıracağı sizi de bizi de ilgilendirmez. Çocuklar onların, ister bir komşusuna, ister arkadaşına, ona, buna şuna.. Öksüz sokakta kalmış çocuklar değiller, ana babaları hayatta ve akılları başlarında. Zaten yaptıkları çocukları büyüklere baktırılmasını doğru bulmuyorum, bir de hasta anneye dayatmak vicdansızlık
SSize hiç bakmak düşmez, hiç üstünüze alınmayın. Siz ya da eşiniz açın telefonu. Kv nize söyleyin, anne seni bize alalım, bakıp iyileştirelim ama çocukların hiçbirisi ile ilgilenmem, biliyorsun durumumu. Sen istersen ara söyle, arasın kızını "kızım ben kardeşine gidiyorum, kendime bakacak durumda değilim, sen de bana bakamazsın çocuklarla malum. Çocukları bana veya oraya sakın gönderme kızım. Elimde olan bir durum değildi biliyorsun. Sen eşinle çözüm bul, ben gidiyorum" desin. Sizin tenbihlediğinizi de söylemesin
EEmrivaki yaparsa da kapıdan gönderin. Bunda bir mecburiyetimiz de, mahçup olacağınız bir durum da yok. "Kusura bakma abla mümkün değil. Ben hamile halimle kendi gayretimle ancak anneme bakacağım. Bu da hepimiz için önemli bir gereksinim biliyorsun ki. Çocukları kabul etmem mümkün değil "deyip göndereceksiniz.
Üç çocuğu birden anneye baktırırken hiç mi o kadına acımıyorlar ben hiç anlamıyorum gerçekten. Yaşlı insanın her an hastalık, güçten düşme vs ihtimalleri hep var, bu olağanüstü bir hal değil ki!
KKonusu komşusu, kreşi, eşi dostu, bir arkadaşın para ile bakacak annesi vs si bir dolu alternatif bulunuyor arayınca. Ama bulmak size ya da anneanneye değil onlara düşer. Siz devreye girmeyin, her an tamam diyecekmiş gibi de tavırda bulunmayın yeter