Ailemleyim, düşünüyorum ama yakalayabileceğim pozitif bir noktam yok...
Sagolun.
Hayır 23 yaşındayım
Burda detayli anlatmadim bu saydiklarim en etkileyenler. Olayın içinde olup bir bir yaşayınca insan daha ne gelecek başıma diye bekliyor artık. Eminim ki daha beteri var dedigim gibi yazip icimi dokmek istedim biraz
Anladım.
Sürüklüyor haklisiniz. Böyle iyimser düşünüyorum ama yalnızca birkaç dakika sürüyor sonra tekrar içine çekiyor beni bulunduğum durum. Bilmiyorum ne yapacağımı
Bunları yapmadan gelip burda derdim var diye konusmam cok sacma olur zaten ama yaptigim halde olmadigi icin bir seye girismeye korkar oldum artik
Bana yaz konuşalım üzülmeKızlar merhaba,kendimi o kadar mutsuz ve yalnız hissediyorum ki sanki bu dünyada derdimi anlatabileceğim ve beni anlayabilecek hiç kimse yok buna ailem de dahil. Içimden hicbir şey yapmak gelmiyor. Babami kaybettim, universite bitirdim ıssizim aşk hayatım desen içler acısı bi de üstüne düştüm şimdi ayağım alçıda elle tutulur hicbir şey yok artık kafayı yemek üzereyim. Buraya yazip biraz icimi dokmek istedim
zor gunler sabir ve dua...Kızlar merhaba,kendimi o kadar mutsuz ve yalnız hissediyorum ki sanki bu dünyada derdimi anlatabileceğim ve beni anlayabilecek hiç kimse yok buna ailem de dahil. Içimden hicbir şey yapmak gelmiyor. Babami kaybettim, universite bitirdim ıssizim aşk hayatım desen içler acısı bi de üstüne düştüm şimdi ayağım alçıda elle tutulur hicbir şey yok artık kafayı yemek üzereyim. Buraya yazip biraz icimi dokmek istedim
Cok sagolun insallah
Acınızı yaşayın elbette, ama hayatınızdan vazgeçmeyin. Mecburen yaşıyoruz ve çok çok ağır dertler var hayatta.
