kesinlikle katılıyorum,
bi de bu aralar tam da bizi deneme zamanları kızlar,
azra kaç gündür istediği olmayınca böyle nazlı nazlı ağlamaya başladı,
kapı önüne dikilip dudak büzmeler, arkasını dönüp kafasını öne eğip dudak büzmeler...
(Allahım o kadar tatlı oluyorki ne isterse önüne sermemek için dudak içlerimi ısırıyorum ya. bi velede bu kadar mı yakışır dudak büzüp ağlamak ya. ne kadar insafsızca saldırıyo bunlar bize yahu, bütün oyunlarını kullanıyolar, neyse konumuza dönelim)
bende hayır dediğim için ağladığı şeyi yapmıyorum ama orda öylece bırakmıyorum da. başka odaya götürüyorum, başla oyuncaklar çıkartıyorum, durup duruken deli gibi kıvırtarak oynuyorum ki bi şekilde dikkati dağılsın ama bu arada bende lafımı çiğnemiş olmayayım. ve dün akşam ilk ebeveynlik dersimizden geçtik :) benim kıza hayır dedi, hatun koşarak babasına gidip ağlayarak istediği şeyi işaret etmeye başladı. babası tam eriyecekken ben "ama hani ben hayır deyince hayır dı" dedim, ikisi de ne dediğimi anladı (tabi bunda ateş saçan gözlerimin etkisi de olmuş olabilir çünkü bizim kzıa bırakırsan bizim ev tepeaşağı duracak) ev babası da hayır kızım gel senlen odana gidelim dedi ve gittiler..mutlu son..bende biraz dinlendim :)