• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızlar biraz konuşmaya içimi dökmeye ihtiyacım var

sheismaya

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
6 Aralık 2021
2.320
2.613
83
14 Temmuzda ölü bebek doğumu yaptım sezeryanla kordon dolanmış 8.5 aylıkken vefat etti. Aylardır psikolojim berbat durumda terapi görmeye başladım yemek yapamıyordum terapiyle yavaş yavaş kendime gelmeye başladım ama herşey o kadar üstüme üstüme geliyor ki kayınvalidem ameliyat olacak bizde kalıyorlar eşim ayağını incitmiş raporlu herşeye yetişmeye çalışıyorum bi yandan kendi psikolojim berbat durumda 10 kilo verdim çok doldum artık ya evde bir başıma oturup kafa bile dinletemiyorum herşey o kadar üst üste geldi ki dinlenmeye halim kalmadı terapiler biraz da olsa iyi geliyor ama kendimi bir başıma yapayalnızmışım gibi hissediyorum şimdi ilaçlara başladım terapi doktorum altı ay sürecek tedavi dedi ancak o zaman tekrardan çocuk deneyebilirim ne bileyim hayat neden böyle oluyor çocuğumun odası herşeyi hazır öyle duruyor ben daha açımı doğru düzgün yaşayamamışken başka şeylerle uğraşıyorum ve kendime bakmaya bile halim yok ama kimse bunu düşünmüyor saçımı bile günlerce taramıyorum
 
14 Temmuzda ölü bebek doğumu yaptım sezeryanla kordon dolanmış 8.5 aylıkken vefat etti. Aylardır psikolojim berbat durumda terapi görmeye başladım yemek yapamıyordum terapiyle yavaş yavaş kendime gelmeye başladım ama herşey o kadar üstüme üstüme geliyor ki kayınvalidem ameliyat olacak bizde kalıyorlar eşim ayağını incitmiş raporlu herşeye yetişmeye çalışıyorum bi yandan kendi psikolojim berbat durumda 10 kilo verdim çok doldum artık ya evde bir başıma oturup kafa bile dinletemiyorum herşey o kadar üst üste geldi ki dinlenmeye halim kalmadı terapiler biraz da olsa iyi geliyor ama kendimi bir başıma yapayalnızmışım gibi hissediyorum şimdi ilaçlara başladım terapi doktorum altı ay sürecek tedavi dedi ancak o zaman tekrardan çocuk deneyebilirim ne bileyim hayat neden böyle oluyor çocuğumun odası herşeyi hazır öyle duruyor ben daha açımı doğru düzgün yaşayamamışken başka şeylerle uğraşıyorum ve kendime bakmaya bile halim yok ama kimse bunu düşünmüyor saçımı bile günlerce taramıyorum
Çok üzüldüm rabbim doğru zamanda hayrlı sağlıklı evlatlar nasip etsin. Kaynana bakacak başka kimse yok mu 🤨 kendi aileniz nerde onların yanına gitseniz biraz ya da sevdiğiniz size iyi gelebilecek bir arkadaş kuzen falan varsa. Ortam değişikliği çok iyi gelecektir. Bebeğinizin odasından bir müddet uzak dursanız ya da eşyaları kolikeyip kaldırsanız en azından yeni Bebek fikrine kadar
 
Başınız sağolsun siz hazır olduğunuzda ve istediğinizde sağlıklı bir bebeğiniz olsun inşallah.
Üst üste gelmiş hepsi. Evde eşinizle yalnız kalsanız daha kolay atlatırdınız ama pek mümkün değil galiba.
Mevcut durumda her şeye koşturmayın sabahtan yemekleri yapın oturun, odanızda dinlenin. Her şey düzenli olmak zorunda değil.
O ortamda yaşayan kişiler de evi toplu tutsun bi zahmet. Tek güvenceleri siz misiniz
 
Canım benim yaa kıyamam. Eş desteği çok önemli.
Anneniz başka şehirde yaşıyorsa bir süre yanına gidin bakalım. Kayınvalideniz ameliyat olduktan sonra eve gelirse daha çok bunalırsınız dört duvar arasında... Yardım derneklerine üye olabilirsiniz,iyi gelir belki. Sosyal olmak az da olsa biraz hafifletir. Sonra inşallah yoluna girer.
 
Çok üzüldüm rabbim doğru zamanda hayrlı sağlıklı evlatlar nasip etsin. Kaynana bakacak başka kimse yok mu 🤨 kendi aileniz nerde onların yanına gitseniz biraz ya da sevdiğiniz size iyi gelebilecek bir arkadaş kuzen falan varsa. Ortam değişikliği çok iyi gelecektir. Bebeğinizin odasından bir müddet uzak dursanız ya da eşyaları kolikeyip kaldırsanız en azından yeni Bebek fikrine kadar
Amin inşallah iki görümcem var biri uzakta diğerinin de ufak çocuğu var mecburen ben bakıyorum hastanede de ben kalacağım hal böyleyken dışarı çıkamıyorum evde ne çamaşır ne bulaşık bitiyor yemek felan derken kendim bile dinlenemiyorum kendi annemler eşyaları topladılar uygun bir günde alacaklar evden tüm eşyaları
 
Başınız sağolsun siz hazır olduğunuzda ve istediğinizde sağlıklı bir bebeğiniz olsun inşallah.
Üst üste gelmiş hepsi. Evde eşinizle yalnız kalsanız daha kolay atlatırdınız ama pek mümkün değil galiba.
Mevcut durumda her şeye koşturmayın sabahtan yemekleri yapın oturun, odanızda dinlenin. Her şey düzenli olmak zorunda değil.
O ortamda yaşayan kişiler de evi toplu tutsun bi zahmet. Tek güvenceleri siz misiniz
Sağolasın maalesef tek güvence benim çırpınıp duruyorum
 
Evde yalnız kalabilmenin yerini tutmaz ama markete gidiyorum bahanesiyle çık tek başına bir kahve iç. Hatta kulaklık takıp sevdiğin müzikleri dinlersen iyi gelir. Geçmiş olsun
 
Canım benim yaa kıyamam. Eş desteği çok önemli.
Anneniz başka şehirde yaşıyorsa bir süre yanına gidin bakalım. Kayınvalideniz ameliyat olduktan sonra eve gelirse daha çok bunalırsınız dört duvar arasında... Yardım derneklerine üye olabilirsiniz,iyi gelir belki. Sosyal olmak az da olsa biraz hafifletir. Sonra inşallah yoluna girer.
Şuanda zaten bende kalıyor ameliyatta da başka kimse yok yanında kalacak mecburen herşeyi ben üstlenmek durumunda kalıyorum
 
14 Temmuzda ölü bebek doğumu yaptım sezeryanla kordon dolanmış 8.5 aylıkken vefat etti. Aylardır psikolojim berbat durumda terapi görmeye başladım yemek yapamıyordum terapiyle yavaş yavaş kendime gelmeye başladım ama herşey o kadar üstüme üstüme geliyor ki kayınvalidem ameliyat olacak bizde kalıyorlar eşim ayağını incitmiş raporlu herşeye yetişmeye çalışıyorum bi yandan kendi psikolojim berbat durumda 10 kilo verdim çok doldum artık ya evde bir başıma oturup kafa bile dinletemiyorum herşey o kadar üst üste geldi ki dinlenmeye halim kalmadı terapiler biraz da olsa iyi geliyor ama kendimi bir başıma yapayalnızmışım gibi hissediyorum şimdi ilaçlara başladım terapi doktorum altı ay sürecek tedavi dedi ancak o zaman tekrardan çocuk deneyebilirim ne bileyim hayat neden böyle oluyor çocuğumun odası herşeyi hazır öyle duruyor ben daha açımı doğru düzgün yaşayamamışken başka şeylerle uğraşıyorum ve kendime bakmaya bile halim yok ama kimse bunu düşünmüyor saçımı bile günlerce taramıyorum
Çok geçmiş olsun ve başınız sağolsun.Terapiniz iyi geçer İnşallah.
 
Bok yesinler ulan benim evladım gitmiş utanmadan yemek mi bekliyorlar zıkkımın dibini yesinler.. ben olsam sopayla kovardım evden kusura bakmayın büyük tepkiler verdim ben de bebeğimi kaybettim düsüktü ama terapilerle atlattım zor toparladım o halimi düşünemiyorum herkes düsman gibiydi yediğim yemek boğazıma dizilirdi bi de milleti doyurmak zıkkımmm yesinler of of tutamadım yine kendimi :(
 
Evladını kaybetmiş bir kadının evine yatılı gelip kendine de hizmet ettirmezsin ya ne iğrenc ne leş insanlar bazı kayınvalideler niye kabul ediyorsunuz acınız yasınız var eşinizin kardeşi vs yok mu gitsinler utanmazlar
Ameliyat olacakmış zevkten gelmemiş. Daha duyarlı olabilirlermiş de abartmışsınız.
 
Ameliyat olacakmış zevkten gelmemiş. Daha duyarlı olabilirlermiş de abartmışsınız.
iki tane görümcesi varmış geline mi güvenmiş çöpsüz üzüm gibi gelmiş galiba ayrıca evladını kaybetmiş bir anneye abartmayın demek nasıl bir kafa?
Evet abartacak abartmalı da.
Görümceler varken geline mi düşer?
 
iki tane görümcesi varmış geline mi güvenmiş çöpsüz üzüm gibi gelmiş galiba ayrıca evladını kaybetmiş bir anneye abartmayın demek nasıl bir kafa?
Evet abartacak abartmalı da.
Görümceler varken geline mi düşer?
Görümceler kısmını görmediğimi belirteyim. Haklı olabilirsin ama bu üslupla asla haklı olamazsın:KK51:
 
14 Temmuzda ölü bebek doğumu yaptım sezeryanla kordon dolanmış 8.5 aylıkken vefat etti. Aylardır psikolojim berbat durumda terapi görmeye başladım yemek yapamıyordum terapiyle yavaş yavaş kendime gelmeye başladım ama herşey o kadar üstüme üstüme geliyor ki kayınvalidem ameliyat olacak bizde kalıyorlar eşim ayağını incitmiş raporlu herşeye yetişmeye çalışıyorum bi yandan kendi psikolojim berbat durumda 10 kilo verdim çok doldum artık ya evde bir başıma oturup kafa bile dinletemiyorum herşey o kadar üst üste geldi ki dinlenmeye halim kalmadı terapiler biraz da olsa iyi geliyor ama kendimi bir başıma yapayalnızmışım gibi hissediyorum şimdi ilaçlara başladım terapi doktorum altı ay sürecek tedavi dedi ancak o zaman tekrardan çocuk deneyebilirim ne bileyim hayat neden böyle oluyor çocuğumun odası herşeyi hazır öyle duruyor ben daha açımı doğru düzgün yaşayamamışken başka şeylerle uğraşıyorum ve kendime bakmaya bile halim yok ama kimse bunu düşünmüyor saçımı bile günlerce taramıyorum
Merhaba, öncelikle başın sağolsun Rabbim sabır versin. Benim arkadaşım da doğuma 1 gün kala bebeğini kaybetti o yavrununda her şeyi hazırdı fakat Rabbim öyle yazmış. Şuan hamile Rabbim tekrar nasip etti. Bu dünyada en önemli olan önce sensin sen iyi olmazsan kimseye iyi gelemezsin. Esin ile konuş seni anlaması ve destek olması lazım kayınvalidenin hastalığı kötü denk gelmiş iyileştikten sonra sana iyi gelen insanların yanına gidebilirsin. Esin çok rahatsız değilse biraz kendin çıkıp bir kahve içip dolaşabilirsin. Ama dediğim gibi önce sen iyi olmalısın. Umarım her şey düzelir bol dua et ❤️
 
Back
X