Kızlar biraz konuşmaya içimi dökmeye ihtiyacım var

Benim daha önce de psikolojik sorunlarım vardı ilaç kullanıyordum hamilelik için bırakmıştım işte ölünce toparlayamadım yemeden içmeden kesildim bide benim epilepsi gibi ataklarım oluyor psikolojik kendimi kaybediyorum
Canım benim çok iyi anlıyorum seni ben de epilepsi hastasıyım 7 yıldır son iki yıldır nöbetlerim çok çok azaldı hatta bu yaşadığım süreçte nöbetlerimi tetikler diye düşündüm ama çok şükür tetiklemedi
 
Canım benim çok iyi anlıyorum seni ben de epilepsi hastasıyım 7 yıldır son iki yıldır nöbetlerim çok çok azaldı hatta bu yaşadığım süreçte nöbetlerimi tetikler diye düşündüm ama çok şükür tetiklemedi
Umarım benimde azalır
 
Evde yalnız kalamıyorsanız terapiye gittiğinizde ve ya normal bir zamanda kendi başınıza bir yerlerde oturup kahve için. İnşallah bu günler kolay ve hemen geçer. Allah acınız için de sabır versin
 
Küçük bebeği olması neyi değiştirir gayette bakabilir annesine? Ya siz de uygun olmasanız ne olacaktı? Ben kendime zor bakıyorum de gönder. Ya da kocan baksın annesine. Ne gamsız insanlar var ya
 
bende haziran ayında erken dogumla bir aylık oglumu kaybettim acını anlıyorum başın sağolsun.bende terapiye gidiyorum ama ilaç istemedim çünkü cocuk için kaybedecek vaktim yok.lütfen ilaç kullanma kendi kendine ğüçlü olmaya çalış:KK43:
biliyomusun canım kk oğlum aynı hastanede yogun bakımdaydı yan yana yattı torunuyla. oğlum ardından bir sonra kk kaybettik.oğlum babannesini karşıladı orda:(
 
14 Temmuzda ölü bebek doğumu yaptım sezeryanla kordon dolanmış 8.5 aylıkken vefat etti. Aylardır psikolojim berbat durumda terapi görmeye başladım yemek yapamıyordum terapiyle yavaş yavaş kendime gelmeye başladım ama herşey o kadar üstüme üstüme geliyor ki kayınvalidem ameliyat olacak bizde kalıyorlar eşim ayağını incitmiş raporlu herşeye yetişmeye çalışıyorum bi yandan kendi psikolojim berbat durumda 10 kilo verdim çok doldum artık ya evde bir başıma oturup kafa bile dinletemiyorum herşey o kadar üst üste geldi ki dinlenmeye halim kalmadı terapiler biraz da olsa iyi geliyor ama kendimi bir başıma yapayalnızmışım gibi hissediyorum şimdi ilaçlara başladım terapi doktorum altı ay sürecek tedavi dedi ancak o zaman tekrardan çocuk deneyebilirim ne bileyim hayat neden böyle oluyor çocuğumun odası herşeyi hazır öyle duruyor ben daha açımı doğru düzgün yaşayamamışken başka şeylerle uğraşıyorum ve kendime bakmaya bile halim yok ama kimse bunu düşünmüyor saçımı bile günlerce taramıyorum
Yazınızı okurken duygularınızı yaşamışım gibi hissettim rabbim yardımcınız olsun. Üzülme demiyeceğim sana üzül ama kendini yıpratma burası imtihan dünyası eminim ki derdi veren rabbim dermanını da vermiştir. Sadece biraz sabır... İnşallah ben sizin için dua edicem. Kendinizide yalnız hissetmeyin sakın hiç yalnız olur musunuz ? Elinizi açıp dua ettiğiniz her vakit yalnız değilsiniz sizi dinleyen bir Allah var her daim bunu kalbinizde hissedip biraz güç bulmaya çalışın inşallah
 
biliyomusun canım kk oğlum aynı hastanede yogun bakımdaydı yan yana yattı torunuyla. oğlum ardından bir sonra kk kaybettik.oğlum babannesini karşıladı orda:KK43:
Kıyamam ya benimde teyzemle öyle oldu bide yanında defnettik beraberler orada inşallah
 
Canım aynı gruptaydik. Sana çok dua ettim ve hala ediyorum
Umarım en kısa zamanda psikolojik ve fiziksel sağlığına kavuşursun. Ve sağlıklıdır bir bebeği bı an önce kucağına alırsın.. her Zaman duamda olacaksın 😞 lütfen kapatma kendini yaz konuş içini dök 🙏 bizler buradayız
 
14 Temmuzda ölü bebek doğumu yaptım sezeryanla kordon dolanmış 8.5 aylıkken vefat etti. Aylardır psikolojim berbat durumda terapi görmeye başladım yemek yapamıyordum terapiyle yavaş yavaş kendime gelmeye başladım ama herşey o kadar üstüme üstüme geliyor ki kayınvalidem ameliyat olacak bizde kalıyorlar eşim ayağını incitmiş raporlu herşeye yetişmeye çalışıyorum bi yandan kendi psikolojim berbat durumda 10 kilo verdim çok doldum artık ya evde bir başıma oturup kafa bile dinletemiyorum herşey o kadar üst üste geldi ki dinlenmeye halim kalmadı terapiler biraz da olsa iyi geliyor ama kendimi bir başıma yapayalnızmışım gibi hissediyorum şimdi ilaçlara başladım terapi doktorum altı ay sürecek tedavi dedi ancak o zaman tekrardan çocuk deneyebilirim ne bileyim hayat neden böyle oluyor çocuğumun odası herşeyi hazır öyle duruyor ben daha açımı doğru düzgün yaşayamamışken başka şeylerle uğraşıyorum ve kendime bakmaya bile halim yok ama kimse bunu düşünmüyor saçımı bile günlerce taramıyorum.
Öncelikle başın sağolsun cok üzüldüm.
Yaşadığın acının tarifi yoktur.
insallah bir gün tekrar anne olursun.
Her sey düzelir allahın izniyle.
duam seninle kendini yalnız hissetme.
 
Back
X