kızlar doğum yaptım. ama neden garibim:(

esraseyhan .!.:

doğum yapalı 5 gün oldu..şu anda sürekli ağlamak istiyorum.kaynanam ve annem yanımda.sezeryan yaptım.ağrılarım var çok.ne kadar zormuş evde kalabalık yaşamak...........alışamadım........depresyona girmek üzereyim..saatleri karıştırıyorum artık...

Genişletmek için tıkla...

geçmiş olsun canım ve de hayırlı olsun ALLAH analı babalı büyütsün inşallah .. '' Doğum sonrası hüzün '' adlı yazı ekledim ,senin şuanki ruh halinle ilgili olduğunu düşünüyorum ..ALLAH ferahlık versin yardımcın olsun ..

esraseyhan .!.:

doğum yapalı 5 gün oldu..şu anda sürekli ağlamak istiyorum.kaynanam ve annem yanımda.sezeryan yaptım.ağrılarım var çok.ne kadar zormuş evde kalabalık yaşamak...........alışamadım........depresyona girmek üzereyim..saatleri karıştırıyorum artık...

Genişletmek için tıkla...

canım öncelikle gözün aydın sağlıklı mutlu hayırlı uzun bir ömür sürersin bebeğinle inşallah.seni çok iyi anlıyorum bende ilk doğumumda buna benzer birşeyler yaşadım.kalabalığın içinde yalnızlık durumu yaşıyorsun. sözde insanlar sana yardım için oradalar fakat senin dilinden konuşmuyorlar seni anlamıyorlar bilirim. bende sezeryan doğum yaptım hastanede doğru dürüst yanımda kalacak adam bulamadık tek başıma kaldım iki kişilik odalar olduğu içinde eşimde yanıma fazla girememişti..eve çıkıncada yanımda 10 gün kayınvalidem ve kayınpederim kalmıştı.sözde bana yardım için kaldılar fakat eşim işten eve geldiğinde bir dakka yanımızdan ayrılmıyordu kaynanam.yatak odasına eşimin arkasından girip eşim odadan çıkarken beraber çıkıyorlardı.henüz 20 yaşındaydım eşimle konuştuğum herşeye karışıyordu alınacak bebek bezine kadar.eşime herkes doğuruyor diye yaşadığımın sıradan olduğunu naz yapıyor demeye getirmiş.Allahım çok kötü günlerdi.bende doğum sonrası deprosyona girdim.ancak prof.dr.a 2 sene sonra filan gitmiştim.1 yıl filan ilaç tedavisi uyguladı. ama sana tek önerim ilaç dr.vs. değil tek tedavi insanın kendisinde yaşam biçiminde. önceden kimseye yaşım küçük olduğu için bir söz söylüyemiyordum. şimdi 34 yaşındayım 26 haftalık hamileyim.Allahım zamanında sağlıklıca bebeğimi doğurursam hastanede kaldığım süre içinde özel odada kalıp sadece eşimin yanımda olmasını istiyorum inşallah .başka hiç kimsenin değil. eve çıktığım zamanda eşimin 7-8 gün işinden izin alıp yanımda kalmasını istiyorum. duygularımı çevremdeki insanlara kırmadan ama daha açık ifadelerle anlatmaya çalışacağım.istemediğim hiç bir şeyin daha sonra beni tabiki benimle birlikte bebeğimi etkilemesini istemiyorum.ben üzüleceğime bebeğim üzüleceğine etrafımdakiler üzülsün.zaten doğum yapıpda lohusa bir bayanı anlamayan insanların etrafımızda olmasına hiç gerek yok.bu durumda bizi anlamıyorlarda da bizim gerçek dostlarımız değildirler.canım sana tavsiyem kırıcı olmadan senin istemediğin şeyleri çevrendekilere ifade etmen aksi takdirde içine atarsan şimdi olmadasa uzun süre sonra patlama şeklinde dışarı atarsın. kendine ve bebeğine yapacağın en büyük kötülük olur. sen sinirli olursan bebeğinde sinirli olur. sağlıklı bireyler yetiştirmek için annenin her yönden güçlü ve sağlıklı olması gerekiyor. eşinle bu durumu paylaş zaten 9 ay gibi zorlu bir sınavdan çıktın vücuduna ve ruhuna gereksiz sorunlar yükleme.eşin seni hemen anlamayabilir onada zaman tanı bizler doğuştan annelik özelliğimiz var ama erkekler sonradan baba olurlar unutma.inşallah kısa sürede yaşadıklarını atlatırsın.bebeğinle ve sevdiklerinle sağlıklı mutlu uzun ömür diliyorum.Allaha emanet ol canım.

canım yazmayı unuttum ben doğumdan 1 hafta sonra kendi gereksinimlerimi ve bebeğimin gereksinimlerini kendim hallettim.bol bol dua et. inan bana 1,5 ay sonra dr.kontrolünden hemen donra dr.danışarak mekik çekmeye başladım. ikinci doğumumda büyük ihtimal sezaryan olacak. inan bu günlerdeki acılarını unutacaksın inşallah. her kışın sonuda bahar olduğunu unutma.hiç kimsenin hayatı tek düz gitmez inişler çıkışlar mutlak olacak bunların üstesinden gelmemiz gerekiyor.Allahım sana ve senin durumunda olanlara güç kuvvet versin. bebeğinle birlikte mutluluklar diliyorum.