merhaba bende zamanında tamda aynı senin anlattın durumları yaşadım ama geçmişte kaldı... bende pcoluyum baya bi uraştım didindim üzüldümm
( ilk gitim bir sene korunmasız beraber olmam gerektini olmazsa gitmem gerektiğini söyledi doktorum 1 sene öle uraş didin hamileleri görüyosun haliyle sürekli .. ozaman d aha çok görüyodum tabi bende olmadığı için .. çok ağladım çok uykuya yemeye vs vurdum kendimi..tedaviye başladık olmayınca haliyle ... doktorum 6 ay ilaç tedavisi olmazsa aşılama oda olmazsa son çare tüp bebek dedi ve başladık tedaviye ..tedavinin 5 ayında doktorum bu son tedavin dedi 6 cı tedaviyi yapmak istemedi ve dediki bu ilaçların etkisi uzun sürüyo 4 ay bekle dedi olmazsa gel aşılama yapalım .. ogün üzüldüm kendimce dedimki sanırım olmuyo uraşmak istemiyo o sebeten yolaldı beni ... herneyse kendi halime bıraktı beni .. bi kaç hafta geçti üstünden bende bi aşırı yorgunluk hissii aşırı uyku bide aşırı iştahhh kendimce düşündüm amann dedim herzamanki depresif hallerim iştee.. annem sordu adetin geçtimi diye bende aman ben zaten 3 ay olmadımı bilirim diyip onuda susturdum .. bi kaç gün sonra dayanamdı bi test al yap dedii aman anne ben o testlere verdim parayada acıyorum dedim okadar çok yaptımkii o testleri.. en son bigün merdivende komşumla karşılaştık bana dediki yeliz gözlerin parlıyo sen hamilemisin dedi ogünde atrık bezdim bu durumdan benn.. sanki insnalar masuus üstüme geliyomuş gibi hissettim inadına yaparlarmış gibii..sonunda test yapmaya ikna oldum ama zaten hazırım aynı durumu yaşmaya okadar çok yaşadımkii okadar üüzldüm bunaldım ağladım aklıma gelmedi tabi oan o sevinci yaşayacağım sonunda olmuştu ben hamileydim ve inanın o gün bugün unututm oyaşadıklarımı .. umutsuz olduğum anda yeniden bi umut oldu.. sanda tavsiyem üzülme çok fazla eninde sonunda sende kavuşacaksın bebeğine... çok uzun yazdım kusura bakmaa ...