napayım ya bak farkındayım düzelmeye çalısıyorum olmuyor alınmayım diyorum içim içimi yiyor. geçen çok kilo aldım dedim o da yok aşkım diyeceğine aşkım beraber spor yapalım istersen ben destek olurum falan dedi o gece baya kırılmıştım
Canım aranız düzelir ama açık konuşmak gerekirse cidden böyle eften püften surat asarsan bir değil iki değil bıktırırsın sevdiğin adamı neticede fazla naz aşık usandırır demişler.
Her şeye hep aynı tepkiyi verirsen bi'yerden sonra umursamaz, çünkü ciddiye almaz.
Mesela bak benim annem de feci alıngandın kendi neler der ama babamın bi'lafına alınır, ağlar, sızlar aynı büsbüyük bi'olay olmuş gibi...
En büyükten en küçük olaya kadar hepsinde aynı tepkiyi verdiğinde açıkcası ağladığında biz bile hıı ağlıyomusun yine anne modunda oluyoruz halbuki küçükken ilk gördüğümde oturup onla ağlamıştım baktım olcak gibi değil Haliyle babam da öyle bazen kendi haline bırakıyo, diyoruz gidip gönlünü alsana diye ben bi'şey demedim ki ağlamaya yer arıyo diyo bu sefer de annem eskisi gibi değil diye mızmızlanıyo
Düşünsene sen bi'adamla niye sevgili oluyosun hem sevdiğin için hem de mutlu günlerin olsun, beraber keyif alabilmek için di mi?
Ama sen böyle yapınca noluyo adamın aklına "lan mutlu da değiliz ki hep dırdır" cümlesi geliyo.
Bence ne yap biliyo musun karşındaki bi'şey deyince 2 dakika dur bekle cevap vermek için, bekle ki kelimeyi sindir içinde çünkü fevri davrandığın için ilk ağzına geleni söylüyosun
artık belli etmemeye çalısıyorum ama kalbim atıyor nefesim kesiliyor abartmıyorum çarpıntı olusuyor alınıp da belli etmeyince kendimi tutmaya çalısmalıyım çünkü önceki 2 yıllık sevgilimle de ayrılma sebebimiz buydu. sebep yoktu yani. durduk yere tripler atarlanmalar alınmalar zıtlasmalar. sorun bende çünkü 2si de aynı olamaz dimi. farkındayım özeleştiri de yapıyorum ama düzelemiyorum