Şükran hocanın eski hastasıyım Doktor arayışında olan bir arkadaşım kendisiyle alakalı fikrimi sorunca, yaşadığı sorunlara Şükran hocanın yardımcı olabileceğini düşünerek direk gidebilirsin dedim. Ancak, arkadaşım burada yazılanları okumuş ve tekrar bana fikrimi sordu. Valla, açıkçası burada yazılanları okumak eski günlere dönmeme ve o dönemi bazı açılardan tekrar sorgulamama sebep oldu.
Öncelikle, ben kendisinin uzmanlığı ile alakalı negatif bir yorum getirmem. Bebeğim sağlıkla doğdu, gebeliğim normalin üstünde iyi geçti. Teknik anlamda, Allah razı olsun.
Üstünde durmak istediğim olay, hocanın hastalarıyla geliştirdiği diyalogların boyutu aslında. Maalesef, bu konuda burada yazılanlarda da haklılık payı var. Gebelik süresince, hocanın yanındaki her muayenenizin önemli bir kısmı, hocanın diğer hastaları ile yaşadığı çoğunlukla negatif olaylar, hocanın iş yoğunluğu ile ilgili kişisel şikayetleri, gebe hastalarla ilgilenmesinin zorluğu vs. gibi hocanın tek taraflı yakınma ve hezeyanları ile geçiyor.
Üzülerek belirtmeliyimki diğer hastalar ile yaşadığı negatif olayları anlatışı, bir gıybet, dedikodu silsilesine dönüyor. Şu an düşünüyorum da, her ne kadar uyumlu bir hasta olsam da inşallah hoca beni de bu şikayet seanslarının bir malzemesi yapmamıştır. Hoca, nasıl olsa hastadan şikayet ederken hasta isminden bahsetmiyorum, kişisel bir mahremi bozmuyorum diye düşünüyordu muhtemelen ama her muayenede sürekli başkalarının başına gelen olumsuz olayları duymak ciddi anlamda modunuzu düşürüyor.
Bu kısım neyse de, şu an geriye dönüp yadırgadığım tek şey iş yoğunluğundan böylesine şikayet edişiydi diyebilirim. Özel muayenehaneye sahip bir doktorun hasta yoğunluğunu ayarlayabilme ve daha fazla hasta almama lüksü varken, devlet hastanesinde çalışan bir doktor ne yapsın?? Açıkçası şu an o yakınmaları o kadar boş geliyor ki bana. Daha fazla para kazanma uğrunamıdır nedir bilemiyorum ama insan kendi psikolojisini böyle ayaklar altına nasıl alır ben doğru bulmuyorum. Belki de yakınmalarında samimiyet yoktu ve sadece bir alışkanlıktı. Cidden bilemiyorum.
Yine unutmam bir muayenemizde sanırım bu hocanın çok konuşmalarından rahatsızlık duyanlar olmuş, hoca da "ne yapayım, benim de bütün hayatum bu. İşte, yaşadıklarımdan bahsediyorum insanlara, neyden bahsedeyim." demişti. Birisi buraya yazmış ya "Her görüşmemizden sonra psikolojim bozuk olarak yanından çıkıyordum" diye, aynen öyle. Ne kadar doğru yazmış. :) Hocanın ulrason vs. baktığı kısımlardan önceki her görüşmesi ayrı bir şikayet ve yakınma seansıydı. Ve hastası olarak gebe olan bizler kendisini avutuyormuşuz "Üzülmeyin hocam, aman hocam paşam hocam" diye.. Resmen kendisine terapi yapmışız yaa üstüne para verip :))
Ha bir de kendisi derdi ki "Gebelerle uğraşmak zoe, alınganlar, psikolojileri değişken, günleri günlerini tutmuyor." Haklılık payı var, birşey diyemem, sonuçta zorlu bir dönem kadınlar için.
Ancak anlayamadığım birşey var. Psikolojisi değişken olan kendi hastalarına dert yanmak ve bu hastaları birbirine şikayet etmek ne kadar doğru acaba? Yüksek gelir düzeyinde, uzman bir doktorun içini dökmek ve rahatlamak için kendi camiasından bir uzmanın (psikolog, psikiyatr, terapist vs.) bir uzmanın yardımını alması doğru olmaz mıydı? Biz kendi hastaları mıydık ya hocanın kişisel dertlerinin ve yakınmalarının psikolojik çöp tenekesi vazifesini görecek olan?
Burada yazan tüm kadın arkadaşlarıma, teşekkür ediyorum öncelikle o günleri tekrar sorgulamama neden olduğunuz için. Yani bilemiyorum, iyi dayanmışım. Fiziken değil ama ruhen..
bende turgut ozalda ebru yucenin ismini cok duydum etrafimdan ay sonu randevum var bakalim fikrimi aktaririm sana ama memnun kalmazsam bende sukran hanimi dusunuyorum en son care.
