Baştan belirteyim bu yazı çok uzun olacak. Okuyup okumamak sizin takdiriniz.
Psikiyatriste gittik, çözüm olmadı demişsiniz.
Öncelikle şunu belirteyim. Her insan alkolik olamaz. Her gün içen her insan alkolik değildir.
Alkolizm, Fosb geninin mutasyona uğraması sonucu gelişen bir rahatsızlıktır daha doğrusu bu gende bozukluk olan insanlar bağımlılığa genetik olarak diğerlerine nazaran daha eğilimlidir. Yani ağzına İlk yudumu vurduğu andan itibaren o bir alkoliktir ve muhtemelen ailesinde de alkolik olan kanbağına sahip bir yakını vardır.
Ikincisi, bir alkoliğin alkolü bırakması için kendinden daha büyük bir irade söz konusu değildir. Sakın kendinizi ve çocuğunuzu sevmediğini, onun hayatında bir şeyleri değiştirebilecek kadar güçlü olmadığınızı düşünüp kendinizi suçlamayın çünkü o hasta ve bu hastalıktan kurtulmak onun tekelinde. Alkolü bıraksa dahi pasif bi' alkoliktir ve ne yazık ki "cold turkey" denen alkolü birden kesme yöntemi hiç sağlıklı sonuçları olmayan bir alkol bırakma şeklidir.
Toplumun güvenliğini tehlikeye atacak yahut sizin can güvenliğinizi tehdit edecek şiddet olayına maruz kalmadığınız sürece iradesi dışında tedavi göremeyecek çünkü alkol beynin mantık kısmını devre dışında bırakır. O yüzden alkolikler içme eylemi esnasında birden fazla kez aynı şeyi tekrar edebilir yahut geçmişten o anla hiç alakası olmayan bir olayı hatırlayıp obsesyon haline getirip sinirlenebilir yahut efkarlanabilir.
Bu durumda önemli olan eşinizin alkol alırken size olan tavrı nedir? Şiddet, hakaret vb. bir şeye maruz kalıyor musunuz yoksa tek başına içmeyi mi tercih ediyor?
Bu yüzden alkolizmin tedavisi esnasında en önemli şey psikolojik destektir. Hem alkolik yakınları, hem de kendisi için. Buna ilave olarak alternatif tedaviler de uygulanabilir.
Eşinizin alkolik olduğu kanısına ortam içiciliğini evde de devam ettirmesinden vardım. Yani eşiniz masaya oturup kalkmasını bilmeyenlerden ve bu gün geçtikçe daha da kötü olacak.
Geçmişte bir alkolik yakını olarak tüm sürecin sizin için ne denli zor olduğunu iyi biliyorum.
Tüm bunları yazma sebebime gelince siz eşinizden ayrılsanız dahi o çocuğunuzun babası olmaya devam edecek. Çocuğunuzun böyle bir babası olması onu daha çok yaralamayacak mı ayrı olmanızdan? Tedavisi olmuyor diye kestirip atmadan önce çocuğunuz için bir şeyler yapsanız?
Çünkü kanser olmuş birine sen niye kanser oldun demek ne kadar saçmaysa alkolik birine de aynı sözleri sarf etmek o kadar saçmadır. Ikisinin de çözümü tedaviden ve o tedaviye vücudunun ve psikolojisinin vereceği yanıttan geçer.
Çocuğunuz için bir şeyler yapmak isterseniz şayet Adsız Alkolikler gibi derneklerden yardım alabilirsiniz. Böyle derneklerin alkolik yakınları için de psikolojik destek grupları vardır. Hiç değilse nasıl bir yol izlemeniz gerektiğini öğrenir, eşinize ona göre yaklaşırsınız.
Sadece çocuğunuza iyi bir baba bırakmak için pes etmeyin derim.