Kızlarrr,
öncelikle çok özür diliyorum sonra meraklarınız için teşekkür ediyorum hep diyorum iyiki varsınız inanın bir fırsat bulayım da şuraya yazabileyim diye dört döndüm..
ama görüştük görüştükten hemen sonra ailemin yanına gittim ben eve dahi uğramadan.. gittiğim yer kuşadasının bir köyü gibi ve inanın neti bırakın telefon çektiğinde mutlu oluyorduk öyle bir yer.. bugün döndük ayağımın tozuyla buraya girdim inanın...
tabii o günün heyecanıyla daha güzel döktürürdüm ama özet geçeyim canlarım;
konuştuk, her şeyi inanın bana en ince ayrıtısına kadar konuştuk.. çünkü aklımda şu vardı ' aslı bu son olabilir içinde kalanların yeterince acısını çektin, söyle içinde kalmasın en azından da bi daha öyle yataklara düşme' aynen bunları diye diye gittim.. anlattım, anlattı..
zat-ı şahanemiz biraz garip bunu kendi de kabul ediyor, kafasında konuluyor, kuruyor, çok düşünüyor, takıntılı vs.. zor yani..
ama en azından artık beni anlıyor..
şuan normal normal konuluyoruz, ailemle bayramlaştı 2 saat kaldı köyde sonra geri döndü vs..
istanbul olayı konuşuldu bayramdan sonrabenimle gelip ev yerleştirmeme yardım etmek için izin aldı... ev yerleştirmeyi bitirince de 3 gün o dediği arkadaşlarıya gittiği ama tat alamadığı yere götürecekmiş beni... anlatacakları varmış vs
bakalım... çok dua ettim. hep dedim hayırlısı, Allahım ya al kalbimden yada tutuyorsan şu umudu içimde hayra çıkar diye... yazdıklarımı zaten biliyorsunuz yazmadıklarım, yazamadıklarımı da yaşayanlarınız bilir, hisseder..
şimdilik durum bu.. tekrar gecikme için özür diliyorum inanın bu tel ve internet yüzünden bayramlaşamadım bile kimseyle doğru düzgün... sizinle de öyle
geçmiş bayramınız kutlu olsun
her gününüz en az niyetiniz ve kalbiniz kadar güzel olsun... ben sizsiz inanın çok zor atlatırdım..
öncelikle çok özür diliyorum sonra meraklarınız için teşekkür ediyorum hep diyorum iyiki varsınız inanın bir fırsat bulayım da şuraya yazabileyim diye dört döndüm..
ama görüştük görüştükten hemen sonra ailemin yanına gittim ben eve dahi uğramadan.. gittiğim yer kuşadasının bir köyü gibi ve inanın neti bırakın telefon çektiğinde mutlu oluyorduk öyle bir yer.. bugün döndük ayağımın tozuyla buraya girdim inanın...
tabii o günün heyecanıyla daha güzel döktürürdüm ama özet geçeyim canlarım;
konuştuk, her şeyi inanın bana en ince ayrıtısına kadar konuştuk.. çünkü aklımda şu vardı ' aslı bu son olabilir içinde kalanların yeterince acısını çektin, söyle içinde kalmasın en azından da bi daha öyle yataklara düşme' aynen bunları diye diye gittim.. anlattım, anlattı..
zat-ı şahanemiz biraz garip bunu kendi de kabul ediyor, kafasında konuluyor, kuruyor, çok düşünüyor, takıntılı vs.. zor yani..
ama en azından artık beni anlıyor..
şuan normal normal konuluyoruz, ailemle bayramlaştı 2 saat kaldı köyde sonra geri döndü vs..
istanbul olayı konuşuldu bayramdan sonrabenimle gelip ev yerleştirmeme yardım etmek için izin aldı... ev yerleştirmeyi bitirince de 3 gün o dediği arkadaşlarıya gittiği ama tat alamadığı yere götürecekmiş beni... anlatacakları varmış vs
bakalım... çok dua ettim. hep dedim hayırlısı, Allahım ya al kalbimden yada tutuyorsan şu umudu içimde hayra çıkar diye... yazdıklarımı zaten biliyorsunuz yazmadıklarım, yazamadıklarımı da yaşayanlarınız bilir, hisseder..
şimdilik durum bu.. tekrar gecikme için özür diliyorum inanın bu tel ve internet yüzünden bayramlaşamadım bile kimseyle doğru düzgün... sizinle de öyle

geçmiş bayramınız kutlu olsun
