Kk nın en saçma konusu olduğuna yemin edebilirim

Ya ne kadar abartmışsınız. Bağımlılık filan. Tamam siz mükemmel bir anne olabilirsiniz sizi tebrik ederim. Benim de iki çocuğum var ikisi birbirinden çok farklı. Ebeveyn olarak muhakkak hatalarımız vardır emek verip çok iyi yaptığımız şeyler de vardır ama çocukların karakterleri veya özel durumları olabilir. Bugün kızımı psikiyatriste götürünce anladım siz nasıl ebeveynlik yaparsanız yapın bazı şeyler sizin elinizde değil. İlgisiz olmayalım yeter.
Birbirimize tecrübelerimiz doğrultusunda ebeveynlikle ilgili tavsiye verirken daha yapıcı olmamız gerektiğini düşünüyorum. Uzun zamandır bu forumda annelik yarıştırılmasından ve sert eleştirilerden çok rahatsız oluyorum. Tepkim bu konuya denk geldi. Mesajınızın içeriğini de hatırlamıyorum kişisel almayın ancak kusura bakmayın doğru yapmıyoruz. Çocuklarımızla ilgili hepimizin hataları var ve çocuklarımızın düzgün davranışlarının tek sebebi de biz değiliz onların karakteri ile de ilgili.
Dediğim gibi iki çocuğum çok farklı birine 10 yıldır öğretmeye çalıştığım şeyi diğeri 4 yaşında olmasına rağmen kendiliğinden yapıyor (davranış olarak).
Çoğumuz anneyiz beni anlarsınız. Bu çağ o kadar tuhaf ki sürekli anneliğimizi sorgulatıyor bize. Bunun bir de adlı adınca yapılmasına benim itirazım.
O kadar etki altında kalıyoruz ki kendi çocukluğumuzdaki ihmal ya da travmaları yaşatmamak için çocuklarımıza yeni travmalar yaşatıyoruz.
Neyse konuyu çok dağıttım alındıysanız kusura bakmayın ama ben de böyle düşünüyorum. Konudan bağımsız zor çocukların, özel çocukların, engelli çocukların da annelerine anlayış göstermemiz gerekiyor. Dediğim gibi çocuklarımızın iyi ve kötü davranışlarının tek mimarı biz değiliz.
Düzeltilebilecek huylar daha yapıcı bir dille söylenebilir. Kaç kere sokakta markette çocuğuna travmatik şeyler söyleyen davranan ebeveynlerle karşılaştım. Son derece yumuşak, yapıcı konuştum. Anlayış gösterseler de bozulduklarını görebildim. Döne döne açıklama yapıp sohbeti hep güzel bitirdim. Tavsiyenin mahiyeti kadar yöntemi de önemli.
 
Saçma değil ki bu psikolojik bir hastalık.
 
Seslerden rahatsız olma hastalığı bende de var maalesef. Psikolojide bunun bir adı da vardı hatta unuttum Ama doktora gitmek şart ondan eminim. Tabi karşımızda ki insanlar öncelikle bu seslerin yoğunluğundan ve abartılı çıkartmasından hassaslaştırıyor bizi sonra panik atak gibi her duyduğumuzda gıcık oluyoruz :) Bende mesela vakitsiz yapılan inşaattan, bağırarak konuşan insanlardan cidden rahatsız oluyorum bu yüzden en büyük hayalim ormanın içinde sessizce kendime ait bir evim olması
 
Terapi falan ne alaka acaba? Neden psikolojik rahatsızlık? bende yemek şapırtısından nefret ederim ama şapırdatanlar terapiye girsin bi zahmet. Rahatsız edici bir ses ve hoş değil. Görgü kurallarınada aykırı olan bir durumdan rahatsız olmamız psikolojimizin bozulduğunun göstergesi olmuş. Vaybeeee
 
Hiçte saçma değil bu durumdan sadece rahatsız olan anlar sizi çar çat sap sao diye çıkan o sesten ötürü yaşadığım sıkıntılar bitmek bilmedi bir dönem , arabada adamın biri Cat çat cigniyor döndüm pardon rahatsız oluyorum çok afedersiniz indikten sonra mi cigneseniz dedim bir kaç dakika daha geçti aynı sonra adamın çenesini nasıl kapıp çıkar şunu dediğimi hatırlamıyorum lütfen uzak yol da iseniz sakız cignemeyin sapır şupur yemeyin
 
Bana tanidik geldi.. lisede sen gibi olan arkadas vardi ve dogum gununde koca paket falim vermistik.. verdik vermesine ama direkt cope atti ona gicik olunca diyorduk yuzune, seni baglayip karsinda sakiz patlatcaz diye ya suan cok komik geliyor ama oyle..

Bence biraz alismaya calis kizin icin yani.. yani bazi seyleri bu kadar takinti yapmak
Ne kadar saglikli bilmiyorum.
 
Yani evet sizin için zor bir durum ama büyüse dahi bir kız evinde sakız çiğnemeyecekse o şekilde nerede çiğneyecek.

Hem size hem etrafınıza işkence bu durum. Yenmek için sizin de destek almanız lazım. Kaça kaça sınanacağınız şey belliymiş
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…