arkadaşlar her şeyin başında eğitim şart diyorsunuzda,eğitim sadece insanın düşünce ufkunu açar.ama huylarını değiştiremez.
size bir hikaye anlatayım.
çoook eski zamanlarda bir padişahın oğlu varmış.bu şehzade çok iyi eğitilmesine rağmen hiç devlet işlerinden yana değilmiş.varsa yoksa müzik çalmak,dinlemekmiş.
padişah buna çok üzülüyor,oğluna daha da fazla hocalar tutuyor,dikkatini başka yöne çekmeye çalışsa da,şehzade yine de müzik diyormuş.
padişahın sağ kolu olan zat ise,sürekli padişaha "padişahım boşuna uğraşmayın,oğlunuz değişmez,tabiatı,mizacı neye uygunsa onu yapar."
padişahsa çok kızarak,o koskoca padişah oğlu,asil bir ailesi var onu değiştireceğim diye ısrar ediyormuş.
padişahın sağ kolu bir eğlence düzenlemiş,eğlencenin sonlarına doğru sahneye kediler,kedilerin kafasında tabak,tabakların içinde yanan bir mum varmış.
padişahın sağ kolu olan zat kediler sahnede böyle dolanırken ortaya bir fare atıvermiş,
tabi o sırada çok eğitilmiş kediler rahat dururmu,farenin peşinden koşmuş,ortalık ana baba gününe dönmüş,yangın çıkmış,toz duman birbirine karışmış.
bu sırada padişahın sağ kolu padişaha;
padişahım gördünüz mü,ne kadar eğitimli olurlarsa olsunlar doğaları gereği bunu yaptılar.
bu darbı meselden sonra padişah bir daha şehzadenin üzerine gitmemiş,onu rahat bırakmış.
eğitim tabi ki şart ama insanın doğası,mizacı ne ise ondan vazgeçmez.
sevgiler hepinize...