Kocam çok kere aldattı. Sonuç mu?

ozno .!.:

17 yıllık evliyim. Abartısız yirmi kere aldatıldım. Her seferinde bir daha olmayacak yapacağımız günler mutlu olacağız diye inandım. Galiba inanmak istedim. 2 tane çocuğum var. İkinci isteyerek de olmadı aslında. Ama iyiki de olmuş. Çok seviyordum en başlarda. Sonralarında ise benimde düzgün bi evliliğim olsun. Kocam olsun diye. Aslında şimdi farkediyorumda asıl istediğim o değildi. Yanımda güvenebileceğim seçebileceğim beni kollayan bir ADAM olmasıymış. En son ne mi oldu? Yine yakaladım aldattığını. Ve bu kez diğerlerine benzemedi. Hepsinde sonrasında öğreniyordum olayları. Üzerinden zaman geçmiş oluyordu. Yırtıyordu bi şekil. Şimdikini yaptığı anda öğrendim. Onun da söyleyecek sözü kalmadı . “Şimdi sana ne desem inanmayacaksın” dedi. Tabi ki öyle inandıracağı cümleler bitti çünkü hepsini daha öncelerde o kadar çok kullandı ki. Bi iyi bi kötü 1 ay kadar zaman geçirdik. En son tavır yapmaya başladı bana. ( ilk günler eve gelemedi. Ben gelme demeden kendi gelmedi) ben ona laf sokuyormuşum arada. Unutamamışım olayları. Bende ona dedim ki ben unutmaya hazır değilim affetmedim seni. Bu olay beni çok yıktı vs vs. En son topladı eşyasını gitti. Kendine ev tuttu. Zaten onu evde görmek sinirlerimi Bozuyordu. İşimiz bir olduğu için işyerinde görüşüyoruz konuşuyoruz. Ara ara da mesaj atıyor abartmadan. Ben ona bişeyler yapmak istiyorum. Böyle canı acısın istiyorum. Çünkü haketmediğim o kadar çok acı yaşattı ki bana. Ve en çok sinirimi zıplatan da ne biliyomusunuz her olayda yaşanan her şeyde hata yapmış olmasına rağmen hep kendine acıdı . Hep kendine üzüldü. Bu olayın sonucunda bile ayrı ev tutup gitmek zorunda kaldı ya yine kendine acıyo. Benim ne yaşadığımı nasıl bi acı çektiğimi ( sevdiğimden değil haksızlığa uğramış hissettiğim için) umursamıyor. Birlikteyken de böyleydi her olayı kendine mal ederdi. Kendine acımaktan kendine üzülmekten beni hiç düşünmedi. Aldattığı zaman yakalandığında söylediği bir söz “ bu benim talihsizliğim” dedi. Beni kırdığına çok adice bişey yaptığına değil yakalandığı için kendine üzüldü. Aslında o kadar çok ayrıntı ve o kadar çok yaşanmışlık var ki. Hepsini anlatsam forumlar yetmez. Şimdi ev tutup ayrıldı. Aynı işi yaptığımız için işimiz bir şimdilik. Ben onun dünyasını evirip çevirip istiyorum. Maddi olarak bi şey yapmak istemiyorum. Psikolojiyle oynamak istiyorum. Yani böyle feleği şaşsın. Ne yapabilirim sizce. Yolunu ayırmışsın boşver demeyin.

Genişletmek için tıkla...

ozno .!.:

17 yıllık evliyim. Abartısız yirmi kere aldatıldım. Her seferinde bir daha olmayacak yapacağımız günler mutlu olacağız diye inandım. Galiba inanmak istedim. 2 tane çocuğum var. İkinci isteyerek de olmadı aslında. Ama iyiki de olmuş. Çok seviyordum en başlarda. Sonralarında ise benimde düzgün bi evliliğim olsun. Kocam olsun diye. Aslında şimdi farkediyorumda asıl istediğim o değildi. Yanımda güvenebileceğim seçebileceğim beni kollayan bir ADAM olmasıymış. En son ne mi oldu? Yine yakaladım aldattığını. Ve bu kez diğerlerine benzemedi. Hepsinde sonrasında öğreniyordum olayları. Üzerinden zaman geçmiş oluyordu. Yırtıyordu bi şekil. Şimdikini yaptığı anda öğrendim. Onun da söyleyecek sözü kalmadı . “Şimdi sana ne desem inanmayacaksın” dedi. Tabi ki öyle inandıracağı cümleler bitti çünkü hepsini daha öncelerde o kadar çok kullandı ki. Bi iyi bi kötü 1 ay kadar zaman geçirdik. En son tavır yapmaya başladı bana. ( ilk günler eve gelemedi. Ben gelme demeden kendi gelmedi) ben ona laf sokuyormuşum arada. Unutamamışım olayları. Bende ona dedim ki ben unutmaya hazır değilim affetmedim seni. Bu olay beni çok yıktı vs vs. En son topladı eşyasını gitti. Kendine ev tuttu. Zaten onu evde görmek sinirlerimi Bozuyordu. İşimiz bir olduğu için işyerinde görüşüyoruz konuşuyoruz. Ara ara da mesaj atıyor abartmadan. Ben ona bişeyler yapmak istiyorum. Böyle canı acısın istiyorum. Çünkü haketmediğim o kadar çok acı yaşattı ki bana. Ve en çok sinirimi zıplatan da ne biliyomusunuz her olayda yaşanan her şeyde hata yapmış olmasına rağmen hep kendine acıdı . Hep kendine üzüldü. Bu olayın sonucunda bile ayrı ev tutup gitmek zorunda kaldı ya yine kendine acıyo. Benim ne yaşadığımı nasıl bi acı çektiğimi ( sevdiğimden değil haksızlığa uğramış hissettiğim için) umursamıyor. Birlikteyken de böyleydi her olayı kendine mal ederdi. Kendine acımaktan kendine üzülmekten beni hiç düşünmedi. Aldattığı zaman yakalandığında söylediği bir söz “ bu benim talihsizliğim” dedi. Beni kırdığına çok adice bişey yaptığına değil yakalandığı için kendine üzüldü. Aslında o kadar çok ayrıntı ve o kadar çok yaşanmışlık var ki. Hepsini anlatsam forumlar yetmez. Şimdi ev tutup ayrıldı. Aynı işi yaptığımız için işimiz bir şimdilik. Ben onun dünyasını evirip çevirip istiyorum. Maddi olarak bi şey yapmak istemiyorum. Psikolojiyle oynamak istiyorum. Yani böyle feleği şaşsın. Ne yapabilirim sizce. Yolunu ayırmışsın boşver demeyin.

Genişletmek için tıkla...

ozno .!.:

17 yıllık evliyim. Abartısız yirmi kere aldatıldım. Her seferinde bir daha olmayacak yapacağımız günler mutlu olacağız diye inandım. Galiba inanmak istedim. 2 tane çocuğum var. İkinci isteyerek de olmadı aslında. Ama iyiki de olmuş. Çok seviyordum en başlarda. Sonralarında ise benimde düzgün bi evliliğim olsun. Kocam olsun diye. Aslında şimdi farkediyorumda asıl istediğim o değildi. Yanımda güvenebileceğim seçebileceğim beni kollayan bir ADAM olmasıymış. En son ne mi oldu? Yine yakaladım aldattığını. Ve bu kez diğerlerine benzemedi. Hepsinde sonrasında öğreniyordum olayları. Üzerinden zaman geçmiş oluyordu. Yırtıyordu bi şekil. Şimdikini yaptığı anda öğrendim. Onun da söyleyecek sözü kalmadı . “Şimdi sana ne desem inanmayacaksın” dedi. Tabi ki öyle inandıracağı cümleler bitti çünkü hepsini daha öncelerde o kadar çok kullandı ki. Bi iyi bi kötü 1 ay kadar zaman geçirdik. En son tavır yapmaya başladı bana. ( ilk günler eve gelemedi. Ben gelme demeden kendi gelmedi) ben ona laf sokuyormuşum arada. Unutamamışım olayları. Bende ona dedim ki ben unutmaya hazır değilim affetmedim seni. Bu olay beni çok yıktı vs vs. En son topladı eşyasını gitti. Kendine ev tuttu. Zaten onu evde görmek sinirlerimi Bozuyordu. İşimiz bir olduğu için işyerinde görüşüyoruz konuşuyoruz. Ara ara da mesaj atıyor abartmadan. Ben ona bişeyler yapmak istiyorum. Böyle canı acısın istiyorum. Çünkü haketmediğim o kadar çok acı yaşattı ki bana. Ve en çok sinirimi zıplatan da ne biliyomusunuz her olayda yaşanan her şeyde hata yapmış olmasına rağmen hep kendine acıdı . Hep kendine üzüldü. Bu olayın sonucunda bile ayrı ev tutup gitmek zorunda kaldı ya yine kendine acıyo. Benim ne yaşadığımı nasıl bi acı çektiğimi ( sevdiğimden değil haksızlığa uğramış hissettiğim için) umursamıyor. Birlikteyken de böyleydi her olayı kendine mal ederdi. Kendine acımaktan kendine üzülmekten beni hiç düşünmedi. Aldattığı zaman yakalandığında söylediği bir söz “ bu benim talihsizliğim” dedi. Beni kırdığına çok adice bişey yaptığına değil yakalandığı için kendine üzüldü. Aslında o kadar çok ayrıntı ve o kadar çok yaşanmışlık var ki. Hepsini anlatsam forumlar yetmez. Şimdi ev tutup ayrıldı. Aynı işi yaptığımız için işimiz bir şimdilik. Ben onun dünyasını evirip çevirip istiyorum. Maddi olarak bi şey yapmak istemiyorum. Psikolojiyle oynamak istiyorum. Yani böyle feleği şaşsın. Ne yapabilirim sizce. Yolunu ayırmışsın boşver demeyin.

Genişletmek için tıkla...

ozno .!.:

17 yıllık evliyim. Abartısız yirmi kere aldatıldım. Her seferinde bir daha olmayacak yapacağımız günler mutlu olacağız diye inandım. Galiba inanmak istedim. 2 tane çocuğum var. İkinci isteyerek de olmadı aslında. Ama iyiki de olmuş. Çok seviyordum en başlarda. Sonralarında ise benimde düzgün bi evliliğim olsun. Kocam olsun diye. Aslında şimdi farkediyorumda asıl istediğim o değildi. Yanımda güvenebileceğim seçebileceğim beni kollayan bir ADAM olmasıymış. En son ne mi oldu? Yine yakaladım aldattığını. Ve bu kez diğerlerine benzemedi. Hepsinde sonrasında öğreniyordum olayları. Üzerinden zaman geçmiş oluyordu. Yırtıyordu bi şekil. Şimdikini yaptığı anda öğrendim. Onun da söyleyecek sözü kalmadı . “Şimdi sana ne desem inanmayacaksın” dedi. Tabi ki öyle inandıracağı cümleler bitti çünkü hepsini daha öncelerde o kadar çok kullandı ki. Bi iyi bi kötü 1 ay kadar zaman geçirdik. En son tavır yapmaya başladı bana. ( ilk günler eve gelemedi. Ben gelme demeden kendi gelmedi) ben ona laf sokuyormuşum arada. Unutamamışım olayları. Bende ona dedim ki ben unutmaya hazır değilim affetmedim seni. Bu olay beni çok yıktı vs vs. En son topladı eşyasını gitti. Kendine ev tuttu. Zaten onu evde görmek sinirlerimi Bozuyordu. İşimiz bir olduğu için işyerinde görüşüyoruz konuşuyoruz. Ara ara da mesaj atıyor abartmadan. Ben ona bişeyler yapmak istiyorum. Böyle canı acısın istiyorum. Çünkü haketmediğim o kadar çok acı yaşattı ki bana. Ve en çok sinirimi zıplatan da ne biliyomusunuz her olayda yaşanan her şeyde hata yapmış olmasına rağmen hep kendine acıdı . Hep kendine üzüldü. Bu olayın sonucunda bile ayrı ev tutup gitmek zorunda kaldı ya yine kendine acıyo. Benim ne yaşadığımı nasıl bi acı çektiğimi ( sevdiğimden değil haksızlığa uğramış hissettiğim için) umursamıyor. Birlikteyken de böyleydi her olayı kendine mal ederdi. Kendine acımaktan kendine üzülmekten beni hiç düşünmedi. Aldattığı zaman yakalandığında söylediği bir söz “ bu benim talihsizliğim” dedi. Beni kırdığına çok adice bişey yaptığına değil yakalandığı için kendine üzüldü. Aslında o kadar çok ayrıntı ve o kadar çok yaşanmışlık var ki. Hepsini anlatsam forumlar yetmez. Şimdi ev tutup ayrıldı. Aynı işi yaptığımız için işimiz bir şimdilik. Ben onun dünyasını evirip çevirip istiyorum. Maddi olarak bi şey yapmak istemiyorum. Psikolojiyle oynamak istiyorum. Yani böyle feleği şaşsın. Ne yapabilirim sizce. Yolunu ayırmışsın boşver demeyin.

Genişletmek için tıkla...