Merhabalar ben 30 yaşındayım 8 yıllık evliyim bir oğlum var 3 yaşında eşimden boşanmak istiyorum günlerdir düşünüyorum karar vermek çok zor..
eşim ailesine bağımlı bir kişilik 8 yıl boyunca hep onları el üstünde tuttu beni onlar yüzünden aşağıladı küfür hakaretler şiddet.. oğlumdan önce bi evladımı kaybettim doğduktan 2 ay sonra vefat etti o durumda bile annesi üzerime geldi ben evladı ölmüş acılı bir anneyken bile eşim anasını savundu bana karşı 3 yaşındaki evladımın doğumunda anası da geldi bana karşı doldurdu doldurdu ben lohusa halimle kucağımda çocuğumu emzirirken bana elindeki bişeyi fırlattı kolum olmasaydı kucağımda 10 günlük çocuğun kafasına gelecekti daha neler neler 8 yıl boyunca… ailesiyle görüşmediğimiz sürece hiçbir sıkıntımız olmuyor kavga etmek değil tartışmıyoruz bile bugüne kadar yaptığımız kavgalar hep ailesi yüzünden en son yaptığı artık takkk dedi ve boşanma kararı aldım
Ailesinin yanına gittik 10 gün kaldık abisigil bizden önce döndüler evlerine o gün eşime sordum abingil ne zaman yola çıkacaklar dedim akşam üstü dedi eşim ben de tamam o zaman dedim duşa girdim ben duştayken aradı açamadım sonda geldi banyonun kapısını çaldı defalarca abimler gidiyor hadi çık dedi tamam çıkıyorum dedim sonra çıktım üstümü giyinirken gene aradı nerdesin abimler gidiyor dedi üstümü giyiyorum bu halde çıkamam beş dakika beklesinler gitmeden göriyim onları dedim beklememişler onlar da basıp gitmişler sonra ben giyindim yanına gittim bunlar yolculamış geri geliyorlar gittiler mi dedim eşime bunun surat beş karış sen nasıl bi insansın bilmem ne hakaretler kucağında da oğlum var ben de peşlerinden gittim beş dakika bekleyemediler mi o vaziyette nasıl çıkabilirdim dedim ben miyim onu söyleyen 3 yaşında oğlumun yanında bana şiddet uyguladı duvardan duvara vurdu yatağın üstüne yatırdı yüzüme vurdu ben açıklamaya çalıştıkça daha çok vurdu kaldırdı banyoya sokmaya çalıştı geri direndim bağırdım ben bağırdıkça daha çok vurdu oğlum bunlara şahit oldu anneeee diye ağlamaya başladı sonra çocuğun kıyafeti vardı onunla vurmaya başladı çocuk korkuyor onun yanında yapma dedim görsün onu da böyle yetiştiricem dedi bu zamana kadar yuttum sustum düzelir dedim ilkbaşlarda pişman olurdu artık pişlmannda olmuyor ve çocuğumun gözleri önünde bunu yapması son nokta oldu ben çalışan iyi işi olan bir kadınım ailem bana 12 saat mesafede Başka bi şehirdeler babam çok kral adamdır bu yaşadıklarımdan haberi olsa onu perişan eder ama annem boşanıp gidersem başımın etini yiyecek belki beni suçlayacak bile ya da onlarla yaşarsam sürekli benden para isteyecek zaten annemin yüzünden baskısı yüzünden bu adamla evlendim aşk meşk evliliği yapmadım kaç gündür ailemin yaşadığı şehirden kiralık ev bakıyorum gidicem kafama koydum memurum tayin isteyeceğim ve gidip düzen kurunca da boşanma davası açacağım kafamda bir kaç sorum var onları sizinle paylaşmak istiyorum eşime boşanıp gidicem diyorum ciddiye almıyor bile gittiğim zaman ya bana zarar verirse (korkar yapamaz kendisi memur işine zarar gelir ama yine de bınu düşünmeden edemiyorum) çocuğu götürdüğüm için gideceğim yer uzak burda kurulu düzenim var ona evimden bi çöp bile bırakmak istemiyorum gittiğim yerde yeni bir düzen kuracağım herşey ateş pahalısı eşimden ayrı kendime ait arabam var bütün bunları nasıl götüreceğim ya da hiçbişey almadan çocuğu alıp çıkayım mı arabamı yakın bi şehirde oturan kuzenim var ona söylemeyi düşünüyorum getirmesi için çocuğumu arabamı götürüp kalan şeyler için avukat mı muhatap olsun kafam çok karışık onca yaptıklarına rağmen ben onun yüzüne bakamıyorum sevdiğim adam nasıl bi canavar oldu o canavarı onun gözlerinde görmeye dayanamıyorum içim acıyor böyle acı bir tecrübe yaşayan oldu mu ne tavsiye edersiniz işin içinden çıkamıyorum çocuğum için düşünmeyi bıraktım artık böyle babası gibi canavar olacağına babasız sağlıklı psikolojiyle büyüsün o konuda netim artık ama hiç tecrübe etmediğim bi durum daha önce hiç boşanmadım beni nelerin beklediğini bilmiyorum