11 yıldır evliyim. Evliliğimin 2. Gününden başladı eşimin bana küsmeleri. İlk sebep evlendiğimizin ikinci günü Annesi çağırdı kurban kestiği için ben gitmek istemedim daha yeni evliyiz utanırım dedim küstü. Evin içinde 2 gün boyunca konuşmadı. Ben çıldırdım sen ne yapmaya çalışıyorsun daha 2 gündür evliyiz. Yıllar böyle geldi geçti. 2 çocuğumuz oldu. Tabi küsmeler devam . En az üç gün küser sofraya çağırırsın gelmez. atıyorum 5. Gün gelir oturur. Ben de küs olmalara dayanamıyorum en donunda sinirlenen taraf ben oluyorum suç benim oluyor. Küsme sebeplerine gelirsek. Benim eşim gezmeye tozmaya giymeye her şeye en başta bir hayır der. Ben de her seferinde ikna etmeye çalışırım. Sonunda kendi isteğine karşı çıkarım küser. Çalışan bir insanım ayaklarımın üzerinde duruyorum ama keyifli bir şeyler yapmada eşim yanımda durmaz. Tatillere gideriz ama benim ikna süreçlerimin sonunda. Kabul ettiremezsem , araba kapının önünde buyur al git der. Küsmeler başlar. En son 1 aydır küs kendini. Bu kadar uzamasının sebebi benim. Her seferinde ben gider konuşurdum. Tamam bana küsüyorsun ama insan çocuğuna küsmez derdim. Şimdi ben konuşmadım. Çocuğumun doğum günü. Her şeyi hazırladım . Gitti odaya kapattı kendini yine. Benden bekliyor pişman olmamı . Gidip onunda konuşmamı niye böyle yapıyorsun diye. Ama bıktım artık. Hep gidip konuşan ben olmak istemiyorum. Ağlayıp sızlanmamı pişman olmanı istiyor. Boşanmak derseniz, burası benim evim, çocuklarım burda , istersen kapı orda diyor bana. Boşanma sebebi kendi olmak istemiyor. Benden olsun istiyor. Çok uzun yazdım kusura bakmayın ama tavsiyelere ihtiyacım var. Arkadaşlarıma da anlatamıyorum evinin içini.