Kızlar 11 haftalık gebeyim bu üçüncü çocuğum olacak ( ilk kızım doğumdan sonra ölmüştü) yani aslında 2. Çocuğum olacak. Oğlum bebek doğduğunda tam 3 yaşında olacak. Bunları konuyu daha iyi anlayın diye yazıyorum.
Neyse ben kendiliğimden gebe kalamıyorum erken menopoz tehlikem var. Benim eşim oğlum doğduğundan beri bir kardeşi olsun diye diye kafamın etini yedi. Zaten hiç korunmadık kendi sayesinde, belki olur ben çocuk istiyorum diyordu hatta tedaviye başlayalim diye aileler destek olmayı bile teklif etti. Çünkü adam herkese oğlumun bir kardeşi olsun diye diye bir kalıyordu. Neyse Rabbim nasib etti ve kendiliğimden hamile kaldım hiç hesapta yokken şuan 11 haftalık olduk.
İlk duyduğunda sevinçten deliren adam şuan mutsuz bariz belli yok yine uykusuz geceler başlıyor, yok yine hastane hastane gezeriz ( oğlum çok sık hasta olurdu) hayatı banada kendinede zindan ediyor.
Yani be adam ben seni kandırmadım çocuk istemediğin halde hadi olsun diye ısrar etmedim, derdin nedir diyorum benim bir derdim yok diyor hırçınlaşıyor neden böyle yspıyor anlamıyorum. Defalarca konuşmaya çalışıyorum ama sanki sözlerim bir duvara çarpıp dönüyor. Azarlıyor beni durduk yere. Ben çözemedim kızlar bu adamı ister istemez stres yspıyorum. İlk defa doğal yollarla gebe kaldım bunun mutluluğunı bile yaşayamıyorum. Maddi olarakta o kadar zorda değiliz büyük bir borcumuz yok.
Mesela canım birşey istesin alır ilaçlarım muayenem bunları asla aksatmaz ve üşenmez ama bu mutsuz hali beni bitiriyor
Neyse ben kendiliğimden gebe kalamıyorum erken menopoz tehlikem var. Benim eşim oğlum doğduğundan beri bir kardeşi olsun diye diye kafamın etini yedi. Zaten hiç korunmadık kendi sayesinde, belki olur ben çocuk istiyorum diyordu hatta tedaviye başlayalim diye aileler destek olmayı bile teklif etti. Çünkü adam herkese oğlumun bir kardeşi olsun diye diye bir kalıyordu. Neyse Rabbim nasib etti ve kendiliğimden hamile kaldım hiç hesapta yokken şuan 11 haftalık olduk.
İlk duyduğunda sevinçten deliren adam şuan mutsuz bariz belli yok yine uykusuz geceler başlıyor, yok yine hastane hastane gezeriz ( oğlum çok sık hasta olurdu) hayatı banada kendinede zindan ediyor.
Yani be adam ben seni kandırmadım çocuk istemediğin halde hadi olsun diye ısrar etmedim, derdin nedir diyorum benim bir derdim yok diyor hırçınlaşıyor neden böyle yspıyor anlamıyorum. Defalarca konuşmaya çalışıyorum ama sanki sözlerim bir duvara çarpıp dönüyor. Azarlıyor beni durduk yere. Ben çözemedim kızlar bu adamı ister istemez stres yspıyorum. İlk defa doğal yollarla gebe kaldım bunun mutluluğunı bile yaşayamıyorum. Maddi olarakta o kadar zorda değiliz büyük bir borcumuz yok.
Mesela canım birşey istesin alır ilaçlarım muayenem bunları asla aksatmaz ve üşenmez ama bu mutsuz hali beni bitiriyor