- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.575
- 598
- Konu Sahibi meredithgrey
- #1
Bu da oldu evet! Boğmak istiyorum, kafamda cinayet planları dönüyor adamla ilgili. Çünkü bana gram faydası yok, aksine yoruyor.
Mart’ta korona ilk çıktığında iş değiştirdi, eski işinde bunaldığını bildiğimden ses etmedim ama tabii tazminat falan yandı. Yani şimdi eski işinde olsa durumlar yine kötü olurdu ama en azından çıkartsalar da tazminat alırdı. Neyse çıkarttı yeni şirket, şu an ücretsiz izinde fakat kul sıkışmadan Hızır yetişmez misali ben zam aldım, ona kısa çalışma ödeneği bağlandı falan yaşam kalitemizde düşme olmadı. Fakat kocamın kalitesinde düşme başladı , depresyona girdi. Anlıyorum çünkü dört sene evel iflas ettiğimizde de girmişti.
Bütün gün kendi içine kapanıp video izliyor, müzik dinliyor sanki karı koca değil ev arkadaşıyız!
Yapması gereken basit işleri bile yapmıyor ve en kötüsü de beni dinlemiyor. Şu yemeği yaptım diyorum hı hı diyor hop akşama yeniden soruyor. Defalarca böyle ve artık bugün beni delirtti avaz avaz bağırdım. Ben de iyi değilim, benim de endişelerim var, aylardır ben de död kadar evdeyim üstelik ben anksiyete hastalığına sahibim ama kendini bırakan o. Gerçekten öfkeliyim ve yoruldum. Küçük Emrah modunda enerjimi emmesinden, sanki beş bebeyle sokağa atılmışız gibi girdiği depresyondan, yapacağı çok basit ev işlerini bile yapmamasından yıldım.
Çocuk gibi azarlıyorum bugün, ancak öfkemi çıkartıyorum çünkü. karşımda sünmüş,ağlak sıfatlı bir adam görmekten yoruldum.
Vicdansızsın diyecekler için edit: Değilim, onu mutlu etmek için elimden geleni yapıyorum, hayatını kolaylaştırmaya çalışıyorum. Ağzımdan bir kez bile keşke iş değiştirmeseydin sözü çıkmadı, hizmetinde de asla kusur etmedim, terslemelerine ses çıkartmadım. En basit örnek olarak geçen hafta teyzesini hastaneye yatırdık eve dönmemiz gece 1’i geçti,bütün gün kadına ben refakatçiydim ve bana teşekkür bile etmedi.Yoruldum, beni yordu bu atalet hali.
Mart’ta korona ilk çıktığında iş değiştirdi, eski işinde bunaldığını bildiğimden ses etmedim ama tabii tazminat falan yandı. Yani şimdi eski işinde olsa durumlar yine kötü olurdu ama en azından çıkartsalar da tazminat alırdı. Neyse çıkarttı yeni şirket, şu an ücretsiz izinde fakat kul sıkışmadan Hızır yetişmez misali ben zam aldım, ona kısa çalışma ödeneği bağlandı falan yaşam kalitemizde düşme olmadı. Fakat kocamın kalitesinde düşme başladı , depresyona girdi. Anlıyorum çünkü dört sene evel iflas ettiğimizde de girmişti.
Bütün gün kendi içine kapanıp video izliyor, müzik dinliyor sanki karı koca değil ev arkadaşıyız!
Yapması gereken basit işleri bile yapmıyor ve en kötüsü de beni dinlemiyor. Şu yemeği yaptım diyorum hı hı diyor hop akşama yeniden soruyor. Defalarca böyle ve artık bugün beni delirtti avaz avaz bağırdım. Ben de iyi değilim, benim de endişelerim var, aylardır ben de död kadar evdeyim üstelik ben anksiyete hastalığına sahibim ama kendini bırakan o. Gerçekten öfkeliyim ve yoruldum. Küçük Emrah modunda enerjimi emmesinden, sanki beş bebeyle sokağa atılmışız gibi girdiği depresyondan, yapacağı çok basit ev işlerini bile yapmamasından yıldım.
Çocuk gibi azarlıyorum bugün, ancak öfkemi çıkartıyorum çünkü. karşımda sünmüş,ağlak sıfatlı bir adam görmekten yoruldum.
Vicdansızsın diyecekler için edit: Değilim, onu mutlu etmek için elimden geleni yapıyorum, hayatını kolaylaştırmaya çalışıyorum. Ağzımdan bir kez bile keşke iş değiştirmeseydin sözü çıkmadı, hizmetinde de asla kusur etmedim, terslemelerine ses çıkartmadım. En basit örnek olarak geçen hafta teyzesini hastaneye yatırdık eve dönmemiz gece 1’i geçti,bütün gün kadına ben refakatçiydim ve bana teşekkür bile etmedi.Yoruldum, beni yordu bu atalet hali.
Son düzenleme:
Şaka bir yana geçmiş olsun, Allah büyük bir kapı kapanır diğeri açılır.
