- 6 Ağustos 2014
- 198
- 248
- 103
Çok canım sıkkın derdim anlatmak istiyorum
Ben 26 eşim 30 yaşında
1 yıllık evliyim görücü usulu önerisiyle tanışarak evlendik,sorun şuki kocamdan gitgite nefret etmeye başladım.cimriliği beni bitirdi resmen.mesela ev alışverişi yaparız aylık ,birşey eksildi dediğimde daha yeni almıştık diyo sanki çöpe atıyorum
üstüme başıma birşey almaz ,bekarken aldığım kıyafetleri giyiyorum tek tük alırım ,canım istiyor yeni birşey almak bi dunya elbisen var dolaba sığmıyor diyor sanki kendi almış ,bu huylarından dolayı asla birşey isteyemiyorum ,bugun kardeşime giderken para istedim istemeyerek bana sadece 30 lira verdi yol parası sadece inanabiliyor musunuz.üzerimde yok diyor.ondan istememek için gram altınlarımdan arada bozduruyorum ama nereye kadar devam edecek..çalışmak istesem çalıştırmaz nişanlıyken güzel bir iş bulursan neden olmasın diyordu.kavga ediyoruz sürekli demediğini bırakmıyor bana artık sevgim bitti nefretim arttı.maddi durumumuz iyi ama parayı meZara götürecek sanki.dışarıya karşı çok iyi ailem çok sever ama ben dayanamıyorum ailem üzülmesin diyede ağzımı açamıyorum annem kalp hastası ameliyat geçirdi ,boşanmak istediğimi söylesem birşey olcak diye korkuyorum.çocuk istemiyorum bu adamdan ,birkere sarılmaz saçımı okşamaz güzel söz söylemez birlikte olmak istediği zaman sırnaşır sadece kullanıp atılmış hissediyorum,insan kocasına sarılmak ister içten birkere sarılmadı bana .nişanlıyken iyiydik bu tarz şeylerini görmedim veya kimse bana birşey demedi.2 yıl önceki hayatımı özlüyorum.çok yalnızım .2 yıl önce sevdiğim vardı ailem istemedi ,babamın elimde büyümüştü bazı şeylerini biliyorum dedi alkol içtiğini gördüm dedi ve asla vermem dedi babam, bende ailemi dinledim bitirdim ama şimdi diyorum keşke onla evlenseydim ,mutlu olurduk belkide onu özlüyorum sürekli aklımda üzdüm yarıyolda bıraktım onu ,acaba onun günahımı çıkıyor diyorum kendime ,yağmurdan kaçarken doluya tutuldum ,boşanmak istiyorum .biryandan boşanıp bu adamdan kurtulurum diye seviniyorum ama bir yandanda kötü bir evlilik yaptım ve ailem için üzülüyorum
Ben 26 eşim 30 yaşında
1 yıllık evliyim görücü usulu önerisiyle tanışarak evlendik,sorun şuki kocamdan gitgite nefret etmeye başladım.cimriliği beni bitirdi resmen.mesela ev alışverişi yaparız aylık ,birşey eksildi dediğimde daha yeni almıştık diyo sanki çöpe atıyorum
üstüme başıma birşey almaz ,bekarken aldığım kıyafetleri giyiyorum tek tük alırım ,canım istiyor yeni birşey almak bi dunya elbisen var dolaba sığmıyor diyor sanki kendi almış ,bu huylarından dolayı asla birşey isteyemiyorum ,bugun kardeşime giderken para istedim istemeyerek bana sadece 30 lira verdi yol parası sadece inanabiliyor musunuz.üzerimde yok diyor.ondan istememek için gram altınlarımdan arada bozduruyorum ama nereye kadar devam edecek..çalışmak istesem çalıştırmaz nişanlıyken güzel bir iş bulursan neden olmasın diyordu.kavga ediyoruz sürekli demediğini bırakmıyor bana artık sevgim bitti nefretim arttı.maddi durumumuz iyi ama parayı meZara götürecek sanki.dışarıya karşı çok iyi ailem çok sever ama ben dayanamıyorum ailem üzülmesin diyede ağzımı açamıyorum annem kalp hastası ameliyat geçirdi ,boşanmak istediğimi söylesem birşey olcak diye korkuyorum.çocuk istemiyorum bu adamdan ,birkere sarılmaz saçımı okşamaz güzel söz söylemez birlikte olmak istediği zaman sırnaşır sadece kullanıp atılmış hissediyorum,insan kocasına sarılmak ister içten birkere sarılmadı bana .nişanlıyken iyiydik bu tarz şeylerini görmedim veya kimse bana birşey demedi.2 yıl önceki hayatımı özlüyorum.çok yalnızım .2 yıl önce sevdiğim vardı ailem istemedi ,babamın elimde büyümüştü bazı şeylerini biliyorum dedi alkol içtiğini gördüm dedi ve asla vermem dedi babam, bende ailemi dinledim bitirdim ama şimdi diyorum keşke onla evlenseydim ,mutlu olurduk belkide onu özlüyorum sürekli aklımda üzdüm yarıyolda bıraktım onu ,acaba onun günahımı çıkıyor diyorum kendime ,yağmurdan kaçarken doluya tutuldum ,boşanmak istiyorum .biryandan boşanıp bu adamdan kurtulurum diye seviniyorum ama bir yandanda kötü bir evlilik yaptım ve ailem için üzülüyorum
