Gerçekten üzülecek bir sürü şey yasamissin. Okurken benim canım acıdı.
Aklıma eşimle sabah akşam didistigim, soğuk savaş halinde olduğum günler geldi.
Hep bana yapılan kötü şeyleri, haksızlıkları düşünüyordum, ben bunlara odaklandikca huysuzlasiyordum ve huysuzlastikca da eşimin kötü tepkileri artıyordu. Yani neye odaklanirsam o şey büyüyordu.
Şimdi bunu okuyan kızlar diyecek ki, "adamın ve anasının hamile kıza yaptıklarına bak, hala neyin tavsiyesini veriyor bu kadın"
Yani eskiden bu forumu okusam ben öyle derdim.
Ama şimdi anlıyorum ki en kötü görünen durum bile tersine çevrilebilir. Ve hiç kimse anlatıldığı kadar kötü olamaz.
Senin böyle kötü şeyler yasaman veya ufak şeylerin ev içinde gerginliğe sebep vermesinin altında yatan birşey var. Ben kendi yasadiklarimdan hareketle buna aşağıdakilerden birinin veya hepsinin sebep olduğunu söyleyebilirim:
1) Gelecek korkusuyla yaşıyorsun. Kendine anı yaşamak için izin vermiyorsun. İçinde hep bir korku var. (Eşim bebek doğunca bizimle ilgilenmeyecek, kaynanam bana ömrüm boyunca eziyet edecek, bebek doğunca iyice aramız bozulacak, bebek doğunca çok yorulacagim hayatım altüst olacak o yüzden hamile halimde çok ilgi talep etmeliyim vb vb). İlişkide yakınlığın en büyük düşmanı anda yasamak yerine gelecekte ne olacağı kaygısıyla yaşamaktır.
2) Kendine gereken bakımı gostermiyorsun. Bakım derken makyajı kastetmiyorum. Kendini mutlu etmemeyi kastediyorum. Sen mutlu olmak için kendine izin vermeyip, bunu etrafındaki insanlardan, en başta da eşinden talep ediyorsun. Bu %99umuzun düştüğü bir hata aslında.
Ne dersin? Doğruluk payı olabilir mi?
Sen kendine mutlu olma izni veriyor musun?
Hakli olabilirsin canim
Ben bebek korkusu degilde evimin isini aksatip esimden bu konuda cok ters laf duyduğum icin stresli hissediyorum.
Esime ve ailesine karsi olumlamalarim daha fazla... ovulecek biseyi olursa esimin hemen teşekkür ediyorum ama o tesekkur etmemi istemiyor...
Benimde hatalarım vardir elbette..kendime yatirim yaomaya çalışıyorum okulum tatile girdi.. evi toplayip biraz kendime zaman ayıracağım
Dedigin gibi bende senin guzel onerilerin sayesinde farkli bakmaya basladim. Bunun icin sana cok tesekkkur ediyorum..
Duzelecek yoluna girecek seyler var buna inaniyorum
Ama kendimi biraz kontrol etmem lazim. Durtusel yaklasiyorum . Mutluysam asiri uzgunsem asiri ve bunu ifade ediyorum.
Esimle sohbet etmej istiyorum ama onla sadece uyumadab once azicik sohbet ediyoruz. Bu da stres kaynagim.
Ek oalrak benim adima karar almasida dun canimi sıktı. Dogumla ilgili konusurken devlet hastanesinde dogumu yapacaksin nasil olsa istedigin doktora git dedi.
Bende bunu bana sormafan benim yerime karar almasindan rahatsız oldugumu nişanlılık doneminden beri boyle oldugu icin rahatsizligimin devam ettigini soyledm
O da sende mi ozelde dogdun diye konuyu bana bagladi.
Israf yapiyormusum.
Para onun cebinden cikacakmis.
Para kazanmak kolay degilmis.
Sadece aon fikrine onay verdim para kolay kazanilmiyor ama onumuzde kac ay var. Senin benim param diye bisey mi var . Bazen sirf bu yuzden calismak istediğimi soyledim
Israf yapmadığımi bebek odasina hevesim olmasina ragmen sirf iki tane salon var diue esyalar ziyan olmasin diue yapmaktan vazgectigimi söyledim sinirlendim.
Olay devlet veya ozel degil.
Olay benim adima karar almasi.
Odadan cikinca kizdi. Yatak odasinin kapısını kitledi. Boyle mi cezalandiriyorsun ytmaazsan yatma yanimda dedi.
Oysa ben sakinlesmek icin odayi terkettim.
Sonra korktum biraz geri girdim odaya ama acmadi. Cami acip oyle actm kapiyi.
Esimde stresli sanki.