Benim kayınvalideme karşı hiç bir duygum yokken ben sevmiyor konumuna düştüm.Sebebi ise annesi beni hiç tanımadığı halde bile gelinimi çok seviyorum diyip eşimin beynine işledi.Tabi ben daha tanımadığım için birşey demedim.Sonra o iyi oldu ben kötü.hatta ben bile inandım sevdiğine eşime attığı mesajları görünce sonra bir baktım bunları sadece eşime söylüyor.Benim yüzüme düşmanmışım gibi bakıyor.ne arar ne sorar ben ararım bazen açar bazen açmaz.Ama o hep arar oldu ben aramayan oldum.Benim pskoljim iyi degil panik atak ilacı kullanıyorum sağım solum belli olmaz diye göz dağı verdi eşime söyleyince annem öyle bir ilaç kullanmıyor sen yalan söylüyorsun dedi.Bunu nasıl beceriyor bilmiyorum..Onun yaptıgı gibi eşimin yanında yüzüne gülüp eşim gidince ters ters konusmam lazımdı aslında ama oynayamadım.Pişmanda değilim.Kendi benliğimi karakterimi kaybedecek kadar kimseyi sevmedim sevmem.O yüzden nefret bile etmiyorum.Canı sıkılan bu teyzeler sıkıntıdan öyle oyun oynayıp huzursuzluk çıkartmaya bayılıyorlar.Kendi kaynanalarından ne gördüyse onu yapıyorlar ama buysa amaçları alsınlar oğullarını onların olsun bırakın.Açıkcası benim umruda bile degil artık.Kimsenin entrikalarını çekmek zorunda degilsiniz