Sorun bu, her şeyi tastamam yapmaya başlamanız. Ona, ilişkiyi düzene koyması için, eksiklikler, tamamlaması gereken noktalar bırakın. O bekar hayatı gibi mi yaşıyor, siz de takılmayın, umursamayın. Yemeğinizi yapın, basın gidin arkadaşlarınızla buluşmalara. "Yemek kat" dedirtmeyin, derse "Tencere orada hayatım" deyin geçin, kendiniz karnınızı doyurun kalkın gidin, öbür tarafta uzuun uzun keyifli keyifli saç tarayın, ayna karşısında kremlenin, tırnaklarınızı törpüleyin vb. sonra "Canım ben bizim kızlara kadar geçiyorum" deyin yine basın gidin.
Ailenizle görüşmek istemiyor mu, "Keyfin bilir tatlım" deyin ve onun ailesiyle görüşeceğiniz günü bekleyin.
Eşiniz kendi ailesine gitmek için size işaret verdiğinde "Canım, kendin istiyorsan git, ben gelmiyorum" deyin. Neden derse de "Senin aileme gelmek istememenle aynı sebepten" deyin dönün gidin, kendinize kekler pişirin falan fıstık.
4 nokta var;
1) İnatsa, inatlaşın, restleşin kimi bundan anlar.
2) İnatsa, umursamayın, kendi kendine inat yapsın dursun, hayatınızı yaşayın.
3) Yeri geldiğinde kısasa kısas yapmaktan çekinmeyin.
4) Mutlu görünün, "Bensiz de mutlu" fikriyle korksun.
Bunlar ilk etapta yapılabilir.