siz hiç gidip gelmeseniz de bir ihtimal kavga yine olabilirdi, çünkü mahalle teyzeleri gidip gelmemeyi sevmez, sizi kibirli olmakla ve onları beğenmemekle suçlayıp kendilerini doldururlar ve oluşturdukları bu kompleks gazıyla ortalığı birbirine katabilirler. siz muhatap olarak daha da garantilemiş gibi olmuşsunuz bu kavgayı. bir bahane bularak uzaklaşın bari, belki aşağılanmış hissetmezlerse yırtarsınız.
Sanırım yaşadığım durumu anlayan tek kişi sizsiniz ben de İstanbul’dan küçük bir şehire yerleştim ilk başta merhabalarlaşmalarla başladı sonrasında bu duruma geldi kötü insan olduklarını düşünmüyorum ama insan donundan da sıkılıyor yaniZamanında memleketimden başka yere tayinle gittik,tanıdığım hiç kimse yoktu.o kadar sıkıyordum ki nerdeyse sokağa çıkıp arkadaş var mı diye bağıracaktim.neyse hayatımın hatasını yapıp komşu edindim.5 kişilik gruptuk başlarda çok mutluydum,sonra gitmeler gelmeler bunalttı beni.sabahtan bulusuyorduk taaa gecelere kadar,o dönem izinliydim diye hep evdeydim.neredeyse kocamdan çok onları görüyordum.onlardan uzaklaşmaya başladım tabi hemen küstüler ama umursamadım.siz napsaniz da güzel şekilde bitmeyecek bu komşuluk en iyisi takmayın ve mesafe koyun yavaş yavas.
Aslında ben böyle bir şey demedim siz bu şekilde yorumladınız. Ben oturduğumuz sitedeki çoğu kişinin eşimin meslektaşı olduğunu ve bir olumsuzluğun onun çevresinde kötü yansıyacağını düşündüm. Kimsenin beni gidip eşime şikayet etmek gibi bir durumu olamaz zaten ben de çocuk değilim, bu arada gerçekten işsiz insanlar… aslında şöyle oldu ilk başta merhabalaşmalarla başladık sonrasında kahve içmeye davet ettiler tabi ben de kendime davet etmeye başladım. Eşim işi gereği 24 saat nöbette oluyor sonraki gün evde oluyor. Böyle olunca zaten eşin 24 saat yok sen de oturalım diyip bana gelmeye başladılar benim de tüm gün evde olduğumu biliyorlar ve reddedemiyordum şu an bu durum çıkmaz hale geldi anlatabiliyor muyum?Kadınlar sizi eşinizin meslektaşları olan kocalarına şikayet edecek. Sonra bu adamlar gelip eşinize " Lilalos bizim hanımlarla 7/24 takılmıyor, ne haddine??" diyecek ve eşiniz de size kadınlarla komün olman lazım mı diyecek?
Bu kadar mı işsiz bu insanlar. Eğer öyleyse zamanınıza yazık çünkü çok vizyonsuz ve cahillermiş. Değillerse de ortada bir sorun yok demektir. Kaldı ki anneniz yaşında kadınlarla ne paylaştınız ki bu kadar samimi oldunuz. Çok iyi, eğitimli bile olsalar arada 35 yaş fark var, kuşak var. Bir yerden sonra ne siz onları anlarsınız ne de onlar sizi.
Mesleğiniz varsa iş bulun. Yoksa kursa, spora bir şeye gidin.
Hayır ikimizde genciz. Ben İstanbul’dan küçük bir şehre taşındım hiç akrabam yok böyle bir ortam oluşacağını bilmiyordum. Zaten bu insanları tanımaya başladıkça düşüncelerim değişti yani ilk başta birbirimizde kahve içeriz ve o kadar olur diye düşünüyordum. Üçünün de çocuğu var ve benim yok daha doğrusu çalışacağım için çocuk yapmayı düşünmüyorum. Eşim zaten ben ne yaparsam arkamda olur… aslında ben sadece nasıl uzaklaşcağımı soruyorum bu şehirde gidecek yerim yapabilecek bir şeyim yok… Artık bazı sözleri alınganlığımdan mı bilmiyorum batmaya başladı. Biz 20 günlüğüne İstanbul’a gittiğimizde arada bir eltimin eczanesine uğramıştık bir kere beni aradıklarında “eczanedeyim müsait değilim” demiştim sonrasında eve döndüğümde yani sen eczanede çalıştın sürekli eşin ne yaptı dediler. (Bu arada böyle bir şey söz konusu bile değil) Ki bizim eşimle hep birlikte olduğumuzu ve ayrılmadığımızı biliyorlar…Annesine ailesine ses çıkaramayanları, onlara laf etmesin diye eşlerini sindirenleri biliyoruz ama komşularından çekinen kocayı ilk kez görüyorum. İş çevremiz diyorsunuz ve 55-60 yaşında insanlardan bahsediyorsunuz. Eşiniz de mi yaşlı? Gencecik kadınsınız ne işiniz var anneniz yaşında kadınlarla? Teknoloji farkı var, kuşak farkı, var eğitim farkı var, bu insanlar sizi aşağı çektikçe çeker. İsterse o grup eşimin patronlarından oluşsun hiç çekinmem, merhaba der geçerim. Uzun evlilik tecrübesi olan biri olarak, eşinize bu kadar söz hakkı tanımayın diyeceğim ama savunacaksınız biliyorum.
Annemin de var bu yaş grubu tayfası, yemin ederim ortaokullu liseli kızlar yapmaz yaptıklarını. Arkadan konuşma, like attın atmadın beğendin beğenmediin diye yoluşacaklar neredeyse. Tatile gittiğimde mecbur görüyorum, kızlarımı alıp kaçıyorum evden resmen. Annem yalnız diye gidip geliyor ama ne kavga edene ne yoluşana ne dedikodu yapana ilişmez, seyreder sadece.
Arkanızdan konuşuyorlar tabi. Mesela çocuğunuz yoksa hanginizin olmuyor diye bahse bile girmişlerdir. Yalvarırım gerekirse eşinizle aranız bozulsun, girmeyin o ortama.
Mesleği ne esininBence problem burda başlıyor onlar dedikodu yaparken ben çoğu kişiyi tanımadığım için yorum yapmıyorum onlarda
Oturduğumuz site eşimin meslektaşlarıyla dolu bu insanlar zaten bu yüzden ilgi gösteriyor bana yoksa kara karş
hayır mahidevran, eşim senin zannetiğin ve gördüğün erkeklere göre çok iyi biridir. İkimizde meslek sahibi insanlarız. Oturduğumuz yerde çoğu kişi eşimin meslektaşı aralarında bu muhabbet geçsin istemem
Arkamdan konuşurlar diye korkuyorum derken? Siz hiç bu döngüye dahil olmadınız mı? Onlar dedikodu yaptı da siz yapmadınız mı? Bir gün başınıza geleceğini hiç düşünmediniz mi?Bir komşu grubumuz var kendilerini seviyorum fakat evimden çıkmıyorlar. Ben de onlara gidiyordum yalan değil, tüm günümüz genellikle birlikte geçiyor ama ben artık daraldım. Yani bi insan sabahtan akşama kadar boş boş takılır mı? Derler ya fazla muhabbet ayrılık getirir. Tüm gün dedikodu yapıp birilerinin arkasından konuşuyorlar başka bi şey yok… bir de sürekli paradan bahsediliyor bizimde durumumuz iyi çok şükür ama sürekli para para sıkıldım….Zaten bi insan her gün görüştüğü biriyle ne konuşur
Ben artık uzak kalmaya başladım gidip gelmiyorum onlara ama arkamdan konuşuyorlarmış gibi hissediyorum… Nasıl uzaklaşsam bilemedim kendimi kötü hissediyorum yani ait olmadığım bir ortamda takılmak zorundayım gibi
Vallahi 60 yaş üstünü hele dediklerini bir kulağından girecek bir kulağından çıkacak en sağlıklısı...Bir komşu grubumuz var kendilerini seviyorum fakat evimden çıkmıyorlar. Ben de onlara gidiyordum yalan değil, tüm günümüz genellikle birlikte geçiyor ama ben artık daraldım. Yani bi insan sabahtan akşama kadar boş boş takılır mı? Derler ya fazla muhabbet ayrılık getirir. Tüm gün dedikodu yapıp birilerinin arkasından konuşuyorlar başka bi şey yok… bir de sürekli paradan bahsediliyor bizimde durumumuz iyi çok şükür ama sürekli para para sıkıldım….Zaten bi insan her gün görüştüğü biriyle ne konuşur
Ben artık uzak kalmaya başladım gidip gelmiyorum onlara ama arkamdan konuşuyorlarmış gibi hissediyorum… Nasıl uzaklaşsam bilemedim kendimi kötü hissediyorum yani ait olmadığım bir ortamda takılmak zorundayım gibi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?