Kontrolcü aile.. 30 yaş..

piperr

Guru
Kayıtlı Üye
25 Temmuz 2011
1.013
482
323
Selamlar herkese,
Ben çok kontrolcü ve baskıcı bir ailede büyüdüm. Hala daha öylelerdir. 30 yaşındayım ve güzel bir mesleğim var. Sevgilim yabancı (Amerikalı).Kısa bir süre proje için gitmiştim orada tanıştık ve daha sonrasında ilişkimizi yürütebilmek için o türkiyeye geldi. Neredeyse 2 yıldır beraberiz. Evlenmek istiyoruz ama abim nişanlı o yüzden onu beklemem gerekiyormuş babama söyleyemiyorum o yüzden. Bizde adetler normal süreçten farklı olur diye düşünüyorum o yabancı olduğu için her şeyi yapamayız. İsteme söz ve bir nikah olur. İkimizde freelance çalıştığımız için dünyayı gezmek istiyoruz birkaç sene( şuan değil tabiki dünya normale dönünce). O yüzden ev tutmayı düşünmüyoruz başlangıçta. Yani evlilik için pek hazırlığa koşuşturmaya gerek kalmadan kısa süre içinde evlenebiliriz. Ama bunu bile aileme nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Sorun çıkartacaklar gibi geliyor. Sevgilim burda ev tuttuğu için iki kira ödüyor hem oradaki evi hem burası. Burada benden başka kimsesi yok o yüzden zorlanıyor. Ben haftada 3 -4 kere buluşmaya gitsem annem sürekli laf ediyor sürekli dışarıdasın bu ne böyle vs diye. Aşırı bunalmış bir durumdayım. Evlilik teklifi aldım bu arada ve çok uzun beklemek istemiyorum. Yok abin evlensin yok bir süre geçsin peşpeşe olmaz. Ne acelen var eller ne der sonra ... Ailemle nasıl konuşmalıyım bu durumu anlatmak için?
Diğer bir konu ise biz kendi işimizi yaptığımız için istediğimiz yerde yaşama şansımız var. İstanbul dansa izmir yada bodrumda müstakil bahçeli sahile yakın bir yere yerleşmek istiyoruz gezme planımızı tamamladıktan sonra. Annemin haberi yok ama her gün sende buralara yakın oturursun uzağa gidecek halin yok ya yakın oturacaksın tabi vs diye sürekli laf atıyor. Kimseyi kırmak istemiyorum ama bende artık kendi yoluma bakmak hayatıma gitmek istiyorum. Bu kontrol edilme durumundan çok sıkıldım ve bunaldım onları da kırmadan bu durumdan nasıl kurtulurum?
 
Onları kırmadan bir çözüm yolu bulamazsınız. Gerçi yanlış oldu bulursunuz, istediklerini yaparsınız istedikleri tarihte evlenir, istedikleri yerde yaşarsanız kırılmazlar ama bu durum hem sizi üzer hem kendi hayatınızı değil onların hayatını yaşamış olursunuz. Aileniz sorun çıkaracak öncelikle bunu kabullenin
 
Ya 30 yaşına gelmissiniz. Meslek sahibisiniz hala ailenizle mi yaşıyorsunuz ? Asgari ücret dahi alacağım geçici bir is bulsam ilk işim evden ayrilmak olur. Diyeceksiniz ben böyle düşünüyorum ben istiyorum diye. Öyle şaşalı şeylere gerek yok istemiyoruz da demişsiniz zaten. Hala ergen gibi neden ailenizden gizli saklı buluşuyorsunuz ?
 
Şu aileler evlatlarının (akıllı çocukları olsa bile) üzerinden ellerini çekmedikçe 1 arpa boyu yol alamicaz sanırım.Bireyleşmenin önündeki en büyük engel aileler.Kafese tıkıp elalem ne der diye üzdükleri evlatlarınında geçmekte olan ve bir daha dönülmesi imkansız yıllarını çaldıklarını neden anlamazlar.Evlat eşya değil bir bireydir.Eline ekmeğini almış kızlarının yakasınıidan tutmak nedir!! Çok kızıyorum çünkü ben 39 oldum artan ama asla azalmayanbir kafesleme ile hayatım kaydı gitti:(
 
Valla dünkü çocuk değilsiniz. Bir cinnet her şeye yeter.
İzin almayacaksınız, durum budur budur, olacaklar şudur şudur diyeceksiniz.
Ha yok ben diyemem, tek tek sayamam diyorsanız, evlenmek istediğinizi söylersiniz, yok abin, yok nişan diye saymaya başlarlarsa kendi aranızda evlenir bitirisiniz.
Ailenizin kafasıyla giderseniz, söyleyemem edemem derseniz çok pişman olursunuz.
 
Selamlar herkese,
Ben çok kontrolcü ve baskıcı bir ailede büyüdüm. Hala daha öylelerdir. 30 yaşındayım ve güzel bir mesleğim var. Sevgilim yabancı (Amerikalı).Kısa bir süre proje için gitmiştim orada tanıştık ve daha sonrasında ilişkimizi yürütebilmek için o türkiyeye geldi. Neredeyse 2 yıldır beraberiz. Evlenmek istiyoruz ama abim nişanlı o yüzden onu beklemem gerekiyormuş babama söyleyemiyorum o yüzden. Bizde adetler normal süreçten farklı olur diye düşünüyorum o yabancı olduğu için her şeyi yapamayız. İsteme söz ve bir nikah olur. İkimizde freelance çalıştığımız için dünyayı gezmek istiyoruz birkaç sene( şuan değil tabiki dünya normale dönünce). O yüzden ev tutmayı düşünmüyoruz başlangıçta. Yani evlilik için pek hazırlığa koşuşturmaya gerek kalmadan kısa süre içinde evlenebiliriz. Ama bunu bile aileme nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Sorun çıkartacaklar gibi geliyor. Sevgilim burda ev tuttuğu için iki kira ödüyor hem oradaki evi hem burası. Burada benden başka kimsesi yok o yüzden zorlanıyor. Ben haftada 3 -4 kere buluşmaya gitsem annem sürekli laf ediyor sürekli dışarıdasın bu ne böyle vs diye. Aşırı bunalmış bir durumdayım. Evlilik teklifi aldım bu arada ve çok uzun beklemek istemiyorum. Yok abin evlensin yok bir süre geçsin peşpeşe olmaz. Ne acelen var eller ne der sonra ... Ailemle nasıl konuşmalıyım bu durumu anlatmak için?
Diğer bir konu ise biz kendi işimizi yaptığımız için istediğimiz yerde yaşama şansımız var. İstanbul dansa izmir yada bodrumda müstakil bahçeli sahile yakın bir yere yerleşmek istiyoruz gezme planımızı tamamladıktan sonra. Annemin haberi yok ama her gün sende buralara yakın oturursun uzağa gidecek halin yok ya yakın oturacaksın tabi vs diye sürekli laf atıyor. Kimseyi kırmak istemiyorum ama bende artık kendi yoluma bakmak hayatıma gitmek istiyorum. Bu kontrol edilme durumundan çok sıkıldım ve bunaldım onları da kırmadan bu durumdan nasıl kurtulurum?

Hiç aldırmadan istediğiniz hayatı yaşayın bir kere geliyorsunuz dünyaya. Aile için bile kendinden feraget etmeye gerek yok. Kaldı ki yakın oturacaksın diye baskı kurmak ne kadar saçma bir şey? Direkt biz gidiyoruz bodruma diyip gidin evlendikten sonra
 
30 yaşına gelmiş, meslek sahibi, olgun bir kadının hayatındaki bu tip sorunlara çözüm bulamaması çok tuhaf geliyor bana. İzin alma çağını geçmişsiniz çoktan. Anne babanızı karşınıza alıp durum bu, planlar böyle, kendinizi hazırlayın diyeceksiniz olacak bitecek. İtiraz etseler de, kızıp küsseler de yapacak bir şey yok. Planı siz yapacaksınız onlar dahil olacaklar.
 
Şimdiden hazırlıkli olun, çünkü bu süreci kavgasız ve gürültüsüz atlatabileceginizi cidden düşünmüyorum. Ailenizi az cok doğru tahmin ediyorsam baştan sona kadar itiraz edecekler ve siz bunun arkasında durmak zorundasınız. Bence bir kardeş nişanlıyken diğeri evlenmesi sıkıntı degil. Ben ilk nişanlandım, ablam ama benden önce evlendi. Ablam beni istemeye geleceklerinde annemi karşına alıp konuştu. Cünkü oda "abla dururken kardeş evlenmez" modunda biri. Ablam karşı çıkmadığını, annemin de rızasıni göstermek zorunda olduğunu anlattı. Abiniz bunu sizin için yapmaz mi?
 
Dünya'yı gezeceksiniz ama daha evden dışarı çıkamıyorsunuz ? Korona bahanem olurdu basar geçerdim nikahı , umrumda bile olmazdı abim falan. Gelmişim 30 yaşıma ne bekleyeceğim. Anaokuluna giden kızım sizden daha rahat karar alıyor vallahi. Benim kararım karışamazsınız diyor, öyle bakıyoruz :KK53:
 
Bu evlenmede kardeş sırası olayını hiç anlamam.Birde gelmişsiniz 30 yaşınıza elinizde geliriniz var yani.Sormanıza bile gerek yok ailenize.Böyle böyle yapacağız diyeceksiniz ve yapacaksınız.Hayatınız boyunca onların gönüllerini mi eğlemeye çalışacaksınız...
 
Son düzenleme:
Dünya'yı gezeceksiniz ama daha evden dışarı çıkamıyorsunuz ? Korona bahanem olurdu basar geçerdim nikahı , umrumda bile olmazdı abim falan. Gelmişim 30 yaşıma ne bekleyeceğim. Anaokuluna giden kızım sizden daha rahat karar alıyor vallahi. Benim kararım karışamazsınız diyor, öyle bakıyoruz :KK53:
Evet aynen şuana kadarda 10 ülke gezdim ama malesef iş gezisi vs diyerekten diğer türlü soru çıkartıyorlar sürekli tartışma kavga gürültü oluyor. Yapmak istediklerimin peşinden gitmeye çalışıncada onların istemediği onaylamadığı bir şeyse hayırsız evlat ilan ediyorlar enerjimi sömüyorlar ve istek bırakmıyorlar
 
Offf boşver ya.
Bu aile kafasına göre hayat geçer mi???
Ben evliliğime kimseyi karıştırmadım.
Hatta eşimle gittik nikah günü aldık kimseye şu ay olsun bu olsun vs vs fikir dahi sormadık.
Sabit bı yerde olmasam bende ev tutmazsdım ki haklısınız.

Valla abinizi bekleyemeyeceğini zaten adetleri uygulamayacağınızı söyleyin basın nikahı giyin gelinliğinizi evlenin.

Ne mürüvvetmiş arkadaş neredeyse ordular kurulacak.
 
Selamlar herkese,
Ben çok kontrolcü ve baskıcı bir ailede büyüdüm. Hala daha öylelerdir. 30 yaşındayım ve güzel bir mesleğim var. Sevgilim yabancı (Amerikalı).Kısa bir süre proje için gitmiştim orada tanıştık ve daha sonrasında ilişkimizi yürütebilmek için o türkiyeye geldi. Neredeyse 2 yıldır beraberiz. Evlenmek istiyoruz ama abim nişanlı o yüzden onu beklemem gerekiyormuş babama söyleyemiyorum o yüzden. Bizde adetler normal süreçten farklı olur diye düşünüyorum o yabancı olduğu için her şeyi yapamayız. İsteme söz ve bir nikah olur. İkimizde freelance çalıştığımız için dünyayı gezmek istiyoruz birkaç sene( şuan değil tabiki dünya normale dönünce). O yüzden ev tutmayı düşünmüyoruz başlangıçta. Yani evlilik için pek hazırlığa koşuşturmaya gerek kalmadan kısa süre içinde evlenebiliriz. Ama bunu bile aileme nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Sorun çıkartacaklar gibi geliyor. Sevgilim burda ev tuttuğu için iki kira ödüyor hem oradaki evi hem burası. Burada benden başka kimsesi yok o yüzden zorlanıyor. Ben haftada 3 -4 kere buluşmaya gitsem annem sürekli laf ediyor sürekli dışarıdasın bu ne böyle vs diye. Aşırı bunalmış bir durumdayım. Evlilik teklifi aldım bu arada ve çok uzun beklemek istemiyorum. Yok abin evlensin yok bir süre geçsin peşpeşe olmaz. Ne acelen var eller ne der sonra ... Ailemle nasıl konuşmalıyım bu durumu anlatmak için?
Diğer bir konu ise biz kendi işimizi yaptığımız için istediğimiz yerde yaşama şansımız var. İstanbul dansa izmir yada bodrumda müstakil bahçeli sahile yakın bir yere yerleşmek istiyoruz gezme planımızı tamamladıktan sonra. Annemin haberi yok ama her gün sende buralara yakın oturursun uzağa gidecek halin yok ya yakın oturacaksın tabi vs diye sürekli laf atıyor. Kimseyi kırmak istemiyorum ama bende artık kendi yoluma bakmak hayatıma gitmek istiyorum. Bu kontrol edilme durumundan çok sıkıldım ve bunaldım onları da kırmadan bu durumdan nasıl kurtulurum?
Ailen baskıcıysa bir sonraki konu başlığın şu şekilde olcaktır:
Ailem yabancı damat kabul etmiyor.
 
Bu evlenmede kardeş sırası olayını hiç anlamam.Birde gelmişsiniz 30 yaşınıza elinizde geliriniz var yani.Sormanıza bile gerek yok ailenize.Böyle böyle yapacağız diyeceksiniz ve yapacaksınız.Hayatınız boyunca onların gönüllerini mi eğlemeye çalışacaksınız...
Hayır ama enerjimi sömürüyoyorlar hayırsız evlat ilan ediyorlar her şey onların istediği gibi olsun istiyorlar çünkü onlara göre ben daha ne görmüşüm ki her şey laylaylom sanıyormuşum
 
Şimdiden hazırlıkli olun, çünkü bu süreci kavgasız ve gürültüsüz atlatabileceginizi cidden düşünmüyorum. Ailenizi az cok doğru tahmin ediyorsam baştan sona kadar itiraz edecekler ve siz bunun arkasında durmak zorundasınız. Bence bir kardeş nişanlıyken diğeri evlenmesi sıkıntı degil. Ben ilk nişanlandım, ablam ama benden önce evlendi. Ablam beni istemeye geleceklerinde annemi karşına alıp konuştu. Cünkü oda "abla dururken kardeş evlenmez" modunda biri. Ablam karşı çıkmadığını, annemin de rızasıni göstermek zorunda olduğunu anlattı. Abiniz bunu sizin için yapmaz mi?
Hayır tam tersine annemler tamam dese de o kıyameti kopartır hayır olmayacak diye. Malesef o beni engellemeye çalışıyor her zaman ben yapmadım oda yapmayacak kafasında her şey için
 
Hayır ama enerjimi sömürüyoyorlar hayırsız evlat ilan ediyorlar her şey onların istediği gibi olsun istiyorlar çünkü onlara göre ben daha ne görmüşüm ki her şey laylaylom sanıyormuşum
Dik kafalı ve sağır ol biraz.Evet öyle zannediyorum diyebilmen lazım.
 
Back
X