Üzgünüm, sizi de kırmak istemiyorum ama böyle mutlu olamazsınız.
Bir yanınız dünyayı sırt çantasıyla gezmek istiyor, bir yanınız kv/anne ziyaretleri tadında.
Bir yanınız bir beyaz elbise ve nikah yeter diyor, diğer yanınız kınayı nerede yapalım.
Yani herkesin kendi tercihidir, hayatı nasıl yaşamak gerektiği konusunda ahkam kesemem, haddim değil. Ama tavır göstermezseniz ve hayatınıza ilişkin kararlara önce kendiniz saygı duymazsanız böyle mutluluğu yakalamazsınız.
Bir arkadaşım gelenekçi hayatından sıyrılıp çoğu insanın marjinal diyebileceği bir hayata attı kendini, tabii ki ailesi onaylamadı. Çatışma yaşandı, ki normal. Ama baba onayı içinde kaldı, saçma sapan davranmaya başladı. Ya seçtiği hayatta mutlu yaşayıp zamanla ailesinin "evladım mutlu olsun yeter" kıvamında gelmesini bekleyecekti ya da hiç yapmayacaktı.
Böyle iki dünya arasında kalma durumu ancak bir duruş sergilenmediğinde oluyor. Bir dünyayı seçin, o hayatı güzelce ve huzurluca yaşamaya başlayın, pişman da olmayın. Zamanla herkes sizi benimseyecek ve orta yolda buluşacaksınız. Mutluluklar dilerim.