ben en çok işini sevip sevmediğini merak ettim, içinde bulunduğu hayattan ne kadar memnun acaba? sadece yoğunluk anlamında demiyorum, olmak istediği kariyerin mi içinde? çünkü öyle olmayınca her şey daha çok batıyor insana, daha alıngan, daha agresif oluyor ayrıca ve işi işte bırakma olayını pek yapabildiğini göremedim bu insanların. o nedenle bu dönem geçse de o işini sevmiyorsa değişen bir şey olmaz, belki zamanı daha çok kendisine kalınca biraz törpüler, o da fark edip çabalarsa bunun için.
işini seviyor ama bu sorunlar aşırı yorulmasından ileri geliyorsa, burda sizin sabırlı olup sorun yapmamanız gerekiyor bu süreç geçene kadar.
yalnız küsme ve barışmama huyu güzel bir şey değil. benim eşim de sorunları konuşmayı sevmez, görmezden gelmeyi tercih eder, genelde de küçük şeyler olur aramızda ama ben hep çözme taraftarıyımdır, konuşalım anlayalım birbirimizi diye düşünürüm, o hiç olmamış gibi davranır, sevgiliyken bir defasında yaptı bunu yine ve ben de aldım karşıma konuştum, bu şekilde bir ilişki istemediğimi ve yapamayacağımı söyledim (gerçekten de öyleydi, benim için konuşabilmek, anlaşılmak çok önemli, dertlere takılmayalım deyip yok sayamam birbirimizi anlamadan) o günden sonra dikkat etti ve fark etmeyip aynı şekilde davrandığında hatırlatıyorum ve konuşup çözüme bağlıyoruz sorunlarımızı.
belki ciddi bir konuşma yapmak sizin de anlaşılmanızı sağlayabilir.
edit** en ufak sorunda olmuyor ayrılamam dediği maddeyi atlamışım, onu ne olursa olsun bırakması lazım, basit bir cümle değil o.
İnş atlatırız yeni mezun olduğundan beri onla beraberim tus dönemini de atlattık beraber o benim için bu kadar savaşmazdı gibi de geliyor bilemiyorum karışık duygular içindeyim 1.5 senesi kaldı ama tükendik bittik
