• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Konuşma özürlüyüm resmen! Yardım:(

Lionn .!.:
İnsanlarla konuşurken iletişim kurarken çok zorluk çekiyorum.iki lafı bi araya getiremiyorum.kafamda düşündüklerimi cümleye dökemiyorum bi türlü.ilkokuldan beri hep başarılı bi öğrenciydim.derslerim hep iyiydi ama özellikle son 5-6 yıldır bu iletişim problemini yaşıyorum.bu sene psikoloji bölümünü kazandım.inşallah mesleğime yansımaz bu durum.yazı yazarken kendimi ifade ediyorum ama dilime dökülmüyo cümlelerim.aslında bir de şöyle bi durum var.beni tanıyan insanlar pek konuşkan olmadığımı çekingen olduğumu bilirler, bu yüzden tanıdığım kişilerle konuşurken üstümde bi baskı hissediyorum.ama beni hiç tanımayan biriyle konuşurken daha rahatım. Mesela bugün hasta olan bi akrabamızı aradım geçmiş olsun demek için.ama saçma sapan cümleler kurdum yine telefonda. Bu durum çok canımı sıkıyo artık.aşamıyorum bi türlü...benim gibi olan ve ya bana tavsiye verebilcek olan varmı?
Genişletmek için tıkla...
bana sosyal fobi gibi geldi..
 
Canım yavaş yavaş konuşursan ve birazda söyleyeceklerini panik yapmadan düşünerek konuşursan problemi bir nevi çözebilirsin.sen aslında öyle degilsin.Dediğin gibi sosyal gerginlik seninkisi.Ve birde rahat ol bak nasıl düzeliyo konuşman :)
 
Ay ne derim nası konuşacağım, nasıl konuşsam davransam dedikçe daha da saçmalayabiliyoruz.. En iyisi akılına bırakmak.. Kendinde çözmeye çalış sorununu, demeden önce karşındaki dalga geçer mi diye düşündükçe insan daha dalga geçilcek duruma düşüyor
 
Canım bunun adı sosyal fobi. Kendimce sebebini şöyle buldum. Kitap okuma falan denmiş; ama ben çok kitap okurum. Hep başarılı bir öğrenciydim. Akrabalarımız hep kendi çocuklarıyla mukayese eder, tabiri caizse sözlüye kaldırılardı lise dönemine kadar. Hal böyle olunca biri bişey sorduğunda sanki bir hatam bir açığım aranıyormuş gibi hissedip kabuğuma çekilmeye başladım. Bunu anca faaliyetlere, yabancı ortamlara girerek atabilirsin.
 
Ben de insanlarla konuşacak konu bulamaz oldum ya...işyerinde sıkıntı oluyor bu.Depresifliğim içime kapandırdı iyice..Çok vahim durum...Ben de konu açmak istiyordum ama ne desinler ki..Depresyonum düzelse o da düzelecek düzelmiyor!
 
Kizlar paxera ve dideral yazdi doktor bana . ben 30 yasindayim ve yıllarcabu fobi beni mahvetti tedavisi oolduğunu internette arastirinca öğrendim yoksa ölenekadar boyle yasicam sandim utanma kizarma bbeyninden kaynar su dokukuyo gibi yana yana kizarma hem de :) heyecandan kalbim agzimdan cikicak gibi GÜM GÜM atiyor zaten ses telleri sanki bozuk akort gibi gicirt gicrt ses cikariyor çok kotu bir durum tanimadigin veya tanidigin insanin karsisinda bi anda bu kadar şeyi yasiyorsun ve o insan halen senle konuşmaya calisiyor ortami terk edemiyorsun çok aci ya bencçok agladim bundan dolayı oz kendime çok güveniyorum çok akilli basarili bi insanim ama bu durum beni hep basarisizliga itmeye calisiyor buna rağmen yinede kendini göstermeye calisan basaridan yilmayan yapiya sahibim hem bu şekilde yasadim hem bu şekilde ayakta durdu. Meslegime sarildim yinede geçmiyor illa tedavi şart bence . doktor bana paxera yazdi bir ay kullanip tekrar gidicem yanina şuan yeniyim daha içimde biraz rahatlik var yani sora dideral yazdi sunum vb şeylerde yarim saat önceden yarim tablet al dedi bugün denemek için aldim yarim tablet ve harika bi ilaç bir tane kalp carpintisi yaşamadım azicik bile hissetmedim kalp atisinin yükselişini ve içimde anlamsiz kaygi heyecan bastirildi bi anda çok rahattim çünkü insan iç sesini iç dünyasındaki olan şeyleri hissettikce daha çok kizariyor fenalasiyor o yüzden çokrahat bir ggün geçirdim . inşallah paxerada tamamen siler atar bu sorunumu cunki tedavi edici ilac o sadecr diderali de arada bi icicem mutlaka çünkü çok rahatlik veriyor insana
 
Lionn .!.:
İnsanlarla konuşurken iletişim kurarken çok zorluk çekiyorum.iki lafı bi araya getiremiyorum.kafamda düşündüklerimi cümleye dökemiyorum bi türlü.ilkokuldan beri hep başarılı bi öğrenciydim.derslerim hep iyiydi ama özellikle son 5-6 yıldır bu iletişim problemini yaşıyorum.bu sene psikoloji bölümünü kazandım.inşallah mesleğime yansımaz bu durum.yazı yazarken kendimi ifade ediyorum ama dilime dökülmüyo cümlelerim.aslında bir de şöyle bi durum var.beni tanıyan insanlar pek konuşkan olmadığımı çekingen olduğumu bilirler, bu yüzden tanıdığım kişilerle konuşurken üstümde bi baskı hissediyorum.ama beni hiç tanımayan biriyle konuşurken daha rahatım. Mesela bugün hasta olan bi akrabamızı aradım geçmiş olsun demek için.ama saçma sapan cümleler kurdum yine telefonda. Bu durum çok canımı sıkıyo artık.aşamıyorum bi türlü...benim gibi olan ve ya bana tavsiye verebilcek olan varmı?
Genişletmek için tıkla...
Cevap sorunun içinde canım. Kendin demissin beni taniyanlar çekingen, konuşkan olarak bilir diye.Sende beyninine bunu yerlestirmissin ve tanidigin birileriyle konusurken hata yapamyim derken konusamiyorsun.Yapman gereken yeni tanistigin biriyle sürekli iletişim içinde olman ozaman kendine olan guvenin yerine gelir.Daha sonra bu arkadasinla o tanidigin yaninda konusamadigin kişilerin yanina giderek sohbet etmek inşallah anlatabilmisimdir.
 
Beni geren insanlarla konuşurken banada oluyo . En son söylemem gerekeni pat diye söylüyorum :-)
 
loli06 .!.:
Kizlar paxera ve dideral yazdi doktor bana . ben 30 yasindayim ve yıllarcabu fobi beni mahvetti tedavisi oolduğunu internette arastirinca öğrendim yoksa ölenekadar boyle yasicam sandim utanma kizarma bbeyninden kaynar su dokukuyo gibi yana yana kizarma hem de :) heyecandan kalbim agzimdan cikicak gibi GÜM GÜM atiyor zaten ses telleri sanki bozuk akort gibi gicirt gicrt ses cikariyor çok kotu bir durum tanimadigin veya tanidigin insanin karsisinda bi anda bu kadar şeyi yasiyorsun ve o insan halen senle konuşmaya calisiyor ortami terk edemiyorsun çok aci ya bencçok agladim bundan dolayı oz kendime çok güveniyorum çok akilli basarili bi insanim ama bu durum beni hep basarisizliga itmeye calisiyor buna rağmen yinede kendini göstermeye calisan basaridan yilmayan yapiya sahibim hem bu şekilde yasadim hem bu şekilde ayakta durdu. Meslegime sarildim yinede geçmiyor illa tedavi şart bence . doktor bana paxera yazdi bir ay kullanip tekrar gidicem yanina şuan yeniyim daha içimde biraz rahatlik var yani sora dideral yazdi sunum vb şeylerde yarim saat önceden yarim tablet al dedi bugün denemek için aldim yarim tablet ve harika bi ilaç bir tane kalp carpintisi yaşamadım azicik bile hissetmedim kalp atisinin yükselişini ve içimde anlamsiz kaygi heyecan bastirildi bi anda çok rahattim çünkü insan iç sesini iç dünyasındaki olan şeyleri hissettikce daha çok kizariyor fenalasiyor o yüzden çokrahat bir ggün geçirdim . inşallah paxerada tamamen siler atar bu sorunumu cunki tedavi edici ilac o sadecr diderali de arada bi icicem mutlaka çünkü çok rahatlik veriyor insana
Genişletmek için tıkla...
peki teşhisi ne doktorun? sosyal fobi mi dedi?
 
MutluSon333 .!.:
Canım bunun adı sosyal fobi. Kendimce sebebini şöyle buldum. Kitap okuma falan denmiş; ama ben çok kitap okurum. Hep başarılı bir öğrenciydim. Akrabalarımız hep kendi çocuklarıyla mukayese eder, tabiri caizse sözlüye kaldırılardı lise dönemine kadar. Hal böyle olunca biri bişey sorduğunda sanki bir hatam bir açığım aranıyormuş gibi hissedip kabuğuma çekilmeye başladım. Bunu anca faaliyetlere, yabancı ortamlara girerek atabilirsin.
Genişletmek için tıkla...

Valla şu akraba çocuklarıyla kıyaslanma olayı insanı strese sokuyor,bazen kendimi salak gibi hissediyodum .
Ama insan da ciddi anlamda sorun yaratıyor .
Sağolsun kuzenim sınıfta kaldı da kıyaslama geriliminden kurtuldum :stop:
 
Bende de o var bazen çok salakça seyler çıkıyor ağzımdan sonra ben nededim deyip pişman oluyorum
 
İlginç olan yabancılarla konuşurken rahat olup yakınlarınızla konuşurken kontrolü kaybetmeniz.

Yakınlarınızın gözündeki imajınızdan rahatsızsınız bence, onları sizin hakkınızdaki düşüncelerini düşünmekten o anda anlatacağınız şeye odaklanamıyorsunuz.

Yani atıyorum ortamda bi geyik yapılıyor, sizinse aklınızda sürekli "bak yine sesim çıkmıyo, espri yapamıyorum, bi şey söyliyemiyorum, kesin yine böyle böyle düşünüyolar hakkımda" bu tarz düşünceler geçiyor.

Sizin hakkınızda bi görüntü oluşmuş utangaç, sessiz vs. diye, siz de bu görüntünün altında eziliyorsunuz, ona aykırı davranamıyosunuz .

Hakkımda ne düşünüyolar diye düşünmekten konuşulana odaklanamıyosunuz, aklınızdan her geçeni tartıp durmaktan konuşmaya dökemiyosunuz.

Bi cümlenin ortasında 50 kere düşününce o cümle toplanmıyo haliyle. Hatta yazıda iyi olup günlük konuşmada çuvallamanızın sebebi de yazının üzerinde ince düşünmeye elverişli olması.

Bunu çözmek için kendinizi yargılamaktan ve sizi yargıladıklarını düşünmekten vazgeçin. Kendinize veya karşınızdakilere değil o anki konu neyse ona konsantre olmaya çalışın. Tek başınıza başaramıyorsanız da destek alın derim. Umarım aşarsınız bu durumu.
 
Gelpisipisiii .!.:
Neymiş bu kayınvalideler böyle be sizi fena korkutmuşlar kızlar :KK45:
Genişletmek için tıkla...
Ya konuyla alakalı değil ama söylemeden edemeyeceğim. O kedi ne kadar tatlı öyle :KK53::KK45:

bu arada konu sahibi arkadaşım kendini kasma insanlarla konuşurken.
sen kastıkça durum daha berbat olur.
rahat ol :-)
 
ladyamore .!.:
İlginç olan yabancılarla konuşurken rahat olup yakınlarınızla konuşurken kontrolü kaybetmeniz.

Yakınlarınızın gözündeki imajınızdan rahatsızsınız bence, onları sizin hakkınızdaki düşüncelerini düşünmekten o anda anlatacağınız şeye odaklanamıyorsunuz.

Yani atıyorum ortamda bi geyik yapılıyor, sizinse aklınızda sürekli "bak yine sesim çıkmıyo, espri yapamıyorum, bi şey söyliyemiyorum, kesin yine böyle böyle düşünüyolar hakkımda" bu tarz düşünceler geçiyor.

Sizin hakkınızda bi görüntü oluşmuş utangaç, sessiz vs. diye, siz de bu görüntünün altında eziliyorsunuz, ona aykırı davranamıyosunuz .

Hakkımda ne düşünüyolar diye düşünmekten konuşulana odaklanamıyosunuz, aklınızdan her geçeni tartıp durmaktan konuşmaya dökemiyosunuz.

Bi cümlenin ortasında 50 kere düşününce o cümle toplanmıyo haliyle. Hatta yazıda iyi olup günlük konuşmada çuvallamanızın sebebi de yazının üzerinde ince düşünmeye elverişli olması.

Bunu çözmek için kendinizi yargılamaktan ve sizi yargıladıklarını düşünmekten vazgeçin. Kendinize veya karşınızdakilere değil o anki konu neyse ona konsantre olmaya çalışın. Tek başınıza başaramıyorsanız da destek alın derim. Umarım aşarsınız bu durumu.
Genişletmek için tıkla...

Aynen çok haklısınız bir cümleyi kafanda kurmaya başlayınca sonucunda saçmalamaya başlıyor insan ki yaşıyorum bu
durumu ama biraz daha kontrol altına aldım,sevgilimle konuşurken fark ettim bunu saçmalamıyorum artık

Sonuçta insanın söylediği her cümle doğru ya da mükemmel olucak değil ya zaman zaman insan kabuğundan çıkınca kendini geliştiriyor
 
elfce92 .!.:
Ya konuyla alakalı değil ama söylemeden edemeyeceğim. O kedi ne kadar tatlı öyle :KK53::KK45:

bu arada konu sahibi arkadaşım kendini kasma insanlarla konuşurken.
sen kastıkça durum daha berbat olur.
rahat ol :-)
Genişletmek için tıkla...
Bide nankör derler kedilere, bak şuna hiç öyle duruyo mu :))
 
Herşey kendinde yani özgüvende bitiyor.Yaşadıklarını anlıyorum bende de var aynı sorun.Bende çevremde sessiz çekingen olarak tanımlanırım.Sessiz olmak kötü birşey değil,sessiz insanlar neyi ne zaman söyleyeceğini bildiği için sessiz kalıyorlar.Ama herşeyin azı da çoğu da zarar maalesef.O yüzden biraz daha gayret etmemiz lazım.Kitap okumak çok da fayda etmedi bende.Sessizliği aşmamız lazım.Saçma sapan konuşarak değil ama.Her konuda söyleyecek birşeylerimizin olması lazım.Buda genel kültüre bakıyor sanırım.Bence biz asıl özgüvenimizi nasıl geliştiririz ona bakalım
 
Lionn .!.:
İnsanlarla konuşurken iletişim kurarken çok zorluk çekiyorum.iki lafı bi araya getiremiyorum.kafamda düşündüklerimi cümleye dökemiyorum bi türlü.ilkokuldan beri hep başarılı bi öğrenciydim.derslerim hep iyiydi ama özellikle son 5-6 yıldır bu iletişim problemini yaşıyorum.bu sene psikoloji bölümünü kazandım.inşallah mesleğime yansımaz bu durum.yazı yazarken kendimi ifade ediyorum ama dilime dökülmüyo cümlelerim.aslında bir de şöyle bi durum var.beni tanıyan insanlar pek konuşkan olmadığımı çekingen olduğumu bilirler, bu yüzden tanıdığım kişilerle konuşurken üstümde bi baskı hissediyorum.ama beni hiç tanımayan biriyle konuşurken daha rahatım. Mesela bugün hasta olan bi akrabamızı aradım geçmiş olsun demek için.ama saçma sapan cümleler kurdum yine telefonda. Bu durum çok canımı sıkıyo artık.aşamıyorum bi türlü...benim gibi olan ve ya bana tavsiye verebilcek olan varmı?
Genişletmek için tıkla...
Isin dogrusu yazan benle konusan ben arasinda korkunc bir ucurum var.. Cozum onerilerini merakla bekliyorum.
 
aynen kitap okumak çözüm değil bu güne kadar okudugum kitapların romanların haddi hesabı yok bu sadece geliştiriyor konuşmanı düzenliyor bilmediğin kelimelerinn anlamlarının farkına varıyorsun veya söyleyecegin bir sozun daha mütavazi soylenecek tarafını buluyorsun ufkun genişliyo bundan ibaret sadece . yine o utangaçlık devam ettiği sürece bu kadar ögrendiğin hiç birşeyi paylaşamıyorsun konu arasında muhabbetini edemiosun bile . o yüzden öz güveni yakalamak ve kendini orataya çıkarmayı göstermeyi bende burdayım demeyi başarabilmemiz lazım buda tabi kendi kendine olmuyor yapsanda hep yarım oluyor birinde öz güveni yakalayıp muhabbet ediyorsun bi başkasıyla o özgüveni rahatlıgı yakalayamıyorsun ne yazıkki inşallah piskiyatri ve ilaçlar faydalı olurdu bu saatten sonra biraz daha kolaylasır herşey
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

isabel
Konuşma Problemleri Çocuğun dil gelişimini Ve Etkileri
Yorumlar
0
Görüntüleme
9K
isabel
isabel
Nurgul
Burçlara Göre Kadınların Özellikleri
Yorumlar
12
Görüntüleme
29K
zuhalG
Z
Emez
Rhonda Byrne-The Secret
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
10K
qirLs
qirLs
Back
X