Merhaba,
Eşimle boşanalı 11 yıl oldu ve bir çocuğum var. 6 aydır yeni bir ilişki içerisinde idim.
Evlenmemiş bir insan ve benimle evlenmek, çocuk sahibi olmak istiyordu. İyi bir insan ve birbirimize dair sevgimiz vardı. Ancak bir takım konuşmalarımız çerçevesinde çocuğumun babasında kalmasının onun için daha iyi olacağını söyledi. Elbette onu suçlamıyorum, evladı olmadığı için evlat sevgisini anlamasını beklemiyorum. Fakat ben çocuğumdan ayrı bir hayat kurmayı düşünmediğim için ilişkimizi bitirme kararı aldık. Sonuçta herkes tercihlerine göre yaşar ve bizlerde tercihlerimizi karşılıklı olarak sunduk, ilişkimizi bitirdik.
Her ikimiz içinde belirli bir üzüntü yaşandı ancak en doğru kararın bu olduğuna inanıyorum ki birbirimizin sahip olduklarına, yaşam koşullarına saygı göstermeden ve sahiplenmeden yapacağımız bir evlilik her ikimiz için de hüsranla sonuçlanabilirdi.
Arkadaşlar burada paylaşmamın nedeni, bu konuyu çevremde kimseyle konuşamıyor olmam. Birbirimizi hiç tanımasak da paylaşımlarımızla hayata dair farklı bakış açıları sergileyebiliyor ve arkadaşlık kurabiliyoruz. Vakit ayırdığınız için teşekkür ederim.
dışardan gören biri olarak, hem siz hem cocugunuz için en sağlıklı en dogru kararı vermişsiniz.
Allah sizi ve cocugunuzu sahiplenecek , hem size hem cocugunuza arkadaş olabilecek dürüst kimseler çıkarsın karşınıza. yolunuz bahtınız açık olsun inş
Helal olsun size.Merhaba,
Eşimle boşanalı 11 yıl oldu ve bir çocuğum var. 6 aydır yeni bir ilişki içerisinde idim.
Evlenmemiş bir insan ve benimle evlenmek, çocuk sahibi olmak istiyordu. İyi bir insan ve birbirimize dair sevgimiz vardı. Ancak bir takım konuşmalarımız çerçevesinde çocuğumun babasında kalmasının onun için daha iyi olacağını söyledi. Elbette onu suçlamıyorum, evladı olmadığı için evlat sevgisini anlamasını beklemiyorum. Fakat ben çocuğumdan ayrı bir hayat kurmayı düşünmediğim için ilişkimizi bitirme kararı aldık. Sonuçta herkes tercihlerine göre yaşar ve bizlerde tercihlerimizi karşılıklı olarak sunduk, ilişkimizi bitirdik.
Her ikimiz içinde belirli bir üzüntü yaşandı ancak en doğru kararın bu olduğuna inanıyorum ki birbirimizin sahip olduklarına, yaşam koşullarına saygı göstermeden ve sahiplenmeden yapacağımız bir evlilik her ikimiz için de hüsranla sonuçlanabilirdi.
Arkadaşlar burada paylaşmamın nedeni, bu konuyu çevremde kimseyle konuşamıyor olmam. Birbirimizi hiç tanımasak da paylaşımlarımızla hayata dair farklı bakış açıları sergileyebiliyor ve arkadaşlık kurabiliyoruz. Vakit ayırdığınız için teşekkür ederim.
sizi tebrik ederim..çok olgunsunuz.
Helal olsun size.
Bir tane koca uğruna cocuğunu babasına/annesine postalayan ebeveynlerden değilsiniz.
Tebrik ederim sizi.
Sirf kendi hevesleriniz için çocuğunuzu birakmamissiniz. Valla bravo.. Ömür boyu mutluluklar.
Canım tebrik ederim seni, her ne kadar ne benim tebriğime ihtiyaç duymasan da, böyle anneler olduğunu görmek güzel.
Benim çok yakın çevremden iki tanıdığım da bekar, hiç evlilik yapmamış erkeklerle evlendiler. Üstelik bu iki arkadaşımın da önceki evliliklerinden 2 çocuğu vardı. Gayet de mutlu bir düzenleri var yıllardır.
Senin de karşına doğru insan çıkacaktır. Bilmiyorum benim çok tuhafıma gidiyor. Seni seviyorsa o da sonuçta senin çocuğun, senden bir parça, onu da severek sahiplenmesi gerekirdi diyorum. Ama erkek olsun kadın olsun bazen ilişkiler çok fazla ince hesap üzerine kuruluyor. Ne alıyorum, karşılığında ne vereceğim...böyle sorumluluklar da kefe'nin istenmeyen tarafına konuluyor.
Rabbim güzel insanlarla yollarınızı kesiştirsin inşallah.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?