Kısaca anlatayım 9 aylık bir kızım var ve korundugumuz halde hamile kalmısım bunu bebeğim karnımda beş aylıkken ögrendim ben güclü bi kadınım bunu biliyorum ama kendimi hiç bu kadar çaresi hissetmedim eşim calısıyor hamile oldugımu ögrendi ğim de doktorlar riskli doğum dedi ölüm riskinden bahsettiler stres agır kaldırma vs vs bunlardan uzak duracaksım dediler ben asla ikinci çocuğu istemedim ama eşim hamile olduğunu bile bilmeden şu cümleyi kurdu aldırırsam bosanırım sonrasında beş ay sonra hamile olduğumu ögrendim Şuan 7 aylık hamileyim eşim calısıyot gün içinde bebeğimle ev işiyle herşeyle ben ugrasıyorum akşam geliyor oturuyor bazen mutfagı yorgun değilse topluyor bebekle 2 ilgileniyor ben bu dönemde çok sinirliyim ama eşimi de güzelce uyarırırım şuan üstüme gelme lütfen diye ama ben dememişim gibi illa konuşacak her konuda kızımla güzel ilgilenir oyunlar oynarım ama eşim psikolojimi bozuyor ben Düzeltiyorum o bozuyor her gün bebeğimi slallarken ağlamaktan sıkıldım abşattım anlattım anlamıyoe dün ilk kez sinir krizi geçirdim ve büfenin camını kırdım cünkü ben ağlarken bile benimle dalga geçiyordu bana annelik yapacak psikoloji bırakmıyot o azıcık düzgün olsa biraz hamile oldugımu anlasa yorgun olduğumu agrışarımı sabah 5 de kalkıyorum sonra 7 de tekrar ama o günlük 10 saat uyumazsa uykusunu alamıyor peki ben ben neyim kimim