Konuşmaya üşeniyorum :(:(

kristenn

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2011
524
7
46
İstanbul
Benim sorunum insanlarla konuşmaya çekinmem. Topluluk içinde konuşamıyorum veya tanımadıklarımlaaa konuşursam 1 kelime konuşuyorum onuda yamyavaş geveliyerek falan konuşuyorum mesela okulda birisi bana nasılsın diyor sınıfta pek muhabbetimin olmadığı birisi ben yavaşça çok kısık sesle iyiyim diyorum sen nasılsın dicem diyemiyorum o da ben sormadan saol bende iyiyim diyor yani sormamı bekliyor.Eve misafir geldiğinde hoşgeldiniz demeye çekiniyorum çıkmıyo ağzımdan bitürlü.Eskiden topluluk içinde gayet rahat konuşan bir kişiydim derslere en çok ben katılır herkesin içinde sohbet edebilirdim sonra ben neden oldu bilmiyorum hızlıca konuşurken yavaş konuşmaya başladım sonra bazıları taklidimi falan yapmaya başladı kimiside bilerek öyle konuştugumu düşündü ama ben fark bile etmiyodum şimdi hala öylemi konuşuyorum bilmiyorum geçen seneden bir arkadaş artık yavaş konuşmuyosun şimdimi bilerek hızlandırdın dedi ama sanırım yine çekinince yavaş konuşuyorum konuşmak bana bir işkence gibi sadece annemle rahatt konuşabiliyorum telefonda hele hiç konuşamıyorum telefonu elime veriyolar mesela bir akrabayla konuşucam nasılsın iyiyim muhabbeti ettikten sonra istemiye istemiye sonra neyse annem istiyor çekiştiriyo şimdi diyip anneme veriyorum telefonu. Konuşuncaa rezil olucam sanıyorum ama böyle daha çok rezil oluyorum herkes bana bakıp birşey dememi bekliyor bazen. Sonra hazırcevapta olamıyorum internette yazışırken anında cevap verirken bir lafa normalde ne dicem bilmiyorum hatta internette arkadaşlarım bana soruyor şu şöyle yazdı ne cevap verilirki diyor ama normal hayatta birisi bana kötü birşey dese bön bön bakıyorum korkuyorum konuşmaya sonra iş işten geçtikten sonra içimden iki saat bi daha derse böyle derim diye prova yapıyorum ben niye böyle oldum :(
 
cok tuhf bir durum,konusmaktan cekinilirmi?bende tam aksine susmam tanimadiklarimla bile cir cir konusurum.Bence kendine ozguvenin 0 . korkma konusursan yemezler seni:1:
 
Son düzenleme:
Çekinmekle üşenmek farklı şeylerdir.
Bence sosyal ortamlara daha çok girersen, o kadar kendini ifade etme yetisi kazanırsın.
Birine sen nasılsın diye sormak ne çekingenliktir nede üşengeçlik isterseniz düzeltebilirsiniz, he kendi iradenizle yapamıyorsanız durum ciddi olabilir...
 
Çekindiğiniz için mi konuşmuyorsunuz, yoksa tamamen kontrolünüz dışında birşeyler mi oluşuyor? Ne gibi düşünceler ne tarz olaylar sonrasında bunlar başladı? Mesela depresyon dönemlerimde ben de konuşmaya acaip üşeniyordum, fakat arkadaşlarımın yanında hariç. Çünkü onlarla ortak konularda ilgimi çeken meseleler olduğu için konuşmayı seviyordum,hem de hepsinden fazla:) Panik yapma canım, ama mesela birşey dersem eleştirilirim diye mi düşünüyorsun da acaba konuşmuyorsun?
Kimisi rezil olurum-hata yaparm-saçmalarım- sesim titrer gibi sosyalfobik durumlara yakalndığında bunlar ortaya çıkar.
Biraz daha detay verirseniz yardımcı olmaya-enazından doğru yönlendirmeye çalışırız.
 
Çekindiğiniz için mi konuşmuyorsunuz, yoksa tamamen kontrolünüz dışında birşeyler mi oluşuyor? Ne gibi düşünceler ne tarz olaylar sonrasında bunlar başladı? Mesela depresyon dönemlerimde ben de konuşmaya acaip üşeniyordum, fakat arkadaşlarımın yanında hariç. Çünkü onlarla ortak konularda ilgimi çeken meseleler olduğu için konuşmayı seviyordum,hem de hepsinden fazla:) Panik yapma canım, ama mesela birşey dersem eleştirilirim diye mi düşünüyorsun da acaba konuşmuyorsun?
Kimisi rezil olurum-hata yaparm-saçmalarım- sesim titrer gibi sosyalfobik durumlara yakalndığında bunlar ortaya çıkar.
Biraz daha detay verirseniz yardımcı olmaya-enazından doğru yönlendirmeye çalışırız.
13 yaşıma kadar çok sosyal konuşan birisiydim sonra taşındık okul değiştirmek zorunda kaldım arkadaşsız kaldım dışlandımda diyebiliriz sonra ben bunlardan hep çekinirken yavaş konuşmaya başladım yayık yayık . Sonra kimisi yavaş konuşmamın taklidini yapınca ben böyle oldum çekindiğim içinde değil sanki bi türlü çıkartamıyorum kelimeyi ağzımdan aynı kişiyi internette karşıma koysan konuşurum internetten dudak tembelliği diye birşey gördüm kalemi ağzınıza koyup birşeyler okuyup sonra tekrar konuşmayı deneyin yazıyordu ben denedim işe yaradı öyle yaptıktan sonra kelimeler ağzımdan hemen çıkmaya başladı ama sonra etkisi kayboldu.
 
ergenliğe yeni yeni adım atmaya başlayacağınız dönemlerde çevre değişimi yaşamışsınız ,o dönemlerde arkadaşlıklar hayati önem taşır,sarsardı bizleri. Dışlanınca (ya da siz dışlandığınızı sandınız belki de) da tuz biber olmuş. Hala bu problemleriniz devam ediyorsa bir psikiyatra gidin,eminim ilaçsız sadece terapi şeklinde tedavi edeceklerdir.Bazı konuşma egzersizleri ve eskiye ait bu travmayı silme-olayları doğru okuma yöntemleri sunacaklardır size.Lütfen ihmal etmeyin,hayat herşeye rağmen güzel. En verimli çağlarınızı karanlığa hapsetmeyin.
 
cok tuhf bir durum,konusmaktan cekinilirmi?bende tam aksine susmam tanimadiklarimla bile cir cir konusurum.Bence kendine ozguvenin 0 . korkma konusursan yemezler seni:1:

bende fazla konusurum
esim bazan sadece kafa sallar
ne dedim ben söyle derim
bakakalir

konu sahibi;
özguven sorunun var sanirim
yanlis anlasilmaktan
yada alay edilmekten korkuyorsun degilmi
eskiden bende öyleydim ama cok eskiden
kendine guven
senden daha degerli önemli yok gibi düsün
yani yanlista söylesen dogruda soylesen önemli degil
dogrularini savun
yanlislarini duzeltirim gözuyle bak
sosyal ortamlara gir
arkadas cevreni genislet
yeni seyler ögrenmeye calis
bol bol oku
sinemaya git
insanlarin cok oldugu ortamlara gir
aynada kendine bakarak kendinle konus
bak cok iyi gelir
günlük tut
sarkilar dinle
guzel filmler izle
guzel seyler düsün
hayatini yasa
iyi düsün iyi seyler olsun
VE KENDINI NE OLURSA OLSUN SEV
 
bende fazla konusurum
esim bazan sadece kafa sallar
ne dedim ben söyle derim
bakakalir

konu sahibi;
özguven sorunun var sanirim
yanlis anlasilmaktan
yada alay edilmekten korkuyorsun degilmi
eskiden bende öyleydim ama cok eskiden
kendine guven
senden daha degerli önemli yok gibi düsün
yani yanlista söylesen dogruda soylesen önemli degil
dogrularini savun
yanlislarini duzeltirim gözuyle bak
sosyal ortamlara gir
arkadas cevreni genislet
yeni seyler ögrenmeye calis
bol bol oku
sinemaya git
insanlarin cok oldugu ortamlara gir
aynada kendine bakarak kendinle konus
bak cok iyi gelir
günlük tut
sarkilar dinle
guzel filmler izle
guzel seyler düsün
hayatini yasa
iyi düsün iyi seyler olsun
VE KENDINI NE OLURSA OLSUN SEV
Kendimle konuşmakta üstüme yok zaten okuldan eve tek gelirken deli gibi kendimle dalga geçerim tartışırım sanki 2 kişiymişiz gibi. Ama konuşmakta çok zorlanıyorum bazen :(
 
cok fazla katılımcı olamıyorsan eger,bu ozguven eksıklıgınden gelen bırseydır.
sosyal ortamın aktıvıtılerın yeterı kadar yok ıse,kendıne guvenın de olmaz .
 
özgüven eksikliginden olabilir... bende bundan bir 3-4 yil önce böyleydim... en sonunda farkina vardimki benim kimseden eksik bir yanim yok.. baskalari nasil yapiyorda ben yapamiyorum derken, kendime güvenimi arttirip konuskan bir kisilige dönüsdüm...

herseyden önce kendine güven...
 
cok fazla katılımcı olamıyorsan eger,bu ozguven eksıklıgınden gelen bırseydır.
sosyal ortamın aktıvıtılerın yeterı kadar yok ıse,kendıne guvenın de olmaz .
sosyal aktivitemi ? Okul hariç yaptığım 2 şey facebook ve uyku başka hiçbirşey yok :(
 
depresyona girmiş olabilirsin
bir kaç sene önce bir ara bende böyle olmuştum
en yakın arkadaşlarımla dahi konuşmak istemiyodum yada konuşasım gelmiyodu
bence çevreni değiştir farklı arkadaşlıklar kurmaya çalış
en önemliside kendine güven
takılma yavaş mı konuşuyorum hızlımı diye akışına bırak
baktın yine düşünmeye başladın bunu aklına başka şey getir hemen
önce bunu kafandan at
gerisi gelir bence..
 
sosyal fobi.. bende de vardı, yendim çok şükür işe başlayınca. önce kendini iyi olduğun, yeterli gördüğün konularda konuşmaya zorla. üniversite hayatım derslerde 1 kere bile söz almadan geçti. konuşunca bana gülerler gibi geliyordu. bazen de gülüyorlardı ya neyse.

telde hiç konuşamazdım sevgilimle konuşa konuşa alıştım ona da. şimdi öğretmen olduğumdan derste sürekli konuşan taraf benim. bir de konuşurken acaba neler diyorum, yanlış bişey mi söylüyorum, sesimin tonu nasıl çıkıyor vs. gibi şeyler düşünme. kafanı topla odaklan ve söyleyeceklerini söyle rahatça.. ben de çok hızlı konuşuyorum senin tam tersin. özellikle heyecanlanınca. çoğu kişi anlamaz ne dediğimi. :)
 
arkadaşlara katılıyorum..sana yayık yayık konuşuyosun diyen arkadaşlarını değil başka çevre yap kendine ..seni baştan tanısınlar ama bu facede falan değil birebir..konuşabileceğin..bazen seni çok iyi tanıyan arkadaşlarda senin kişiliğini kendileri düzenliyebiliryolar.. çok kitap oku ama genel kültür arttırmanı sağlasın konuşmak için muhabbet için birşeyler bulmanı sağlar..ve rahat kuuuul takılmaya bak:) böyle insanların daha çok arkadaşları oluyor.. burcun başak falan olabilirmi..genelde onlar çekingen oluyor..bende bu durum olmuştu.. telefonda konuşurken nasılsın iyimisinden öte gidemiyordum..yani gitsemde onun ne dediği pek beni ilgilendirmiyordu umursamıyhordum..ortamdada muhabbbet ederken insanlar kendileri hakkında birşey sorulsun derdimi paylaşayım isterler..ve genelde soruyu soran insanlar daha çok arkadaş sahibi olurlar..psikolog gibi:)karşısındakinin düşüncelerini fikirlerini önemsediğini gösterdiğin an onlar seninle konuşmaya ve seni daima görmesi gerektiği arkadaşı gibi görür..depresyondada olabilirsin.bu onun göstergesi olabilir.ama o yaşlarda hep böyle oluyor.. sen hayattan kopmamaya bak
 
Back
X