Köpek gibi büyütülmüş bir çocuk...

O kadar güzel yorumlamış sınız ki 2002 krizi de bana tekme tokat girdi kaba tabirle.
Liseyi bıraktım tezgahtar olarak çalışmaya başladım Öyle ki yol parası bulamadım yürüyerek gittim geldim işe.
Müdür kışın mağazada durduğu zaman Klimayı yakıyordu çıkarken de söndürüp gidiyordu biz soğukta çalışıyorduk. Baktım olacak gibi değil 26 yaşında girdim açık liseden diplomamı aldım sınava girdim 2 yıllık kazandım önlisans bitirdim 4 yıllığa tamamladım diplomamı aldım. şu an 3. üniversite mi okuyorum.atanamadım asgari ücrete kamuda çalışıyorum ama şükrediyorum. Sadece maaş sıkıntılı rahatım yerinde işimi seviyorum.
Ben bittim demekle olmuyor mücadele etmek gerek

Aynen öyle inanın kimseye altın tepside sunulmuyor hayat. Yazdıklarım belki sert geldi konu sahibine. Yazan 18 yaşında bir genç kız olsaydı daha farklı yazardım.

Benim 18'lik kızım üniversiteyi bitiriyor, mesleğini aynı sene süper bir maaşla yapmaya başlıyor, altına arabasını çekiyor, aynı sene dünyayı gezmeye başlıyor düşünün. :halay:Hevesini ve isteğini kırmamak adına, tamam annecim diyorum sen iste zamanla hepsi olur.

Ama 30 yaşında insan mücadeleyi, hayatı, kendisini kurtaracak tek şeyin yine kendisi olduğunu tecrübe etmiştir, ona göre hareket eder.

Yaşadığı hayata tabi ki üzüldüm, ailesinden şiddet gören bir çocuğa üzülmemek için kalpsiz olmak gerekir. Belki benim çocukluk, gençlik travmalarım onunkinden daha ağırdır, ama oturup bunları düşünerek kendimi herşeyden soyutlayamam. İşte o zaman en büyük kötülüğü kendime ben yapmış olurum. Anlatmak istediğim tamamen buydu.
 
Peki neden böyle? Bir nedeni olmalı.
Annem köy yerinde bizi istemeden kazara doğurmuş 4 tane fazla yaş farkı olmayan çocuk hepsini büyütmek zor olduğu içinde bide yaramazlık falanda yapınca sürekli döverdi küçükken... mesela küçük kardeşim küçükken altını ıslatırdı buyüzden gece uykudaki çocuğu döverdi altına kaçırdığı için gece uykudaki çocuğu dövecek kadar nefret doluydu sevgisizdi. Sanırım annemden kaynaklandı diye düşünüyorum... Şimdi iyi bir anne ozaman cahildim diyor ama bu kezde iş işten geçti...
 
Annem köy yerinde bizi istemeden kazara doğurmuş 4 tane fazla yaş farkı olmayan çocuk hepsini büyütmek zor olduğu içinde bide yaramazlık falanda yapınca sürekli döverdi küçükken... mesela küçük kardeşim küçükken altını ıslatırdı buyüzden gece uykudaki çocuğu döverdi altına kaçırdığı için gece uykudaki çocuğu dövecek kadar nefret doluydu sevgisizdi. Sanırım annemden kaynaklandı diye düşünüyorum... Şimdi iyi bir anne ozaman cahildim diyor ama bu kezde iş işten geçti...
Benim annem de seninki gibiydi. Birimizi tutar diğerini dövermiş. Kardeşlerim de beni hiç sevmedi. Anne baba ölünce düzeldi aramız. Bana yapmadıklarını çocuklarıma yaptılar. Ama dediğin gibi yaşananlar unutulmuyor. İnşallah aranız düzelir 🤲🤲🤲

Bu arada keşke ailecek terapi alsanız. :(
 
Benim annem de seninki gibiydi. Birimizi tutar diğerini dövermiş. Kardeşlerim de beni hiç sevmedi. Anne baba ölünce düzeldi aramız. Bana yapmadıklarını çocuklarıma yaptılar. Ama dediğin gibi yaşananlar unutulmuyor. İnşallah aranız düzelir 🤲🤲🤲

Bu arada keşke ailecek terapi alsanız. :(
Ben affedemem aram düzelsinde istemiyorum... sevmiyorum bunca kötülüğü nasıl unuturum tek sıkıntım izleri hala atlatamamak pısırık depresif takılan hayatın güzel olumlu bir yanını göremeyen biri olmak...
 
Evet okudum okuyan psikoloji ile ilgilenen, kültürlü birilerinden daha çok yanıt almak istediğim için algıda seçicilik amacıyla konu başlığı kitap adı olarak seçtim... Şimdi kpss ye hazırlanıyorum umarım atanıp kurtulurum...
Umarim. Bagimsizlasmak icin elinizden geleni yapin. Bu kpss isi nasil oluyor bilmiyorum ama uzak kucuk bir sehiri tercih ederseniz daha kolay oluyordur belki. Uzak olmak sizin icin harika olur hem.
 
Önlisans bitirdim ancak işte bulamadım kaç senedir arıyorum küçük biyerde yaşıyorum deneyim olmadığı için marketler bile kabul etmiyor

Büyük şehirlerde iş ara hiç arkadaşın yok mu ? başka şehirler de hem şehir değişirsen ailenden daha uzak kalırsın
 
Bu saçma ortamdan ancak dik durarak ve güzel bir gelecek için çaba harcayarak kurtulabilirsin...Birinin seni bu cehennemden kurtarmasını beklersen çok beklersin , yapmurdan kaçarken doluya tutulmak diye birşey var.Artık yeniden bir okul mu olur , memurluk sınavı mı olur bir şekilde canını dişine takıp kendini kurtarmalısın!
 
cok guzel bır soz var
dogurmadıgınız adamların annesı olmayın
bır adamla olmuyorsa olmuyordur
hıc bır adam sonradan duzelmez
insanları yanlısı yaptıgı yerde bırakmak gerek aksı takdırde yaptıgı hatalar da buyukce devam edıyor
 
Ailede kader aslında coğrafya gibi
Küçük bir iş bulup
Yanınıza bir kafa dengi arkadaş alıp
Ayrı eve çıkma şansınız yok mu ?
 
ayy allahım yüreğim parçalandı, gelip sıkı sıkı sarmalamak isterdim sizi.
 
bunun kader ya da şans olduğunu düşünmüyorum. Bu yaşa kadar ailede ne görürseniz, standardı o sanıyor ve gidip o ayarda bir eş seçiyorsunuz. Eş adayı kaba, kötü biri de olsa sizin alıştığınız bir durum olduğu için çok çok anormal gelmiyor ve hata yapıp evleniyorsunuz. Bence kurtuluş evlilik değil, iş bulmak
Alakasi nedir? Yani soyle mi sana gore? Kotu esi olanlarin aslinda aileside kotuydu oyle mi? Bu tez biraz sacma..dunya iyisi ailesi olup evlendikleri esleri s.refsiz olan cok kadin var.

Bunun daha cok karsidakini
Tanimamakla ya da eslerinde degismesiyle alakasi oldugu bir gercek.
 
Merhaba çok kötü yetiştirildim 4 kardeşiz ama bilinen kardeşlikler ile hiç alakası yok. Ablam ve abim tarafından sürekli şiddete maruz kalarak , kalmadığım zamanlarda da onların birbirilerine annemin de zaman zaman onlara en çokta küçük kardeşime şiddet uyguladığına tanık olarak, cehennem gibi bir evde büyüdüm...

Hiç çocukluğumu yaşayamadım, hep dayak hep hakaret hep aşağılanma.. hala daha zaman zaman maruz kalıyorum. Haliyle kardeşler arasında bir sevgi bağı oluşmadı. Hiçbirini uğradığım haksızlıklar yüzünden sevmiyorum onlarında beni ve birbirilerini pek sevdiği söylenemez.. Hepsi birer ruh hastası ve benimde pek sağlıklı olduğum söylenemez ama birine onlar gibi kolay kolay zarar veremem... Mesela hepsi anneme baba karşı aşırı saygısızdır hakaret bazen küfür ederler bağırırlar ben anneme babama öyle davranamam ses tonumu dahi yükseltemem..

Kendimi bildim bileli yaşadığım evde hep kendimi kardeşlerimden korumaya çalışıyorum hiç bir zaman güvende hissedemedim mesela banyodayım saçımı yıkıyorum dışardan ses geliyor bu şerefsiz hala banyoda ne yapıyor bu bir örnek banyoda saçımı yıkadığım için bile "şerefsiz" kelimesine maruz kalarak bunun gibi yüzlerce uğradığım, unutamadığım zulüm var. Kafam darbe aldiğimda genelde şimşekler çakardı o şimşekler düşündükçe yeniden beynimde çakıyor, işittiğim hakaretler kulaklarımda çınlıyor.

Bir biri için canını veren biri yaşasın diye böbreğini veren kardeşler görünce hayattaki en büyük kötülüğü kardeşlerinden görmüş biri olarak ister istemez çok üzülüyorum... Bu boşluk hiç bir zaman dolmayacak... Abim var ama yok ablam var yok dışarıdan bakınca koca bir aileyiz ama içeriden bakınca en büyük düşmanlarınla aynı evi aynı anneyi babayı paylaşıyorsun. Daha kötüsü 30 yıldır içine doğduğu evde en yakınları tarafından çocukluğundan beri hep şiddet görmüş, aşağılanmış biri olarak kendimi çok değersiz hissediyorum.. Özgüvenim sıfır...

İş ve eş konusunda da yüzü gülmemiş biri olarak hala alıp başımı gidememek beni zaman zaman intihara sürüklüyor. Ben ne zaman bi yere ait olacağım ait olamadığım bir ailenin içinde neden yaratıldım hadi yaratıldım neden kanatlanıp uçma fırsatı bulamadım diye sorgulayıp taşıdığım yükü ağır buluyorum... Biyere ait olamadan sevgi göremeden ölüp gitmekten korkuyorum...
sana bişey deyimmi bizde çok kavga ederdik kardeşler neler neler bi görsen ama şimdi evlendik başka yerlerdeyiz kimin ne ihtiyacı var o ona yardım eder aramızda ayrım gayrım yoktur ihtiyacım var deyim çalıştığım halde kardeşim anında para gönderir ümitsiz olma birazda büyüklerin bunu aşılayamayışından kaynaklanıyor abi abla büyük küçük kavramlarını aşılayamıyorlar benim anne babamda dayakçıydı
 
Alakasi nedir? Yani soyle mi sana gore? Kotu esi olanlarin aslinda aileside kotuydu oyle mi? Bu tez biraz sacma..dunya iyisi ailesi olup evlendikleri esleri s.refsiz olan cok kadin var.

Bunun daha cok karsidakini
Tanimamakla ya da eslerinde degismesiyle alakasi oldugu bir gercek.
bu tez bana ait değil, psikolojinin iddiası
 
Büyükşehirde yaşayan arkadaşın varsa yanına gidip orda iş ara hem sana ev as arkadaşı da olur
 
Dogru degil oyleyse😐
Sosyal bilimlerde doğru yanlış olmaz bilirisiniz ;)
İnsan psikolojisine ait bir çok tez/iddia/sav/kuram her ne derseniz var.
Bu tezi birçok yerde okudum ve ben beğendim. Hatta geçen gün kırmızı odada doktor aynısını söyledi. Kafanıza yatar yatmaz o sizin bileceğiniz iş
 
İnşallah sevgi dolu kocaman ailesi olan biriyle eş olursunuz. Tabi ki önce iş. Zira şartlar göz önüne alınınca kendi başınıza evlenmeniz gerektiğini anlıyorum. Maddi özgürlüğünüzü almadan elden bir şey gelmez ne yazık ki.
 
Back
X