- 16 Mart 2020
- 1.235
- 2.195
- 53
- 31
- Konu Sahibi Cokokuyanbilir
-
- #1
Herkes kaybetme korkusu yaşar ama seninki biraz ileri seviye belliki altında yatan psikolojik bi sebep vardır kesin onu bi uzman birinden destek alarak öğrenmek gerekirHerkese merhaba
Ben nasıl ifade edebilirim bilmiyorum ama yaşadığım şey dönem dönem beni çok zor durumda hissettiren bir problem..
Ben de kaybetme korkusu var. Şöyle ki ayrılmaktan çok korkuyorum. Bu özellikle ikili ilişkilerde öne çıkıyor. Sevgilimle 5 yıldır birlikteyiz. Ve ne zaman konu ayrılma durumuna gelse yapamıyorum. Nefesim kesiliyor. Yanı kabullenemiyorum bu durumu. Belki denesem 1 hafta bunu gözlemlesem benim için çok sancılı olmaz. Ama ne zaman ayrılma gibi bir konuşma geçse benim için hayat duruyor sanki. O an yok olmak ama o acıyı hissetmek istemiyorum. Acıyla başa çıkamıyorum. Sanırım çok zayıf bir insanım. Bu benim için kronik bir mesele. Yani ayrılmak belki doğru olan ama ben o an bu ilişkinin devam etmesi için uğraşıyorum
Psikolog olayını çok düşündüm ve istedim. Ama şuan pandemi döneminde toplu taşıma kullanmak istemiyorum yaklaşık 1 senedir kullanamadım.
Sizce bu neden olabilir ? Herkes mi aynı duyguları hisseder ?
Bilmiyorum. Çok seviyorum. Tahammül edemeyeceğim bazı şeyler de oldu yani kişisel prensiplerime uygun olmayan durumlar da oldu fakat o zaman ayrılmak istediğimde de beceremedim.Ayrilmak bu kadar korkutmasaydi ayrilirmiydin peki?
Evet çok istiyorum ama hem pandemi hem sokağa çıkma yasakları elimi kolumu bağlıyor. Bunu online yapmakta istemiyorumHerkes kaybetme korkusu yaşar ama seninki biraz ileri seviye belliki altında yatan psikolojik bi sebep vardır kesin onu bi uzman birinden destek alarak öğrenmek gerekir
Eski sevgilim 5 para etmez , yalancı bi insandı. Karaktersiz biri olduğunu biliyordum. 1 sene birlikte olduk daha sonra ben farkettiğimde yine çok ama çok zor ayrıldım.yaşamaktan korktuğun şeyleri yaşaya yaşaya zamanla geçiyor bu his..
kaybetmekten korktuğum, üstüne titrediğim ne varsa kaybettim.
Yakın zamanda yasaklar bi tık azalıcak gibi görünüyo ozamanı değerlendirebilirsin belki çok da erteleme yani umarım sebebini bulur bu endişeden kurtulursunEvet çok istiyorum ama hem pandemi hem sokağa çıkma yasakları elimi kolumu bağlıyor. Bunu online yapmakta istemiyorum
yenilikler her zaman korkutur insanı..Eski sevgilim 5 para etmez , yalancı bi insandı. Karaktersiz biri olduğunu biliyordum. 1 sene birlikte olduk daha sonra ben farkettiğimde yine çok ama çok zor ayrıldım.
Son sözünüze kesinlikle katılıyorum.yenilikler her zaman korkutur insanı..
ama bazen daha güzel kapılar da açar..
yukarda yazdığınız bi söz içimi sızlattı 'bi organım gibi hissediyorum'
benim de böyle hissettiğim olmuştu, bacağım gibi kolum gibi hani benden bi parça gibi derdim tarif ederken..
sonuç olarak kolsuz bacaksız da yaşanıyormuş..
bide neyi yaşamaktan korkarsan bu hayatta onu kesin yaşıyorsun..
Bilmiyorum. Çok seviyorum. Tahammül edemeyeceğim bazı şeyler de oldu yani kişisel prensiplerime uygun olmayan durumlar da oldu fakat o zaman ayrılmak istediğimde de beceremedim.
Yani onu yapmak çok zor benim için. Bir organım gibi hissediyorum. Onu kesip atma fikri beni çok üzüyor
Bazen olmadığı yerde ısrarla ,ilişkiyi kurtarma adına veya kaybetme korkusuyla ilişkide ısrar etmek ,en çokta kendini yorar ve yıpratırsın .Biz kadınlar duygusal canlılarız .O yüzden uzun süreli ilişkilerde oluşan bağlılık yüzünden ,ayrılma cesaretini gösteremeyebiliriz .Fakat olmadımıda olmuyor .Şöyle düşünmek lazım ,ite kaka yol alıp .Geçen yıllarını çöpe atmaktan ,bunun verdiği ızdırabı pişmanlığı yaşamaktansa .Yol yakınken ayrılmayı bilmekte lazım .Çünkü hayat bize armağan ve bu hayatı bir defa yaşıyacağız .Gitmeyen ilişkiyi sürdürmekte ısrar etmek yerine ,yaşadıklarımızı tecrübe edinip .Yalnız geldiğimiz bu yola yalnızda devam edebiliriz .Çok tıkandığınız yerde psikolojik destek alın .Belkide bunu tek başına yardımsız aşamayacaksınız.Herkese merhaba
Ben nasıl ifade edebilirim bilmiyorum ama yaşadığım şey dönem dönem beni çok zor durumda hissettiren bir problem..
Ben de kaybetme korkusu var. Şöyle ki ayrılmaktan çok korkuyorum. Bu özellikle ikili ilişkilerde öne çıkıyor. Sevgilimle 5 yıldır birlikteyiz. Ve ne zaman konu ayrılma durumuna gelse yapamıyorum. Nefesim kesiliyor. Yanı kabullenemiyorum bu durumu. Belki denesem 1 hafta bunu gözlemlesem benim için çok sancılı olmaz. Ama ne zaman ayrılma gibi bir konuşma geçse benim için hayat duruyor sanki. O an yok olmak ama o acıyı hissetmek istemiyorum. Acıyla başa çıkamıyorum. Sanırım çok zayıf bir insanım. Bu benim için kronik bir mesele. Yani ayrılmak belki doğru olan ama ben o an bu ilişkinin devam etmesi için uğraşıyorum
Psikolog olayını çok düşündüm ve istedim. Ama şuan pandemi döneminde toplu taşıma kullanmak istemiyorum yaklaşık 1 senedir kullanamadım.
Yani aslında demek istediğim şey şu kimi der ya ceketimi alır giderim arkama asla bakmam. Ben ceketimi alabilsem dahi arkamda 3 5 kutu sümüklü mendil bırakırım.
Sizce bu neden olabilir ? Herkes mi aynı duyguları hisseder ?
bırak ne olacak?Ben ceketimi alabilsem dahi arkamda 3 5 kutu sümüklü mendil bırakırım.
Böyle bağlanma kapılma. Onsuz asla dediğim ne varsa şu an yok eşim dahil. Sevmek çok güzel bişey ama dozundaHerkese merhaba
Ben nasıl ifade edebilirim bilmiyorum ama yaşadığım şey dönem dönem beni çok zor durumda hissettiren bir problem..
Ben de kaybetme korkusu var. Şöyle ki ayrılmaktan çok korkuyorum. Bu özellikle ikili ilişkilerde öne çıkıyor. Sevgilimle 5 yıldır birlikteyiz. Ve ne zaman konu ayrılma durumuna gelse yapamıyorum. Nefesim kesiliyor. Yanı kabullenemiyorum bu durumu. Belki denesem 1 hafta bunu gözlemlesem benim için çok sancılı olmaz. Ama ne zaman ayrılma gibi bir konuşma geçse benim için hayat duruyor sanki. O an yok olmak ama o acıyı hissetmek istemiyorum. Acıyla başa çıkamıyorum. Sanırım çok zayıf bir insanım. Bu benim için kronik bir mesele. Yani ayrılmak belki doğru olan ama ben o an bu ilişkinin devam etmesi için uğraşıyorum
Psikolog olayını çok düşündüm ve istedim. Ama şuan pandemi döneminde toplu taşıma kullanmak istemiyorum yaklaşık 1 senedir kullanamadım.
Yani aslında demek istediğim şey şu kimi der ya ceketimi alır giderim arkama asla bakmam. Ben ceketimi alabilsem dahi arkamda 3 5 kutu sümüklü mendil bırakırım.
Sizce bu neden olabilir ? Herkes mi aynı duyguları hisseder ?
Benim çok sınırlı bir çevrem var onlara karşı da aynı şekilde hissediyorum ama onlarla bir daha görüşmeme gibi keskin kararlar alacağım bir durum yaşanmadı. Ben arkadasliklarimla da çok toleranslı bir insanımdır. Arkadaşlık bitirme gibi bir durumum olduğunda etkilenmiyorsam yeterince o kişiyi sevmedigim içindir.seninki psikolojik altyapısı olan bi kaybetme korkusu değil, öyle olsa aynı duyguyu arkadaşlarına, ailene karşı da hissedersin.
seninki direk gençliğin verdiği alışkanlık dürtüsü ve ayrılırsam başka kimi bulurum endişesi.. biraz da pandeminin verdiği asosyalliğin getirdiği sıkıntılar felan..
dolayısıyla kendini bu psikolojinin içine sokarak ayrılamam vs kafasına girmektense, arabesk bi ayrılık konuşması yerine yüzyüze olmayan ve hatta direk ayrılalım mesajı ile olayı bitirmen.. bu kadar basit.
3 gün ağlarsın sonra geçer..
Ben bu kararı alabildiğim zaman mutlaka ihtiyaç duyacağım biliyorum. Ki bu tarihte benim için çok uzak değil gibi geliyor.Bazen olmadığı yerde ısrarla ,ilişkiyi kurtarma adına veya kaybetme korkusuyla ilişkide ısrar etmek ,en çokta kendini yorar ve yıpratırsın .Biz kadınlar duygusal canlılarız .O yüzden uzun süreli ilişkilerde oluşan bağlılık yüzünden ,ayrılma cesaretini gösteremeyebiliriz .Fakat olmadımıda olmuyor .Şöyle düşünmek lazım ,ite kaka yol alıp .Geçen yıllarını çöpe atmaktan ,bunun verdiği ızdırabı pişmanlığı yaşamaktansa .Yol yakınken ayrılmayı bilmekte lazım .Çünkü hayat bize armağan ve bu hayatı bir defa yaşıyacağız .Gitmeyen ilişkiyi sürdürmekte ısrar etmek yerine ,yaşadıklarımızı tecrübe edinip .Yalnız geldiğimiz bu yola yalnızda devam edebiliriz .Çok tıkandığınız yerde psikolojik destek alın .Belkide bunu tek başına yardımsız aşamayacaksınız.
Ayrılmayı şuan düşünüp bundan korkarak yaşamıyorum. Ama o raddeye geldiğim zamanlarda bi hisle mücadele edemeyecekmişim gibi hissediyorum. O anki psikolojim beni çok etkiliyor yani diyelim ki ayrılık olmadı ve devam ettim. Ben o halimin etkisini yine bir süre atamıyorum üzerimdenşu hayatta neyi çok dusunursen evrene neyi yollarsan o başına gelir..
korktugun sey basına gelmesin dikkat et pozitif dusun iyi düşün o olsun..
kendi kendine bu duruma sokma..
ayrıca öyle i durumda ölucem sanıyorsun ama ölmuyor yasıyorsun merak etme.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?