Bizde evlendigimizde alti ay sonra esimin böbrek kanseri ortaya cikti, tedaviler derken Allah`a cok sükür cok güzel atlatti. Ama tabiki benimde ta derinlerde korkum var ama bunu hayatta esime belli etmem, cünkü onuda üzmüs olurum. Sadece ikimizde cok güzel biribirimizin kiymetini biliyoruz, daha ne olsun.
Suda var, kimin erken bu dünyadan gidecegi belli olmaz, onun icin sonuna kadar her saniyeyi güzel yasayin.
Ama su oldu, ikimizde cok egoistlestik söyleki, sirf ikimizi düsünürüz gerisi tin...Ne kimseyi ipler nede kimseyi aile hayatimiza sokariz, etrafda bunu anladi herkes cok güzel bir mesafede bize karsi.
Ne ben ne esim hicbir sey icin üzülmek istemiyoruz su üc günlük dünyada.
Madem esini düsünüyorsun, onun iyiligi icin cok güclü ve arkasinda olmalisin.