Merhaba hanımlar. İçimi dökmek istedim. Ben 21 yaşında mimarlık öğrencisi bir genç kadınım. Son zamanlarda bazı korkulara kapılmaya başladım. Erkek arkadaşım yok. Şu an için pek sorun değil ama, ileride ben evlenmek istiyorum. Elbet bir gün evleneceğim yani, böyle istiyorum. Çünkü hayatımı birlikte geçireceğim bir hayat arkadaşı ve çocuk sahibi olmak istiyorum. Neyse, bende şöyle bir korku oluştu. Üniversite yıllarında erkek arkadaş bulamazsam ileride görücü usulüne kalacağım diye hissediyorum. Bu arada yanlış anlaşılmasın, görücü usulüne saygım sonsuz. Ama benim hayalim böyle değil. Ben, ileride eşim olacak kişiyle kendim tanışmak ve aşk evliliği yapmak istiyorum. Hayalim bu şekilde. Şimdi diyeceksiniz ki, 21 yaş çok genç. Evet haklısınız, çok genç. Ama çevremden şöyle şeyler duyuyorum: "Üniversite yıllarında bir sevgili bulunamazsa ileriki yıllarda zor bulunuyor." Bu söze de hak vermiyor değilim. Çünkü üniversite bitince zaten iş hayatına atılacağım, iş hayatı yoğun olacak. Yoğun bir iş hayatının içinde insan kendine uygun birileriyle tanışmakta zorlanıyor. Benim üniversite yıllarımın bitmesine az kaldı, zaten bildiğiniz gibi pandemiyle heba oluyor. Bu şekilde korkularım var, saçma olabilir ama kırmadan yorum yaparsanız sevinirim. Umarım kendimi iyi ifade edebilmişimdir. Okuyan herkese teşekkür ederim.