Korkularım

zeytinagaci .!.:

Hepinize çok teşekkür ederim.
Şöyle bir karar aldım, doktora ders dönemini bitirdiğimde (1 sene var) sınava girme sırasında bebek için deneyeceğim. sınava da erken çalışmaya başlayacağım. böylece olası bir hamilelikte eğer zor geçerse diye önceden hazırlıklı olacağım. sınavı başarıyla geçersem zaten her şey daha kolay olur. tez yazarken sanırım bebekle başarabilirim.

@llina ne kadar tatlısın, daha sık gelmeye çalışacağım artık
@pirayegibi benzer süreçlerden geçtiğimiz için beni en iyi anlayacak kişilerden biri sensin. tavsiyelerini mutlaka uygulayacağım. zaman yönetimi yaparsam bu işin üstesinden gelebileceğime dair inancım arttı.
@damdan teşekkürler, annemin artık daha huzurlu olduğuna inanmak istiyorum. güzel sözlerin için teşekkürler.
@kahvetelvesi biraz fedakarlıkla başarabilirim galiba. 3 sene değil de 1-1.5 sene sonra niyet edicem bu işe :)
nomunomuchua sağolasın, ben de sizleri özledim. sen de hala düşünüyor musun :)
@Mihail Zoscenko çok teşekkürler, daha az kaygılanmayı başaracağım. çevremdeki yaşıtlarım ikinciyi yapıyor maşallah :)
@pelin- ben de oldukça erken evlendim 22 bile değildim. benim işten ayrılma gibi bir durumum yok, yani istesem de tazminat ödemeden ayrılamıyorum o yüzden ücretsiz izin alabilirim ancak. ben de senin yaşadıklarına benzer şeyler yaşayacağımı düşündüğümden böyle bir düşüncelere dalmış durumdayım. ama beklentileri azaltacağım
@BlueKedi sağolun, bizim de yoktu öyle bir düşünce ama yeni yeni çıkmış durumda.

hadi hayırlısı herkes için

Genişletmek için tıkla...

zeytinagaci .!.:

Uzun zamandan sonra tekrar bir konu açayım dedim arkadaşlar.

Yaşımız kemale erdi, işimiz gücümüz de var. Artık eşimle bebek sahibi olma konusunu konuşmaya başladık. Kendisi çevresindeki herkesin ve yaşıtlarının çocuğu olmasından özeniyor sanırım. Ben de 12 ay beklemeli sağlık sigortası falan yaptırdım doğum için lazım olur diye.

ama benim hala büyük çekincelerim var. Bunları sizle paylaşıp sizlerin böyle şeyler yaşayıp yaşamadığını ya da üstesinden nasıl geldiğinizi öğrenmek istiyorum.

• Ben çalışan biriyim. İşim 8-6 haftasonu tatil. Ama eve iş götürüyorum, araştırma yapmak, okumak gibi.
• Bulunduğumuz şehirde yalnızız. Ailelerimizin yaşadığı yere dönme imkanımız yok.
• Annem vefat etti. Eşimin ailesi memlekette çalışıyor. Onların da gelme imkanı yok.
• Hala öğrenciyim (lisansüstü önümde önemli bir sınav ve tez yazma süreci var. (yaklaşık 3 sene)
• Maaşlarımız iyi ama taksit ve borçlarımız var yani para biriktiremesek de rahat geçiniyoruz.
• Uzun süre borcu olan bir arabamız var. evimiz kira.

Benim korkularıma gelirsek

• Ben biraz ev işi konusunda beceriksiz ve eli ağır (yemek ve ev temizliği konusunda), keyfine biraz düşkün, her gece en geç 10.30 da uyuyan biriyim. Bir çocuğun sorumluluğunu alabilir miyim?

• İşten doğum izninden sonra bebek 1 yaşına gelene kadar izin alabilirim ücretsiz. (daha fazlasını alamam) bu sırada okulum devam edecek, ikisini bir arada yürütebilir miyim?

• Bebek sağlıklı olmaz diye çok korkuyorum. Mesela doğumda komplikasyon oluşması, down sendromu, SMA gibi hastalıklara sahip bebekler için gerçekten çok üzülüyorum ve böyle bir durumu yaşamaktan ve yaşatmaktan korkuyorum.

• Diyelim her şey yolunda gitti, bebek 1 yaşına gelince işe döndüm. 1 yaşındaki çocuğu kreşe verebiliyor muyum? Bakıcı ücretleri hakkında bilgim yok, ama 2000 falan gibiyse karşılayamam.(Büyükşehirdeyiz)

Sizce bu şartlar altında bebek sahibi olmak mantıklı mı? Aslında yakın zamanda düşünmüyordum ama annemin ölümünden beri nedense olumlu bakmaya başladım. Bu arada eşim 32 ben 27 yaşındayım. 5.5 senedir evliyiz. Eşim ev ile de (yemek vs) ilgili bir insandır, çocuk konusunda da destek olur diye düşünüyorum.

Fikirleriniz için teşekkürler

Genişletmek için tıkla...