Korkularim

Ö

Özsi

Ziyaretçi
Merhaba Doktor Hanim. Ne Güzel şeyki Burda Varsiniz. Varliğiniz Bile Yeter. Ben 12 Sene Sonra Mikroenjeksiyon Yöntemiyle Kizlarima Sahip Olabildim. Isimleri özlem Ve Sinem Ikizler. Kendim Doğuştan Kalp Hastasiyim. Riskli Bir Hamilelik Geçirdim. Hamileliğimin 25. Hatfasinda Endokardit Hastaliğim Ortaya çikti. Bebeklerim 30 Haftalık doğdular. 4 ay sonra 5 yaşında olacaklar. Çok şükür sağlıklılar. Ama onlara birşey olacak diye çok korkuyorum. Bu korkuyu atamıyorum. Kaybetme korkusunu müthiş yaşıyorum. Kendilerine zarar vermelerinden korkuyorum. Buda benin sinirli yapıyor. Sanki onlara yetemiyormuşum gibi bir hisse kapılıyorum. Kendilerine verecekleri zararı onlara anlatmam mümkün değil. Yapma, dur, gitme, koşmadan zaten anlamıyorlar. ama ben söylediğim zamanda yapmadıklarında başlaranı gelen olaydan sonra ben daha çok kahroluyorum. Sonrasında bağırıyorum, kızıyorum. Bunları elimde olmadan yapıyorum, farkındayım. Bazı doktorlara gittiğimde tedaviye ihtiyacım olduğunu söylediler ama bir türlü gidemedim. Tabi olaylar bu kadar değil. Ben sadece çocuklarımdan dolayı korkularımı bahsettim. Kendi hastalığımın verdiği rahatsızlık ve yaşadığım zor günler hep bu durumları perçinledi. Şimdi bu korkularım artmaya başladı. İlginize şimdiden teşekkür ederim. Özel görüşmeyi de çok isterim. Başarılar size, yardımcı olursanız sevinirim.
 
Merhaba Ozsi,
Allah bağışlasın kızlarınızı.
Hastalıklar da yaşamın bir parçası, ancak hastalıklarımız olduğunda mutlak tedavisi için yapmamız gerekeni yapmalıyız. Korkularımız ve ertelemelerimiz bize sadece zarar verir. Bu konu ile ilgili lütfen kardiyoloğunuz ile sürekli kontakta olun.
Tatlı kızlarınızla ilgili korkularınıza gelince; kızlarınızın sağlık durumu iyi olduğuna göre, bırakın onlarda her çocuk gibi düşe kalka büyüsünler. Çocuklarımız düşe kalka kendilerini korumayı öğrenirler. Bizler çocuklarımızın kılına bile zarar gelmesini istemeyiz, ama malum hayat öyle değil. Erişkin olduklarında bu hayatla mücadele edebilmek için, küçükken düşe kalka büyümeyi öğrenmeli çocuklarımız.
Kayıp korkunuz ile başetmeye çalışın, baktınız kendi başınıza üstesinden gelemiyorsunuz, lütfen yakınınızda bulunan bir meslektaşımdan yardım alın. Önemlidir.
Sağlıkla kalın, sevgiler,
 
X