sürekli korkarak yaşanabilir miNeredeyse yine ayrı dert. Konu sadece erkek arkadaşım değil. Aşırı büyük korkularım var. Kendimi hiç bir şey için hazır hissetmiyorum. Evlilikten korkuyorum. İşten korkuyorum. Kaybetmekten korkuyorum. Beceriksiz veya başarısız da değilim. Küçük yaşta kendi isteğimle merakımdan dünyanın öbür ucuna çat pat bir dille gittim. Hani yaptım mı yapıyorum ama korkular beni bitiyor...
Ya inanın artık kendi düşüncelerimden nefret ediyorum. Mesela çocuk kaçırma haberi okuyorum aklıma gelen tek şey ya benim ilerde çocuğum olurda onu biri kaçırırsa. Kendime diyorum ki ya deli evli bile değilsin belki hiç çocuğun olmayacak ama kafayı yiyorum
Yaşanmıyor. Dişlerimi sıkmaktan gece uyuyamıyorum
Ya aslında mutlu bir insanım. Ama mesela istikal caddesinde yürürken kafama biley düşecek öleceğim gibi hissediyorum
Ya düşünüyorum çocukluğumda sorunlu geçmedi mutlu bir aileydik.Hım
Cocukluğuna inmek gerek
Kesinlikle uzman tedavisi almalısınız.Yaşanmıyor. Dişlerimi sıkmaktan gece uyuyamıyorum
Böyle evham vesvese aşırı senaryo yazma korku hepsi beraber garip birşey
Size garip bir korkumu anlatayım hem durumu anlayın. Evde bu ara çok muz almışız bir sürü muz var. 2 sene önce Haberlerde ingilterede ithal muzlardan çok zehirli bir örümcek eve girmiş diye bit haber okumuştum. Aklımdan çıkmıyor bu muzlarda da varsa diye. Çok saçma evet ama
. En son bu lodostan cikamadim.3 4 gun basimiza bisey falan duser diye. Kizlarima bisey olur diye evden cikmiyorum ama benim ki belli yani neden oldugu. .İşte sorunda biraz herşeyin en kötüsünü düşünmekten kaynaklanıyor. Mesela erkek arkadaşım asker. Onun şehit olursa üzerinden en kötü düşünceleri düşünüp kendimi yiyorum. Kendime bilerek mutlu bir gelecek çizmiyorum resmen
