Kötü bir anne olmak istemiyorum ama....

D

dertlidere

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
29 Şubat 2016
42
20
88
43
Merhaba arkadaşlar ben bir süredir çocuklarıma karşı öfkemi kontrol edemiyorum ve onlara bağırıp vuruyorum sonrasında kendimi çok kötü hissediyorum ama iş işten geçiyor tabiki bundan kurtulmak istiyorum napabilirim annelerden yardım istiyorum 5dk ilgilen diyeceğim kimsem yok yorulmaktan yoruldum artık eskiden çok sabırlıyım ama şimdi çok kotuyum
 
Öncelikle çocuklarınızın size emanet, size muhtaç olduklarını unutmayın. Dünyaya kendi isteğinizle getirdiğiniz çocuklarınızdan hırsınızı almayın.

Yorgunluk, parasızlık, hastalık vs nedenler hiçbir sekilde siddetin bahanesi olamaz. Esinize, konuya komşuya sinirlenip onları dövebiliyor musunuz? Hayır. Elaleme gösterdiğiniz sabrı el kadar masumlardan mı esirgeyeceksiniz? Sırf gücünüz yetiyor diye öfkenizi onların üstüne kanalize etmeyin.

Her bağırmanız, her tokatınız onların özgüvenlerini zedeleyecek. İlerde bir suru sorun yasayacaklar. Çocuklarınızın üstüne bu kadar titrerken boyle problemler yasamalarını ister misiniz?

Sözlü ya da fiziksel siddet çocuğa hiçbir sey kazandırmaz. Terbiyeyi boyle veremezsiniz. Anca sinirinizi çıkartırsınız. Cocuk yaramazlık mı yaptı? E cocuk tabiki yapacak. Peki bağırmanız bunu telafi ediyor mu? Hayır. E ne diye hem kendinizi hem çocuğunuzu yıpratıyorsunuz?

İlgilenecek kisi olarak da üniversite öğrencileri oyun ablalığı yapıyor. Boyle birini bulun. Hem birinin para kazanmasına vesile olursunuz hem azcık rahatlarsınız
 
Genelde bu güne kadar kendime çok hakim otokontrolunu sağlayan bir insandım ama 9 aydır hayatımızda herşey ters gidiyor birçok sorun yaşadık ailesel ve maddi sorunlar çok yakın arkadaşımı kaybettim o beni çok yıktı.....falan falan bu gibi şeyler beni çok yıprattı 2 çocuğum var ve çok hareketliler
 
Vuracağınız kadar gözünüz döndüğünde kendinizi başka bir odaya atın, yalnız kalın, sakinleşin. Çocuklarınıza her vurduğunuzda onlara ayrı bir travma yaşatıyorsunuz, ruhlarını zedeliyorsunuz, duygusal gelişimlerini sağlıksız yönde etkiliyorsunuz, bunları düşünün. Yaramaz olabilirler, yorucu olabilir ama onlar çocuk, sizin karşınızda acizler. Onlara şiddet uygulamanın vicdan azabından kurtulamazsınız sonra. Bu rutine binmeden ya psikologa gidin ya da kendinize hakim olmayı bir şekilde öğrenin.

Ayrıca eşiniz nerede, ben de merak ettim? O da onların babaları nihayetinde. Sizin gücünüzün yetmediği yerde, soluklanmanız gereken yerde onun devreye girmesi gerekiyor. Çocuklara bakmak sadece sizin yükümlülüğünüz değil ki.
 
İnanın bunları çok iyi biliyorum eğitimli bir insanım ama bir mola gerekiyor sanki eskiden arkadaşlarım anneciğim sabrıma hoşgörüye hayrandır evimi bile çocuklarıma göre dönerim rahat etsinler oyun alanları vs aksesuar koymadım özgur olsunlar diye ama şuan ben yokum başka birisi var sanki yavrularına karşı çok mahcubum
zeytinagaci .!.:
kaç çocuk var? yaşları kaç?
siz kaç yaşındasınız?
çalışıyo musunuz?
eşiniz napıyor?
Genişletmek için tıkla...
2 oğlum var 6 ve 2 yaşında bende36 yasindayim
 

bütün gün çocuklarla eve kapalıysanız normal bence bunalmanız,
ama bu çocuk dövmekle olmaz

geçen gün şık bi kafeye gittik
2 çocuklu bi aile geldi
büyük erkek çocuk taş çatlasa 7 yaşındadır
küçük kız da 3 falan

ortada koşarken erkek olan bi masaya çarptı ve yapay çiçek olan bi vazo devrildi
kırılmadı sadece içinden taşlar döküldü

babaları olacak herif kalktığı gibi o çocuğa bir tokat yapıştırdı ki çocuğun suratı kıpkırmızı oldu
bağırdı çağırdı oturttu yerlerine
ufak kız da tam masaya geldi annesi olacak cadoloz kızın saçlarına bi yapıştı saçlarını yoldu resmen
oturdular çocuklara "ağlamayacaksınız" diyolar
o çocuklar hıçkırıklarını içine attılar resmen

kafede çok az kişi vardı ve biz kız arkadaşlarımla pis pis bakmaktan başka hiçbir şey yapamadık
adam da kadın da çok pislik tiplerdi izbandut gibilerdi ve özellikle adam bize çok ters baktı :/
çocuklara cezalısınız dediler sonra da kalkıp binip gittiler 39 plakalı lüks bi araca

ben bu kadar üzülmemiştim uzun zamandır
dışarıda böyle dövüyolarsa evde neler yaşıyodur o zavallı çocuklar

ileride o çocuklar da acımasız, şiddet yanlısı hatta belki psikolojisi bozuk insanlara dönüşecek karısını çocugunu döven tiplerden olacaklar
 
Zor bir donemden geciyorsunuz anladigim kadariyla. Beraberinde ofke kontrolunde de zorlandiginizi soyluyorsunuz. Profesyonel yardim almayi dusunur musunuz? Hem siz hem de cocuklariniz icin cok saglikli olacaktir.
Cocuklarla en cok hangi konularsa sorun yasadiginizi, kontrolunuzu hangi noktada kaybettiginizi dusunun. Sakinken dusundugunuzde cok farkli cozum yollari akliniza gelebilir.
Cocuklariniz ofkeniz karsisinda istediginiz gibi davranmaya basliyor olabilir ama bunun hic de saglikli bir yol olmadiginin siz de farkindasiniz zaten. Bu iletisiminizde buyuk sikintilara sebep olabilir zaman icerisinde. Ayrica da cocuklariniz sizden gozlemledigi bu davranistan sorun cozmme yontemi olarak siddeti de tercih edebilirler. Yardim arayisiniz, durustlugunuz kesinlikle takdire sayan. Cocuklarinizla iletisiminizi duzeltmek, gunu planlamak ve birlikte iyi vakit gecirmek, sorun yasadiginiz konulari belirleyip onlem almak, esinizden destek almak ve eger gerekiyorsa bir profesyonel ile gorusmek eminim ki her seyi cok daha iyi bir noktaya getirecektir. Kolay gelsin!
 

6 yaşında olanı bir anaokulu bakımevi kurs gibi bir yere gönderin haftada bir kaç gün olmaz mı?
 

Rahat ol. Sakin ol. Bunu dert etmen bile iyi bir anne oldugunu gösteriyor aslında

Çocuklar oyuncakları mı doktu, tamam toplanır de geç. Yemek mi yemiyorlar, yemezlerse olmezler. Acıkınca mecbur yiyecekler. Kendilerine zarar vermedikleri surece cok yıpratma kendini.

Sorunlar üst üste gelmis bunalmışsın belli. Ama bunların sorumlusu onlar degil. Ve senin en yakınında, gücün yetiyor dşye onlara patlaman da dogru degil.

Cocukları gezdir tozdur enerjilerini atsınlar. Koy önlerine hamuru, yoğursunlar. Oyun kur birlikte oynasınlar.

Cok sıkıntılıysan bir psikologla görüş. Bi komsuyla kahve iç. Esinden yardım iste. Ama çocuklara sarma.

Sıkıntılar geçicidir. İnsallah en kısa zamanda her sey düzelir. Ama bugun yaptığın hataları cocukların omur boyu unutmaz
 
Çocukları 1-2 günlüğüne varsa kayınvalide veya anneye bırakıp eşinizle bir tatile gitseniz. Kafanızı boşaltsanız o dinlenmenin ardından hala kötüyseniz bir psikologdan yardım alsanız. Biliyorum bunlar hep para ama maddi imkanınız varsa büyük olanını bir yaz okuluna yazdırıp onun enerjisini orada atmasını sağlayabilirsiniz.
 
Haftanin bir günü cocuklarla kayinvalide veya annen ilgilenebilirler - size yakinlarsa eger.
Büyügünü kres e veya etkinliklere kayit edebilirsiniz. O vakit enerjisini mesela orada atmis olur.
 
ben kiizimi zaptedemeyip sinirlenince hemen parka gotururum, acik hava istedigi kadar kossun dussun yorulsun eve gelince mis gibi uyusun diye.
erafinizda bu tarz biyer varsa hergun goturun, bol bol temiz hava alin.
ins zmnla duzelir, buyuyorlar zaten bu gunler gecer ins.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Annem psikiyatriye gitmemi istemiyor, ne yapayım?
Yorumlar
16
Görüntüleme
622
Ebrulibayan
S
Eşim ve ailesi
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
1K
AnkaEnerjisi
B
Psikiyatri ilaçları işe yaramıyor mu, annem kötü bakıyor bu duruma?
Yorumlar
3
Görüntüleme
276
Lobster Monster
U
Annem olmamış şeyleri olmuş gibi algılıyor
Yorumlar
13
Görüntüleme
816
Berenco
B
N
  • Soru Soru
annem erkek arkadaşımla tanıştı ve onu beğenmedi
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
2K
DrDiana
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…