Kötülük doğuştan mı ? İyi olmayı neden beceremiyoruz ?


Aaah ah yerinde olacaktım horul horul uyurdum şimdi Ay burada ezan okundu hadi bakalım başlasın oruç hehe
 

İşte bu düşünce tarzı bana çok yakın.Bunu nasıl işleyebiliriz acaba.Kaliteli bireyler.
Düşünsenize karşınızdakine elbet tepki veriyorsunuz ama sinirlenmeden o çirkin duyguları hissetmeden.Kendimizi yıpratmadan,aslında o kadar da önemsememeyi bi yerde.
 

bilgisayar başında uyku gelirmi canım :)
 

Aslında biliyor musun bunu nasıl yaparız? Ben mesela çirkin bir huyumu değiştirmek için hep önce taklit ederim güzel olanı sanki severek yapıyormuş gibi zorlanırım ama taklite devam ederim.Mesela atıyorum ne olsun ellerimi yıkamayı sevmiyorum diyelim yemekten sonra ama yıkamam lazım ya lavaboya eğlenerek gidiyor gibi yaparım yıkarım çıkarım derken bu bir süre sonra gerçek duygularıma dönüşür.Bazı konularda belki 1 yıl bile oldu ama gerçekten işe yarıyor bu konuda da denemeyi düşünüyorum şu an.Sinirlensem de isteyrek sinirlenmiyor ve bundan dolayı huzur duyduğumu düşüneceğim bir süre sonra bence gerçekten öyle olurum
 
Anladığım kadarıyla bazı duygular öğrenilmiş doğuştan değil.Bence de bir durumu öyleymiş gibi yaparsak bir zaman sonra gerçekten öyle hissediyormuşuz gibi olur.
Yani bir öğrenilmişlik durumu. Bir durum da farklı bir tepki vermeyi öğretiyoruz kendimize.
 
Son düzenleme:

o çirkin duyguları hissetmemek imkansız. önemli olan mantıgımızla bunu yok etmek. o kaliteli birayler nasıl yetşir.. zor soru. ders verir gibi öğretmek tabiki bu durumlar için geçerli değil. yaptıklarımızla örnek olmalıyız. konuşmaya çalışmalıyız bol, okumalıyız okutmalıyız. öğrenmeliyiz, öğretmeliyiz. ama uğraş sonuda hüsran olabilir. yani 3 kardeşiz aynı anne baba, aynı şeyler öğretildi. fakat üçümüzde aşırı farklıyız. çok düşünme, yoksa işin içinden çıkamazsın. kader var evet ama o kaderi biz belirliyoruz. çünkü tercih şansımız elimizde. bazı durumlarda allaha havale etmek en güzeli
 
Bende sessiz sakin biriyimdir aslında ama sinirlenince de ağır konuşurdum..

Evlendikten sonra bu durum yüzünden eşimin çok incindiğini farkettim ve evliliğimizi olumsuz yönde etkileyeceğinden düzelmeye çalıştım..

Artık sinirliyken konuşmuyorum.. Eşime de dedim ben sinirliyken konuşmuyorum ama küs olduğum için değil öfke ile ağzımdan ağır sözler çıkabilir.. Bir süre sonra konuşmak daha iyi olacak diye..

Mesela şimdi sinirlensem bile konuşmuyorum ev işleri ile stres atıp bahçe de bi hava aldıktan sonra geliyorum, artık kavga edesim bile gelmiyor Basit birşeymiş aslınd diyorum ve geçmiş oluyor.. Çoğu zaman konusunu bile açmıyorum ama rahatsızlık duyduğum birşeyler varsa tekrarlanmaması adına güzelce konuşuyorum..

Olacak galiba , kendime mukayyet olabileceğim
 
Bu arada merak ettim siz en çok hangi durumlar da sinirleniyorsunuz..? Tahammül edemediğiniz en son nokta neler oluyor ?
Örneklendirebilirsiniz de .
Misal bugün bayanın biri toplantı da anlatıyor eşinin yetim yeğenini odaya kapatıp nasıl eğitim verdiğini.
O an çok zor tuttum kendimi ne hakla o çocuğa o şekil de eğitim verirsin diye.Tepki vermediğim için de kızdım kendime.
Söylediğim tek şey o şekil de davranman güzel olmamış bence yapma.Verdiği cevap ise o zaman nasıl eğitilecek. Diyemedim ki önce seni eğitmek gerek diye.
 
Son düzenleme:

Benim ani tepkilerim oluyor bazen.Mesela yolda birisi diyeli kediye tekme attı gördüm birden bağırırım napıyorsun be adam bilmem ne diye,mesela bunu çok kez sonradan farketmişimdir.Ya da yanımda sevdiğim bir insan varken ona zarar verenlere sinirlenirim ittirdi diyelim birisi kardeşimi of çok sinirleniyorum işte sonra da o kadar çok utanıyorum ki zaten 1 dk bile sürmüyor sinirim hemen geliyor böyle bir geliyor ama hemen de geçiyor O toplantıda bende sinirlenirdim senin gibi emin olabilirsin. Sanırım en çok kendime yapılan kötülüklere tahammül edebiliyorum. Bunun nedenini bilmiyorum.Kendimle ilgili bir sorun yok değil mi şaşırdım da şu an :26: Çünkü aslında seviyorum ben de kendimi değer veriyorum ama bilmiyorum niye öyle yapıyorum :44:
 

Bana sordunuz galiba

Mesela eskiden de giymiş olmama rağmen evlendikten sonra eşimin aynı kıyafete ufakta olsa kısıtmalar getirmeye çalışması.. Önce de gördün hoşuna da giderdi imza attık diye neden bu değişim değil mi ? ( Ki zaten nerde ne giyeceğimi bilirim , dekolteyi hiç sevmem )

En tahammülsüz olduğum konu ise haksızlıktır.. Tek bana değil başkasına da yapılsa susamam..
 

Sahur geçti hala buradasın tabi Yarın uyursun boşver nasılsa tatilmiş
 

Kişisel saldırılar da insanlar daha sakin kalabiliyor sanırım.Benim farkettiğim kendini savunamayan kimselere karşı insanlar daha duyarlı bu aslın da olumlu bir tepki (geçerli bir sinirlilik hali)
Şunu da merak ediyorum,karşımızdakine bir fikri anlatmaya çalışırken nasıl sakinliğini muhafaza ettirerek anlatabiliriz.
 
Son düzenleme:

Onu yapabiliyorum ama onun da sınırı karşıdakii inada bağlamaya başlarsa sinirleniyorum.Mesela bazıları sırf gururundan anladığı halde durumu kendini savunmaya devam ediyor işte onu farkermeye başlarsam sinirleniyorum yoksa sonsuza kadar anlatırım. Karşıdakinin anlamaması onun elinde olan bir şey değil ki anlayabileceği binbir çeşit şekilde anlatmayı başaramamışsak bizim sorunumuz bence.Sonuçta herkesin bakış açısı farklı( farklı çevrede büyüdü farklı aile farklı kişilik farklı eğitim...)
 
agresf .!.:
Böl canım sıkıcı bir konu aslın da ama bir şeyler kapabilirim diye zorluyorum :)
Genişletmek için tıkla...

Kibar olmaya çalışıyorum sizi tanımıyorum da çekindim işte..

He bir de bi topikte istenmemiştim sanki Halbuki konu dışı bile değildi..

Ama çok mu konuştuk bilmiyorum , başka topikte konu sahibi geneli kastederek ısınmadım yaa gidesim bile gelmiyo kendi topiğime demişti Beni arkadaş olarak eklemişti üstelik..

Duyunca çok şaşırmıştım , odur budur topiklerde çok usluyum
 
agresf .!.:
Böl canım sıkıcı bir konu aslın da ama bir şeyler kapabilirim diye zorluyorum :)
Genişletmek için tıkla...

Benim annem hayatta sevmez bunları var ya offf der ne çok soru sordun Ama zeki kadındır maşallah Da çok kafaya takmak iyi olmuyor anneannemin annesi 90 küsür yaşına dek yaşadı başına neler geldi neler ama hiiiç takmazdı ince düşünmezdi annem gibi Hep derdi benim kafam rahat ondan bu yaşa geldim diye

Ama bence düşünmek lazım da gerçi dozunda işte bir yerden sonra insanın beyni tıkanıyor zaten
 

Kendi topiğinde mi sıkılmış ahaha Ben de topik açsam sanırım tek uğrayan ben olurum gibi gibi ne makyajdan anlıyorum ne yemekten falan
 

Evet çok düşünmek tırlattırabilir herşey gibi bu konuda dozunda güzel..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…