• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kötüyüm sadece çok kötü.

Konu sahibinin konusunda çocuk yok. Gerçek bir evlilik bile yok.
Sırf anne-baba ayrı büyümesin diye kendilerini mutsuzluğa mahkum eden anne babanın çocuğu olarak çok yanlış yaptıklarını söyleyebilirim o anne-babaların. Çocuklarda açtıkları psikolojik travmaları bilmiyorlar. Çocuklar anlamıyor zaten değil mi, mutsuz yuvayı? Sürekli tartışan çift görmekten mutlu evlilik yürütmek nedir bilmiyorlar. Huzursuz hırçın oluyorlar. Sonra gittikleri psikologların hepsinin tanısı aynı oluyor. Çocukların arkasına saklanmasın kimse boşanamayınca.
Emin olun boşanan çiflerin çocukları daha problemli anne babanın ayrı olmasını saklayan bundan utanan çook çocuk var burada sorun o anne baba çözülemeyecek ciddi sorunları varsa ayrılırlar elbet ancak her evlilikte sorunlar vardır bunların konuşarak veya başka türlü çözümüde vardır kaldiki konu sahibininde çözülemeyecwk birşey degil
 
Emin olun boşanan çiflerin çocukları daha problemli anne babanın ayrı olmasını saklayan bundan utanan çook çocuk var burada sorun o anne baba çözülemeyecek ciddi sorunları varsa ayrılırlar elbet ancak her evlilikte sorunlar vardır bunların konuşarak veya başka türlü çözümüde vardır kaldiki konu sahibininde çözülemeyecwk birşey degil

Halledilebilecek sorunlar çocuklar için boşanmamayı gerektirmez. O sorunlara zaten çocuk olmasa da aile terapisini öneriyorum ben. Sizin verdiğiniz örnekte çocukları için kendilerin mutsuzluğa mahkum ediyor demiştiniz insanlar. Ben onunla ilgili dedim. Kimse doğum günümü unuttu diye üzülen konu sahibine boşan demiyor burda. Şiddet bir ayrılma sebebidir. Ve psikolojik şiddet diye de bir şiddet türü vardır.
Mutsuz bir anne-baba kadar kötü bir şey yoktur çocuk için. Ayrı anne-baba bile daha iyidir. Çocuk için devam edilecekse mutlu ve huzurlu yuva sağlanacak. Nokta.
 
Halledilebilecek sorunlar çocuklar için boşanmamayı gerektirmez. O sorunlara zaten çocuk olmasa da aile terapisini öneriyorum ben. Sizin verdiğiniz örnekte çocukları için kendilerin mutsuzluğa mahkum ediyor demiştiniz insanlar. Ben onunla ilgili dedim. Kimse doğum günümü unuttu diye üzülen konu sahibine boşan demiyor burda. Şiddet bir ayrılma sebebidir. Ve psikolojik şiddet diye de bir şiddet türü vardır.
Mutsuz bir anne-baba kadar kötü bir şey yoktur çocuk için. Ayrı anne-baba bile daha iyidir. Çocuk için devam edilecekse mutlu ve huzurlu yuva sağlanacak. Nokta.
Evlimisiniz bilmiyorum ama inşallah başınıza gelmez insanlık hali eğer bir sıkıntı yaşarsanız hiç beklemeyin sevgiler
 
Evlimisiniz bilmiyorum ama inşallah başınıza gelmez insanlık hali eğer bir sıkıntı yaşarsanız hiç beklemeyin sevgiler

Evliyim. Umarım başıma gelmez. Dediğim gibi mutsuz-anne babanın bir insana neler yapabildiğini gördüm.
 
Evlimisiniz bilmiyorum ama inşallah başınıza gelmez insanlık hali eğer bir sıkıntı yaşarsanız hiç beklemeyin sevgiler

Kız çocuğunuz varsa kendimi sorumlu hissettim ona karşı ve onun hatrına size yazmak istedim. Çocuk için evlilik devam ediyorsa çocuğunuza mutlu olduğunuzu hissettirmeniz lazım. Her şeye tartışmamanız lazım. Tartışırken saygıyı yitirmemeniz lazım. Küfür olmaması lazım. Çocukları düşünmek sadece evlilik sürdürmek demek değildir. O çocukların psikolojilerini de düşünmeniz lazım. Çocuklarınız için eşinizin hakaretten küfürden vazgeçmesi gerekiyor. Çocuklarınızı düşünüyorsanız bunları yapmanız gerekiyor. Gerekiyorsa aile terapisine gitmeniz gerekiyor. Evde gram ilgilenmeyen bir babanın sadece akşamları o eve gelmesi mi yani çocuğun iyi yetişmesini sağlayacak olan şey?
Eşim dünyanın en iyi insanıdır. Ama evliliğimizin ilk zamanları ben bunun kıymetini bilemedim. Neden? Mutlu bir evlilik nedir bilmiyordum? Saygı çerçevesinde nasıl tartışılır bilmiyordum. Bir gün bir tartışma esnasında ne kadar anneme benzediğimi farkettim. Ama o yılların birikimi ile bu noktaya gelmişti. Peki bana ne oluyordu? Terapiye gittim. Tartışmaların uzlaşmak için yapılması gerektiğini, karşımdaki insanın annemi ezen babam olmadığını, tartışmaların savaşa dönmemesi gerektiğini keşfettim.
Demem o ki kızınız varsa onun hatrına evliliğinizi sadece yürütmeyin. Mutlu bir şekilde yürütmeye çalışın. Küfrü hayatınızdan çıkarın. Eşinizin size saygı duymasını sağlayın. Tartışmalarınızı uzlaşmak için yapın. Huzur verin. Huzurlu olsun ev. Çocuklarınıza verebileceğiniz en güzel şey huzurlu bir ev. Huzur o evde babayla oluyorsa ne güzel. Ama huzuru baba ile sağlayamıyorsanız da acıyın çocuklarınıza.
Sizle kendimle ilgili burda da pek yazmadığım şeyler paylaştım. Sırf çocuklarınızın hatrına. Siz de onlar hatrına kendinizi mutlu edecek şeyler yapın. Mutsuz annem için ne kadar göz yaşı döktüğümü anlatamam size.
 
Kız çocuğunuz varsa kendimi sorumlu hissettim ona karşı ve onun hatrına size yazmak istedim. Çocuk için evlilik devam ediyorsa çocuğunuza mutlu olduğunuzu hissettirmeniz lazım. Her şeye tartışmamanız lazım. Tartışırken saygıyı yitirmemeniz lazım. Küfür olmaması lazım. Çocukları düşünmek sadece evlilik sürdürmek demek değildir. O çocukların psikolojilerini de düşünmeniz lazım. Çocuklarınız için eşinizin hakaretten küfürden vazgeçmesi gerekiyor. Çocuklarınızı düşünüyorsanız bunları yapmanız gerekiyor. Gerekiyorsa aile terapisine gitmeniz gerekiyor. Evde gram ilgilenmeyen bir babanın sadece akşamları o eve gelmesi mi yani çocuğun iyi yetişmesini sağlayacak olan şey?
Eşim dünyanın en iyi insanıdır. Ama evliliğimizin ilk zamanları ben bunun kıymetini bilemedim. Neden? Mutlu bir evlilik nedir bilmiyordum? Saygı çerçevesinde nasıl tartışılır bilmiyordum. Bir gün bir tartışma esnasında ne kadar anneme benzediğimi farkettim. Ama o yılların birikimi ile bu noktaya gelmişti. Peki bana ne oluyordu? Terapiye gittim. Tartışmaların uzlaşmak için yapılması gerektiğini, karşımdaki insanın annemi ezen babam olmadığını, tartışmaların savaşa dönmemesi gerektiğini keşfettim.
Demem o ki kızınız varsa onun hatrına evliliğinizi sadece yürütmeyin. Mutlu bir şekilde yürütmeye çalışın. Küfrü hayatınızdan çıkarın. Eşinizin size saygı duymasını sağlayın. Tartışmalarınızı uzlaşmak için yapın. Huzur verin. Huzurlu olsun ev. Çocuklarınıza verebileceğiniz en güzel şey huzurlu bir ev. Huzur o evde babayla oluyorsa ne güzel. Ama huzuru baba ile sağlayamıyorsanız da acıyın çocuklarınıza.
Sizle kendimle ilgili burda da pek yazmadığım şeyler paylaştım. Sırf çocuklarınızın hatrına. Siz de onlar hatrına kendinizi mutlu edecek şeyler yapın. Mutsuz annem için ne kadar göz yaşı döktüğümü anlatamam size.
Zaten eşimle bende çocukların mutluluğu için aslında kendi huzurumuz için bir takım şeyleri düzeltmek için çabalıyoruz çünkü 2erkek evladım var ve babalarınada düşkün onların mutluluğu için çabalıyoruz sizi anlıyorum bende mutsu z bir ailede büyüdüm
 
2 tane boşanmış çocuklu bayan arkadaşım var... Velayetler anne de ama babaları ile de sıkça görüşüyorlar.
Ben uzun zamandır 2 çocuğu da görmemiştim... Dün akşam gördüm... Tabiri caizse çocuklara can gelmiş...
Gözlerinin feri sönmüştü çocukların negatif enerjiyle dolu anne baba ile aynı evde... Huzur=özgüven....
Kocam kıymetli, evde yatmak güzel, şimdi kim çalışıp didinip tek başına çocuk sorumluluğu üstlenecek..El alem ne der ?
Ya kocam başkasıyla evlenirse vs. gibi egosal problemlerinizi çocuklar için katlanıyorum diyerek çocuklara kitlemeyin...
Ayrılmış anne babanın çocukları, mutsuz anne baba ile kavga ve gürültü içinde yaşayan çocuklardan çok daha sosyal ve öz güvenli oluyor. Annem babam ayrıldı demeye utanan çocuk ben sizden duydum... Tam tersi annemin evinde de odam var, babamın evinde de, 2 evim var güvencesinde daha mutlular. Kısıtlı zamanlarda görüştükleri için babalar daha relax ve daha ilgili çocuklara... Babası sahip çıkmayan çocuklar yok mu var elbet de... Buna üzülüyorum işte. Onlar erken başlıyor hayata, erken olgunlaşıyor... Ama bu bile hergün kavga gürültü şiddet ve küfürlü bir evde büyümekten iyidir...
 
2 tane boşanmış çocuklu bayan arkadaşım var... Velayetler anne de ama babaları ile de sıkça görüşüyorlar.
Ben uzun zamandır 2 çocuğu da görmemiştim... Dün akşam gördüm... Tabiri caizse çocuklara can gelmiş...
Gözlerinin feri sönmüştü çocukların negatif enerjiyle dolu anne baba ile aynı evde... Huzur=özgüven....
Kocam kıymetli, evde yatmak güzel, şimdi kim çalışıp didinip tek başına çocuk sorumluluğu üstlenecek..El alem ne der ?
Ya kocam başkasıyla evlenirse vs. gibi egosal problemlerinizi çocuklar için katlanıyorum diyerek çocuklara kitlemeyin...
Ayrılmış anne babanın çocukları, mutsuz anne baba ile kavga ve gürültü içinde yaşayan çocuklardan çok daha sosyal ve öz güvenli oluyor. Annem babam ayrıldı demeye utanan çocuk ben sizden duydum... Tam tersi annemin evinde de odam var, babamın evinde de, 2 evim var güvencesinde daha mutlular. Kısıtlı zamanlarda görüştükleri için babalar daha relax ve daha ilgili çocuklara... Babası sahip çıkmayan çocuklar yok mu var elbet de... Buna üzülüyorum işte. Onlar erken başlıyor hayata, erken olgunlaşıyor... Ama bu bile hergün kavga gürültü şiddet ve küfürlü bir evde büyümekten iyidir...
Anlamıyorsunuz bayan...YAZDIKLARIMI iyi okuyun evlilikte çok ciddi sorunlar vardır boşanılır ama her problemde değil çocuklara gelince siz çocuk psikolojisini bilmiyorsunuz lütfen açın okuyun araştırın boşanmış ailelerin çocuklarına terapi önerilir anne babanın ayrılması onlar için travmadır tekrar diyorum tekrar aşılamayacak sorunlarda yapılacak olan adliyedir ama konu sahibinin sıkıntısonda bu durum zannımca yok anladınızmı buda benim fikrim
 
Anlamıyorsunuz bayan...YAZDIKLARIMI iyi okuyun evlilikte çok ciddi sorunlar vardır boşanılır ama her problemde değil çocuklara gelince siz çocuk psikolojisini bilmiyorsunuz lütfen açın okuyun araştırın boşanmış ailelerin çocuklarına terapi önerilir anne babanın ayrılması onlar için travmadır tekrar diyorum tekrar aşılamayacak sorunlarda yapılacak olan adliyedir ama konu sahibinin sıkıntısonda bu durum zannımca yok anladınızmı buda benim fikrim

Şimdi öncelikle konu, konu sahibinin konusundan baya uzaklaştı. Onun daha bir çocuğu olmadığı gibi sadece nikah var düğün falan da yok. Evli değiller yani aslında. O yüzden onun yol yakınken durumu iyice değerlendirip karar alması gerekiyor. Buna siz bir tavsiye verirsiniz, ben bir tavsiye veririm, kararı kendisi verir. Ama yok ne olacak, düzelir mantığı ile evlenince, belki çocuk olur düzelir mantığı ile çocuk yapınca da iş önünü alamayacağınız noktalara varıyor. Mutsuzluk en geçerli ayrılma sebebidir. Mutsuzum ama aldatmıyor ayrılmak saçma olur yıllarıma yazık diye evlenen, evlenince de mutsuz oluyor. Mutsuzum ama çocuk yaparsam meşgale olur diyenler gene mutsuz oluyor bir de üstüne çocuklar da mutsuz oluyor. Olay bazı şeyleri tartıp hareket etmek. Ben konu sahibinin eşinde hoşlanmadığım, kendimin kabul etmeyeceği şeyler gördüm. Devamlılığı olan şeyler. Yani bir kere de olmuyor. Ben bu durumda ona çok çok iyi düşünmesini tavsiye ederim. hatta kararı evliliği devam ettirmekse iyice düşünmeden çocuk yapmamasını tavsiye ederim. Siz dersiniz ki aldatma falan yok devam etsinler. O da sizin görüşünüz. Siz kendinizce yapıcı önerilerde bulunuyorsunuz biz kendimizce. Size bizim ayrıl dememiz yapıcı gelmiyor, bize sizin sırf aldatma yok diye bir insanı mutsuz bir evliliğe mahkum etmeniz. Ama ikimizde yorum yapıyoruz sonuçta.
Boşanma evet pedagoglar yardımı ile üstesinden gelinmesi gereken bir durum. Ama iyi bir anne-baba varsa atlatılamayacak bir durum değil. İyi anne-baba olmayan kişilerse zaten evli bile kalsalar o çocuk için travma sebebi.
 
Anlamıyorsunuz bayan...YAZDIKLARIMI iyi okuyun evlilikte çok ciddi sorunlar vardır boşanılır ama her problemde değil çocuklara gelince siz çocuk psikolojisini bilmiyorsunuz lütfen açın okuyun araştırın boşanmış ailelerin çocuklarına terapi önerilir anne babanın ayrılması onlar için travmadır tekrar diyorum tekrar aşılamayacak sorunlarda yapılacak olan adliyedir ama konu sahibinin sıkıntısonda bu durum zannımca yok anladınızmı buda benim fikrim
43 yaşındayım...46 yıllık evlilikten sonra anne ve babamı 2,5 yıl önce ben kendi elimle ayırdım... İyi bir babaydı ama asla iyi bir eş olamadı babam... Yıllarca annemin mutsuzluğuna şahit oldum. Yıllarca annemin sizin için katlandım sözleri çınladı kafamın içinde... Şimdi ayrı evlerdeler... Annem kardeşimle, babam biraz benimle biraz kendi evinde... hepimiz şimdi daha huzurluyuz... Boşa geçen yıllar kaldı kaçımızın elinde... Bu huzursuz ortam her hücremize, edindiğimiz her alışkanlığa işledi. Ben gayet de anlıyorum sizi. Siz anladınız mı ? Bilmediğim konuda konuşmam..
 
Canım ben konuyu anladımda senin hayat tecrüben yok belli konu sahibini sizde fikir ister siz adliyeyi yollarsınız bende bekarken evliliği sorunlu arkadaşlarıma amann boşan ne olacak bunumu çekicen vs.vs.derdim ama insanın başına gelince öyle kolay olmuyor bazı şeyler helede çocuk varsa sırf çocuklar anne baba ayrı büyümesin diye mutsuzluğa mahkum olunuyor mutluymuş gibi hayat devam ettiriliyor


Kocası resmen eziyor farkında mısın acıyorum diyo neyin kafasını yaşıyosun. Hayat tecrübesi görecelidir bence. Benim hayat tecrübem var tabi sen neler yaşadın bilemem. Annemle babam ben daha çocukken boşandı ve hayatlarında verdikleri en doğru karardı. Evliyim çocuğum var hayat tecrübemde var. Ve hala boşanmasından yanayım. Özellikle ÇOCUĞUNUN SAĞLIKLI BÜYÜMESİ İÇİN. Karısını ezen bi babayla büyümek hayat tecrübesi midir?
 
Emin olun boşanan çiflerin çocukları daha problemli anne babanın ayrı olmasını saklayan bundan utanan çook çocuk var burada sorun o anne baba çözülemeyecek ciddi sorunları varsa ayrılırlar elbet ancak her evlilikte sorunlar vardır bunların konuşarak veya başka türlü çözümüde vardır kaldiki konu sahibininde çözülemeyecwk birşey degil


Kaç tane anne babası boşanan çocuk tanıyorsunuz? Benğm tanıdıklarımda çok mutlu. Bunların içinde bende varım annemde babamda canımdır iyiki boşandılar. Çünkü mutluluğu biliyorum sayelerinde ve kendimi ezdirmemeyi. Senin aksine.
 
ben hiçbir şey anlamadım.
alt tarafı yengene bir şey satmışsın.
nüfusuna almamışsın ya.
eşinin tavrına, söylediklerine hiç anlam veremedim.
sen de ne abartıyorsun krizler falan kendine zarar veriyorsun güzelim?
olmayacak şeylere ne canlar sıkılıyor ya Rabbim? :işsiz:
 
Merhaba herkese
Nasıl nerden baslıcağımı bilmiyorum. Tek bildiğim kimseye anlatamadıkları mı burada paylasmak.
Bundan bir ay öncesine nikahlı eşim olmuş ve 2 buçuk ay sonra aynı evi paylaşacağım adamdan bahsedeceğim..
Eşimin yengesi beni bi katalog satışına üye yaptı.
Bu arada eşim abimin karısınla görüşmemi yada mahattap olmamı istemiyor.
Bende geçen bir ortamda gösterirken yengemde vardı ve oda sipariş verdi. Bişey diyemedim bende. Bundan eşimin haberi yoktu tabi.
Bu gün ürünler gelmiş eşimin yengesi hani yengenin(abimin karısı) ürünleri yokya dedi.
Esimde omu sipariş verdi dedi. Bende korkumdan yok başka birinden bahsediyor dedim. Telefonu ver anneni Arıcam doğru söyle dedi. Bende yengemin verdiğini soyledim siparişi.

Ve sonra ben yalancı oldum pislik bir insan oldum. Ağlarken kriz gecirmisim hiç bişey hatırlamıyorum.

Özür diledim kendime gekdikten sonra bana güvenmediğini inanmadığını ve artık benimde ona olan güvenimi yitircegimi soyledi.
Gorursun sen dedi. Bana ailemi karıştırdın annemi üzmeye ne hakkın vardı falan dedi.
Bundan bir kaç ay öncesine de bana iyimisin demişti ve bende kötü olmama rağmen iyiyim diye yemin etmiştim bundan ötürü çok çektirdi bana yalancısın dedi kaç gün.
Ve şimdi de aynılarını yasatıcak çok korkuyorum. İcim acıyor yazıyorum ama ne yazdığımı inanın bilmiyorum. Çaresiz hissediyorum nefes alamıyorum sanki.
Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.

Alkol almış beni annesine bırakıp gitmişti bende zorla çağırdım arabaya geçtik sarldım yalvardım neolur diye sana acıdığım için böyle yanındayım rezil bir haldesin dedi bana. Krizden sonra yada bilmiyorum ne oldugumu yüzümden boynuma kadar kırmızı benekler olustu. Acıyarak ama nefretle baktı bana. Kendimden korkuyorum artık inanın aklıma herşey geliyor. Allah a olan korkum durduruyor beni kendimi kaybetmekten korkuyorum bir akıla çok ihtiyacım var çünkü düşünemiyorum artık.
Bence sen bundan sonra olacaklardan korkuyosun senden kucucuk bir yalan icin sogumus cok sacma herkes daha iyisine layiktir kendini acindiriyosun yapma kendini hirpalama lutfen dunyadaki tek insan o değil o olmadan da yapabilirsin suclu olduğunu hissettirdigi icin bu kadar uzuluyosun aslinda suucn yok resmen seni terketmeye bahane ariyo
 
43 yaşındayım...46 yıllık evlilikten sonra anne ve babamı 2,5 yıl önce ben kendi elimle ayırdım... İyi bir babaydı ama asla iyi bir eş olamadı babam... Yıllarca annemin mutsuzluğuna şahit oldum. Yıllarca annemin sizin için katlandım sözleri çınladı kafamın içinde... Şimdi ayrı evlerdeler... Annem kardeşimle, babam biraz benimle biraz kendi evinde... hepimiz şimdi daha huzurluyuz... Boşa geçen yıllar kaldı kaçımızın elinde... Bu huzursuz ortam her hücremize, edindiğimiz her alışkanlığa işledi. Ben gayet de anlıyorum sizi. Siz anladınız mı ? Bilmediğim konuda konuşmam..
Evet 18yaşından sonra veya 15yaşından sonra boşanmalarını istersiniz ben babam evlenmesine ön ayak oldum ve evleneceği insanı ben seçtim ama büyüktüm şimdi 3yaşındaki çocuk 5yaşındaki çocuk için durum farklı şunu biliyorum ki eşimle tartışınca çocuklar korkak gözlerle bize bakardı boşanma noktasına gelince
Kaç tane anne babası boşanan çocuk tanıyorsunuz? Benğm tanıdıklarımda çok mutlu. Bunların içinde bende varım annemde babamda canımdır iyiki boşandılar. Çünkü mutluluğu biliyorum sayelerinde ve kendimi ezdirmemeyi. Senin aksine.
Yaw he he devam edin masaiiah size
 
Kocası resmen eziyor farkında mısın acıyorum diyo neyin kafasını yaşıyosun. Hayat tecrübesi görecelidir bence. Benim hayat tecrübem var tabi sen neler yaşadın bilemem. Annemle babam ben daha çocukken boşandı ve hayatlarında verdikleri en doğru karardı. Evliyim çocuğum var hayat tecrübemde var. Ve hala boşanmasından yanayım. Özellikle ÇOCUĞUNUN SAĞLIKLI BÜYÜMESİ İÇİN. Karısını ezen bi babayla büyümek hayat tecrübesi midir?
Tatlım sen önce dikkatlice YAZDIKLARIMI okuyuver emi sana hiç laf yetiştirwmicem
 
Evet 18yaşından sonra veya 15yaşından sonra boşanmalarını istersiniz ben babam evlenmesine ön ayak oldum ve evleneceği insanı ben seçtim ama büyüktüm şimdi 3yaşındaki çocuk 5yaşındaki çocuk için durum farklı şunu biliyorum ki eşimle tartışınca çocuklar korkak gözlerle bize bakardı boşanma noktasına gelince

Yaw he he devam edin masaiiah size
3 ve 5 yaşlarındaki çocuklarınız sizin boşanma noktasına geldiğiniz idrak edince mi korkarak bakıyorlardı yoksa eşinizle birbirinizi yerken mi ? O yaşta çocuk ne bilsin boşanmayı. Keşke biz daha küçükken bosansaydı annem babam. Çok daha sağlıklı bireyler olurduk. Siz kendinizi kandırın. Her türlü yetersizlige kılıf çocuklar olmasın.... cocukları bahane etmek isin kolayina kacmaktir.çocuklarınız büyüdüğünde anlarsınız size ne demek istediğimi, belli ki şu an idrak yollarınız tıkalı... cevap vermezseniz sevinirim. Yorumlarınıza yapicilik katmaya çalışıyorsunuz lakin çok iğreti duruyor....
 
3 ve 5 yaşlarındaki çocuklarınız sizin boşanma noktasına geldiğiniz idrak edince mi korkarak bakıyorlardı yoksa eşinizle birbirinizi yerken mi ? O yaşta çocuk ne bilsin boşanmayı. Keşke biz daha küçükken bosansaydı annem babam. Çok daha sağlıklı bireyler olurduk. Siz kendinizi kandırın. Her türlü yetersizlige kılıf çocuklar olmasın.... cocukları bahane etmek isin kolayina kacmaktir.çocuklarınız büyüdüğünde anlarsınız size ne demek istediğimi, belli ki şu an idrak yollarınız tıkalı... cevap vermezseniz sevinirim. Yorumlarınıza yapicilik katmaya çalışıyorsunuz lakin çok iğreti duruyor....
Yapıcı olun ya
3 ve 5 yaşlarındaki çocuklarınız sizin boşanma noktasına geldiğiniz idrak edince mi korkarak bakıyorlardı yoksa eşinizle birbirinizi yerken mi ? O yaşta çocuk ne bilsin boşanmayı. Keşke biz daha küçükken bosansaydı annem babam. Çok daha sağlıklı bireyler olurduk. Siz kendinizi kandırın. Her türlü yetersizlige kılıf çocuklar olmasın.... cocukları bahane etmek isin kolayina kacmaktir.çocuklarınız büyüdüğünde anlarsınız size ne demek istediğimi, belli ki şu an idrak yollarınız tıkalı... cevap vermezseniz sevinirim. Yorumlarınıza yapicilik katmaya çalışıyorsunuz lakin çok iğreti duruyor....
Bakın ben kendi fikrimi söyledim sizde kendi fikrinizi biz demokratik bir toplumuz ve herkes düşüncesinde özgür olayı polemik haline getirmeyin lütfen ben evliliklere basit sebeplerden dolayı bitirilmesini yanlış bulurum gerekirse konuşulur ayrıca konu sahibinin durumunda basit bunu bir tek ben yazmadır birçok arkadaşta benzer fikir söylemiş dikkat edin konu sahibi diyorum siz sizde annenizde kendinizi ezdirmemişsiniz bitirmişsiniz bende herşeye rağmen çocukların için sans verdim bu kadar basit zaman neyi gösterir bilemem ama en azından çabaladım çabaluyoruz
 
Back
X