Öncelikle sakin ol. :) altından kalkamayacak gibi hissedersin ama hiç öyle değil. Ben oğlum 9 aylıkken hamile olduğumu öğrendim. Aynı tedirginlikleri yaşadım. Oğlum çok zor bir bebekti. Yemek yemez, uyku uyumaz. Ne yapcam ne etcem diye düşüne düşüne diye geçti 9 ay.
Kızım doğduğunda oğlum 1,5 yaşındaydı. İlk zamanlar zorlandım evet. O da alışma süreci olduğundan. Oğlum kıskançlık nedir hiç bilmediği için o konuda hiç sıkıntı yaşamadım. Ama bir kaç ay sonra herşey düzene girdi. O ilk ay annem dedi ki, bi 3,4 sene sonra iyiki böyle olmuş diceksin dedi. Kardeşimle benim aramda da 1 yaş var. İlerde çok memnun olacaksın bu duruma dedi. Ben tabi anne geçer mi 3,4 sene dedim. Geçti. Hemde öyle hızlı geçti ki.
Şimdi kızım 5 oğlum 6,5 yaşında. Ve ben iyiki öyle olmuş diyorum. Birbirleri ile o kadar iyi anlaşıyorlar ki masallah. Beraber büyüdükleri için birbirlerine çok bağlılar. Çok sevgi dolular. Yaş aralıkları çok az olduğu için, aynı oyunlardan, aynı aktivitelerden zevk alıyorlar. Başka kimseye ihtiyaç duymuyorlar. Birbirlerine yetiyorlar yani. Okul dönemine de beraber başladılar. Bende şimdi tadını çıkarıyorum bu durumun :)
bizim hikayemiz bu . Sen sakin ol, herşey yoluna girer. Annemin bana söylediğini ben çok emin olarak sana söylüyorum şimdi. 3,4 sene sonra iyiki böyle olmuş diceksin :)