- 17 Nisan 2013
- 200
- 63
- 123
Kızlar Merhaba,
5 senelik evliyim ve her kurban bayramında yaşadığım sıkıntıyı paylaşmak istiyorum sizinle. Yanlış mı düşünüyorum diye kendimi yiyorum çünkü.
Evlendiğimizden bu yana her yıl kurbanı eşimin ailesiyle kesiyoruz. Kayınpeder, kayınvalide, görümcem, biz ve eşimin abisi 1 hayvana giriliyor ve kurbanın parasını kayınpederim ödüyor. Yani oğulları adına kurban kestirmiş oluyor ama oğulları da bunun karşılığı olarak olmasa da ticari olarak baktıkları bahçe işlerine yardımcı oluyor. Daha doğrusu iki kardeş kayınpederimin bahçe işlerine koşturuyorlar herhangi bir karşılık beklemeden, kayınpederimde bunun karşılığı olarak sayarak niyet ederek oğullarının kurbanını karşılıyor. Araştırdığımız ve bildiğimiz kadarıyla babamın oğulları için kurban karşılamasında bir sakınca yok. Kurban kabul ediliyor. Yoksa hem abisinin hem bizim kurban kesmemiz çok zor. Her sene kurban bayramı yaklaşırken eşimin abisi ve eltime bir haller olmaya başlıyor. Kayınvalidem soruyor kadın bu yıl nasıl yapıcaz diye. Bazen görümcem eşinin ailesiyle kesebiliyor değişiklik olabiliyor ki bu yıl da görümcem eşinin ailesiyle keseceğini söyledi. Biz aynıyız kayınpederim aynı hersene olduğu gibi kaynım biz kesmicez dedi. Sadece ilk evlendiğimiz sene hatırlamam böyle bir muhabbeti onu da muhtemelen yeni gelin olduğum için bana duyurmamışlardır. 2.ve 3.sene gene biz kesmicez demişlerdi kayınvalidemin zoruyla ısrarıyla yalvarmasıyla kestiler. Gecen sene inat ettiler kabul etmediler ve girmediler kurbana, kayınvalidem gene kıyamadı, kurbanda dışarıya dağıtılması gereken etin haricinde hepimizin paylarından koca paylar daha alıp onlara hibe etti eti nerdeyse bizim geri kalan etimiz kadar et birikti gene onlarda. Ve geçen sene bundan dolayı hiçbirimizin eti yetmedi, herkesin düzenini bozmuş oldular yani. 4 kişi girilmesi gereken hayvana 3 kişi girip 3 kişilik payı 4 kişiye paylaştırmış oldular çünkü.
Bu yıl gene ben girmiyorum deyiverdi, kayınvalidem gene başladı neden girmiyorsunda falan fistan, benim gücüm yok büyükbaş hayvana diye tutturdu her seneki gibi, belki küçükbaş bişey keserim diyor (ki asla koyun, keçi eti yemez evine sokmaz kokuyor diye) belki de kızılaya bağışlarım kurban bedeli kadar diyor. Belki de hiç kesmem benim işim belli olmaz beni yok sayın diyor. Görümcem yok, onlarda olmayınca kayınpeder kayınvalide biz kalıyor 3 pay. başka akrabalarıyla büyük hayvanı ortara bölüşücez yüksek ihtimalle ama kayınvalidem bu işin peşini gene bırakmayacak. Aşırı derecede ısrar etmeye onlarda kendilerini naza çekmeye devam ediyorlar ve ben daraldım artık
Eşime de söyledim eve dönerken bu sene de girmicez girmicez deyip kesilen payımızın yarısını gene onlara vereceksek o eti oracıkta orda bırakır gramını bile evime sokmam söyleyeyim dedim. Haksız mıyım kızlar
Karşılaştırdığımız zaman bizim durumumuz onlardan daha zor. Kendi evleri var, bizim eşimle çalıştığımızın toplam maaşı abisinin maaşı kadar nerdeyse ve biz kiradayız birde. Hersene eltim abisini gaza getiriyor kurban kabul olmuyor öyle kurban mı olur diye muhtemelen görümcemden öyle birsey duydum çünkü. Onlar kesmeyecekse bizim yanından bile geçmememiz lazım kurbanın. Ve böyle olunca ben kendimi çok kötü hissediyorum. Onlar bile kurban kesmiyorlar bizim neyimize diye içim içimi yiyor.
Neden böyle yapıyorlar anlamıyorum huzur kaçırmaktan ne zevk alıyorlar. Ben nasıl yaklaşmalıyım bu duruma gerçekten çok sinir oluyorum artık. Gerçekten bu sene de dışarı verilen etin harici kayınvalidem kendi öz paylarımızı bir kere daha bölüp onlara pay etmeye kalkarsa etin tamamını al ver deyip bırakıp gidicem
5 senelik evliyim ve her kurban bayramında yaşadığım sıkıntıyı paylaşmak istiyorum sizinle. Yanlış mı düşünüyorum diye kendimi yiyorum çünkü.
Evlendiğimizden bu yana her yıl kurbanı eşimin ailesiyle kesiyoruz. Kayınpeder, kayınvalide, görümcem, biz ve eşimin abisi 1 hayvana giriliyor ve kurbanın parasını kayınpederim ödüyor. Yani oğulları adına kurban kestirmiş oluyor ama oğulları da bunun karşılığı olarak olmasa da ticari olarak baktıkları bahçe işlerine yardımcı oluyor. Daha doğrusu iki kardeş kayınpederimin bahçe işlerine koşturuyorlar herhangi bir karşılık beklemeden, kayınpederimde bunun karşılığı olarak sayarak niyet ederek oğullarının kurbanını karşılıyor. Araştırdığımız ve bildiğimiz kadarıyla babamın oğulları için kurban karşılamasında bir sakınca yok. Kurban kabul ediliyor. Yoksa hem abisinin hem bizim kurban kesmemiz çok zor. Her sene kurban bayramı yaklaşırken eşimin abisi ve eltime bir haller olmaya başlıyor. Kayınvalidem soruyor kadın bu yıl nasıl yapıcaz diye. Bazen görümcem eşinin ailesiyle kesebiliyor değişiklik olabiliyor ki bu yıl da görümcem eşinin ailesiyle keseceğini söyledi. Biz aynıyız kayınpederim aynı hersene olduğu gibi kaynım biz kesmicez dedi. Sadece ilk evlendiğimiz sene hatırlamam böyle bir muhabbeti onu da muhtemelen yeni gelin olduğum için bana duyurmamışlardır. 2.ve 3.sene gene biz kesmicez demişlerdi kayınvalidemin zoruyla ısrarıyla yalvarmasıyla kestiler. Gecen sene inat ettiler kabul etmediler ve girmediler kurbana, kayınvalidem gene kıyamadı, kurbanda dışarıya dağıtılması gereken etin haricinde hepimizin paylarından koca paylar daha alıp onlara hibe etti eti nerdeyse bizim geri kalan etimiz kadar et birikti gene onlarda. Ve geçen sene bundan dolayı hiçbirimizin eti yetmedi, herkesin düzenini bozmuş oldular yani. 4 kişi girilmesi gereken hayvana 3 kişi girip 3 kişilik payı 4 kişiye paylaştırmış oldular çünkü.
Bu yıl gene ben girmiyorum deyiverdi, kayınvalidem gene başladı neden girmiyorsunda falan fistan, benim gücüm yok büyükbaş hayvana diye tutturdu her seneki gibi, belki küçükbaş bişey keserim diyor (ki asla koyun, keçi eti yemez evine sokmaz kokuyor diye) belki de kızılaya bağışlarım kurban bedeli kadar diyor. Belki de hiç kesmem benim işim belli olmaz beni yok sayın diyor. Görümcem yok, onlarda olmayınca kayınpeder kayınvalide biz kalıyor 3 pay. başka akrabalarıyla büyük hayvanı ortara bölüşücez yüksek ihtimalle ama kayınvalidem bu işin peşini gene bırakmayacak. Aşırı derecede ısrar etmeye onlarda kendilerini naza çekmeye devam ediyorlar ve ben daraldım artık
Eşime de söyledim eve dönerken bu sene de girmicez girmicez deyip kesilen payımızın yarısını gene onlara vereceksek o eti oracıkta orda bırakır gramını bile evime sokmam söyleyeyim dedim. Haksız mıyım kızlar
Karşılaştırdığımız zaman bizim durumumuz onlardan daha zor. Kendi evleri var, bizim eşimle çalıştığımızın toplam maaşı abisinin maaşı kadar nerdeyse ve biz kiradayız birde. Hersene eltim abisini gaza getiriyor kurban kabul olmuyor öyle kurban mı olur diye muhtemelen görümcemden öyle birsey duydum çünkü. Onlar kesmeyecekse bizim yanından bile geçmememiz lazım kurbanın. Ve böyle olunca ben kendimi çok kötü hissediyorum. Onlar bile kurban kesmiyorlar bizim neyimize diye içim içimi yiyor.
Neden böyle yapıyorlar anlamıyorum huzur kaçırmaktan ne zevk alıyorlar. Ben nasıl yaklaşmalıyım bu duruma gerçekten çok sinir oluyorum artık. Gerçekten bu sene de dışarı verilen etin harici kayınvalidem kendi öz paylarımızı bir kere daha bölüp onlara pay etmeye kalkarsa etin tamamını al ver deyip bırakıp gidicem