Doğru çocuklar maddiyatla mutlu olmazlar, olsalarda kısmen olurlar en azından okula başlayana kadar zira eksik kaldıkları yerde,o çocuklar yaralanıyor ister istemez ve tabiki ailede. Nasıl mı,geçen gün burada vardı bir konu,kadının cebinde 5 kuruşu yok,kızı acıktım deyip pizzacıya girip oturmuş yiyeceğim diye,kadın üzerindeki yüzük,kolye vb birşeyi bozdurmuştu o çocuğa o yemeği yedirebilmek için. Hadi oda olmasaydı,o kadın o çocuğa çok elzem,faydalı birşey değil ama çocuk işte istemiş,alamasaydı o annenin içinde ne yaralar açılırdı. Ne kadar basit bir örnek değil mi? Ama hayat hep böyle,bu hep yaşanacak,başka şekillerde tekerrür edecek bir durum. Çocuğa hep hayır demek,diyebilmek o anne için ne zordur. Maddiyat bir yere kadar idare edilebiliyor,bir yerden sonra yansıması farklı oluyor,bunu anlatmaya çalışıyorum.
İlgi, alaka ,sevgi ,vakit ayırabilmekte yine anne/babanın sakin,mutlu,huzurlu olmasıyla alakalı. Anne,baba mutsuz sadece hayat koşurmacasında olunca ki maddi yetersizlikler bunu beraberinde getirir fazlasıyla, çocuklarda mutlu olabilir mi sizce? 6.5 aylık anneden ayrı şu an,diğer bebeğin kaderide bu olacak,bakan kişi istemiyor,ne yapsın kadın? Bakıcı tutamıyorsa,kreşede veremeyecek zaten bebek daha,maddi açıdan da yetemeyecektir bu durumda ne yapsın?
Bende aldırın demiyorum farkındaysanız ama öyle yorumlar yapıldı ki,katil ,cani vb minvalde,konu sahibini küstürdük çıkar yol bulamıyoruz. Gönül ister ki usturuplu yorumlar yapılsaydı,el birliğiyle çözüm üretmeye çalışsaydık,ama onuda yapamadık.
Ben buna kızıyorum şahsen.
Yoksa aldırır aldırmaz kendi bileceği iş.
allah rızkını vermeyeceği kulu yaratmazmış, rızkı varki geliyor dünyaya
ona bile güvenmiyorum
