Yok canım, maalesef halen konuşmuyoruz. Düşünürken bir dönem boşanmayı bilene aklımdan geçiriyordum ama zamanla fikirler değişiyor. O benden -Senden bi yardım destek beklemiyorum dese de, Ben kahvaltısını, yemeğini, yani ihtiyaçlarına cevap vermeyi hiç bırakmadım. Hatta daha çok özen göstermeye başladım. Ne biliyim sanki hiçbir şey olmamış gibi daha özenli giyiniyorum, çok daha güzel yemekler ve tatlılar yapıyorum göz ucuyla sürekli onu süzüyorum, bu arada mailine sürekli böyle, hafif meşrep resimlerimi falan gönderiyorum :) o birkaç kez gönderme iş yerinde sor durumda kalıyorum dese de :) Terasa çıktığında falan sürekli bende çıkıyorum. ama asla bana taviz vermiyor. Ama sanki kıyafetlerimle dolaşırken arada beni süzüyor gibi geliyor :)
cosmopolitan'da okumuştum dargın olduğun durumlarda, Hele erkek inat ise bu kahvaltı, yemek, cinsel ihtiyaçlarını kestiğinde süreç daha da uçurumun kenarına götürüyormuş. Yani ihtiyaçları karşılayıp hiç olmamış gibi davranmak anlatmak istediğim.
Ya galiba ben onu çok çok seviyorum. O kadar özledim ki kokusunu, böyle bir barışsak var ya her yerini ısıracağım, tırnaklarımı her yerine batıracağım. özlemimim şiddetinden.