• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Küsen bir erkekle evli olmak

çok zor bir durum.
benimde var başımda bir tane :KK53:
ben her yolu denedim en son ben ondan daha çok küsüyorum.o konuşmuyorsa ben hiç konuşmuyorum.
ama çok yıpratıcı.çocuk varsa daha zor.çocuk hissediyor.
 
Kızlar, içimi kemirip duran bir derdim var, oldukça huzursuz ve mutsuz hissediyorum. Kocamın her tartışmada günlerce hatta haftalarca küsmek gibi çok kötü bir huyu var. Artık bu durumdan bıktım usandım. 6,5 yıldır evliyiz, 2,5 yaşında bir de çocuğumuz var. Aslında genel olarak kötü bir insan değil ama bu huyu beni çok bunalttı. Çok basit bir konudan tartıştık, daha doğrusu yine ortada bir şey yokken olay çıkardı. Tam 10 gün önce, 5 Kasımda ailesinin yanına gidecektik. Farklı şehirlerde oturuyoruz, ailesiyle aramızda 1 saatlik yol mesafesi var. Aynı gün önce arabayı bakım için servise bırakıp, sonra ailesinin yanına geçecektik. Sabah 7.30 da yola çıkalım demişti akşam. Tamam demiştim. O gece de çocuğumuz gece sabaha karşı huysuzlandı, uykumu alamadım yani. Saat çaldı, biraz daha uyuyup öyle kalkayım diye kapattım saati geri yattım. Sonra çocuk uyandı, hala huysuzluğu üstündeydi, beni dinlemiyordu bir türlü. Kocam da kalkıp yardımcı olmaya çalışmıyordu. Ben de sinirlendim çocuğuma laf dinletemeyince ve tekrardan yatağa girdim. Ama kesinlikte ard niyetli değildim. Kocam hemen parladı ben yatınca. Çocuğa sözümü dinletemiyormuşum. Onun ailesinin yanına gideceğimiz için söylediği saatte hazır olmamışım. Başka bir yere gidilecek olsa erkenden hazır olurmuşum ama özellikle onun ailesinin yanına gidilecek diye erken kalkmamışım falan filan. İncir çekirdeğini doldurmayacak bir olay yani. Bir sinirle kalktı, söylene söylene hazırlandı, çıktı gitti kendisi. Bizi evde bıraktı. Üstelik ailesinin yanına gideceğiz diye akşamdan hazırlık yapmıştım, hafta içi çalıştığım için, hafta sonu yapılması gereken işlerimi akşamdan yapıp bitirmiştim vs.. Kesinlikle ard niyetli olmadığım halde beni bununla suçladı, çekip gitti tek başına. Akşam geldiğinde de haliyle ben de sinirliydim ve karşılamadım onu. Yine suçlamalarına devam etti. Ben de karşılık verdim. Biraz sesler yükseldi. O gün bu gündür 10 gün oldu ve hala konuşmuyoruz. Daha doğrusu iki yabancı gibi konuşuyoruz. Aynı evin içinde iki yabancı gibi davranıyoruz birbirimize. Artık ben de yaklaşmak istemiyorum çünkü evlendiğimizden beri bıktım artık her olayda alttan almaktan. Hiç gönül almayı bilmiyor. Şimdiye kadar her şeyde hep ben alttan aldım. Ama artık bıktım usandım bu durumdan. Bu defa alttan almak istemiyorum.Doğru mu yapıyorum bu şekilde onu da bilmiyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Bence burda bizeanlattıgıın gibi bu durumdan hoslanmadgnı sakince anlatmalısın konusmadan olmaz.
 
ilk vlendiğimizde eşimde çok küserdi:KK12: ilk sene anlayamıyordum tavşan dağa küsmüş misalio_O
sonraki sene o küsünce bende konuşmamaya başladım ama küs kalabilen bir yapım olmadığı için ben konuşur altan alırdım:kızgın:
sonraki sene küsmeler artınca yanlış olduğumu alttan almanın işleri daha kötüye götürdüğünü anlayınca braktım:63:
iki ay küs kaldığımızı bilirim alttan almamı bekledi ben almadım sonra paşa paşa alttan aldı küsmeleri azalmıştı ama bitmemişti:KK50:
akşam yattık herşey yolunda sabah küs :63:kahvaltıya çağırıyorum yok ben yemiyorum diyor yorganı sıyırdım ne oldu karıcım neden naz yapar bu kocanı üzersin yetti şu kaprislerin kendimi intahar edicem:KK76: adam kahkalarla gülüyor :KK70:çocuklar ne oldu diye koştular ben bile bu tepkiyi beklemiyordum:KK66:
sorunlarımızı kah konuşarak kah gülerek kah küserek atlattık şimdi hiç küsmüyoruz:KK30::KK30:
 
akşam yattık herşey yolunda sabah küs :63:kahvaltıya çağırıyorum yok ben yemiyorum diyor yorganı sıyırdım ne oldu karıcım neden naz yapar bu kocanı üzersin yetti şu kaprislerin kendimi intahar edicem:KK76: adam kahkalarla gülüyor :KK70:çocuklar ne oldu diye koştular ben bile bu tepkiyi beklemiyordum:KK66:
sorunlarımızı kah konuşarak kah gülerek kah küserek atlattık şimdi hiç küsmüyoruz:KK30::KK30:

:KK45::KK45::KK45::KK45::KK45: ay çok güldüm süpermiş yaklaşım
 
Eşimde küserdi ilk zamanlar,bende karşımda tepkisiz bir erkek olunca daha da sinirlenirdim,sonrasında sakin olmaya başladım....Mesela balkona çıkardı,ben mutfağa giderdim;yatmaya mı gidiyor,kitap okurdum;telefonla mı ilgileniyor,aynısını yapıyordum;gün içerisinde aramaz ben arardım,onu da kestim, yani bir çeşit misilleme ama tepkisiz,kaprissiz,surat asmadan.....Bakıyordu bende kapris, trip, kavga yok kendi yanaşıyordu sonra paşa paşa...Öyle öyle düzeldi hatta şimdilerde tartışır bir dakika sonra çay demlendimi aşkım der,birşeyleri bahane eder hemen konuşur ama ben de asla uzatmam çok kırgın değilsem!
 
Giydiremedim işte, öyle giydir demekle olmuyor. Zor kullanmak istemiyorum çocuğuma karşı, çok ağlıyor, ortalığı ayağa kaldırıyor ayrıca bağırarak. Ben de çocuk sakinleşsin diye biraz bıraktım kendi haline ve yatağa girdim. Bunda bu kadar büyütecek ne var, anlamıyorum
Çocuktur ağlar,kimse zor kullan demiyor zaten. Kapının önüne çıkıp giydir mesela,dışarıya çıkacğını anlayınca mutlu olur belki.. benim kızımda giyinmekten hiç hoşlanmıyor kapıyı açıp öyle giydiriyorum montunu pantolonunu.. annenin çözümü yatağa girip yatmak olmamalı.. hem çocuğun huysuzluğu hem sizin tavrınız adam kaçmış evden..
 
Kızlar, içimi kemirip duran bir derdim var, oldukça huzursuz ve mutsuz hissediyorum. Kocamın her tartışmada günlerce hatta haftalarca küsmek gibi çok kötü bir huyu var. Artık bu durumdan bıktım usandım. 6,5 yıldır evliyiz, 2,5 yaşında bir de çocuğumuz var. Aslında genel olarak kötü bir insan değil ama bu huyu beni çok bunalttı. Çok basit bir konudan tartıştık, daha doğrusu yine ortada bir şey yokken olay çıkardı. Tam 10 gün önce, 5 Kasımda ailesinin yanına gidecektik. Farklı şehirlerde oturuyoruz, ailesiyle aramızda 1 saatlik yol mesafesi var. Aynı gün önce arabayı bakım için servise bırakıp, sonra ailesinin yanına geçecektik. Sabah 7.30 da yola çıkalım demişti akşam. Tamam demiştim. O gece de çocuğumuz gece sabaha karşı huysuzlandı, uykumu alamadım yani. Saat çaldı, biraz daha uyuyup öyle kalkayım diye kapattım saati geri yattım. Sonra çocuk uyandı, hala huysuzluğu üstündeydi, beni dinlemiyordu bir türlü. Kocam da kalkıp yardımcı olmaya çalışmıyordu. Ben de sinirlendim çocuğuma laf dinletemeyince ve tekrardan yatağa girdim. Ama kesinlikte ard niyetli değildim. Kocam hemen parladı ben yatınca. Çocuğa sözümü dinletemiyormuşum. Onun ailesinin yanına gideceğimiz için söylediği saatte hazır olmamışım. Başka bir yere gidilecek olsa erkenden hazır olurmuşum ama özellikle onun ailesinin yanına gidilecek diye erken kalkmamışım falan filan. İncir çekirdeğini doldurmayacak bir olay yani. Bir sinirle kalktı, söylene söylene hazırlandı, çıktı gitti kendisi. Bizi evde bıraktı. Üstelik ailesinin yanına gideceğiz diye akşamdan hazırlık yapmıştım, hafta içi çalıştığım için, hafta sonu yapılması gereken işlerimi akşamdan yapıp bitirmiştim vs.. Kesinlikle ard niyetli olmadığım halde beni bununla suçladı, çekip gitti tek başına. Akşam geldiğinde de haliyle ben de sinirliydim ve karşılamadım onu. Yine suçlamalarına devam etti. Ben de karşılık verdim. Biraz sesler yükseldi. O gün bu gündür 10 gün oldu ve hala konuşmuyoruz. Daha doğrusu iki yabancı gibi konuşuyoruz. Aynı evin içinde iki yabancı gibi davranıyoruz birbirimize. Artık ben de yaklaşmak istemiyorum çünkü evlendiğimizden beri bıktım artık her olayda alttan almaktan. Hiç gönül almayı bilmiyor. Şimdiye kadar her şeyde hep ben alttan aldım. Ama artık bıktım usandım bu durumdan. Bu defa alttan almak istemiyorum.Doğru mu yapıyorum bu şekilde onu da bilmiyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Yazdıklarınızı okurken ben mi yazdım acaba bunları diye düşünmeden edemedim:) Malesef benim kocamın da küsme huyu var yaklasık 2 yıldır evliyim ilk başlarda çok üzülüyordum ama biraz alıştım aynı evin içinde küslük çok zor oluyor sizi anlıyorum insanın hayatı zehir oluyor. Ben küstüğü zaman önceleri konuşmaya iletişim kurmaya çalısırdım daha cok sinir olurdu simdi kendi haline bırakıyorum zamanla düzeliyor ama tabi süreç biraz sıkıntılı aynı evin içinde iki konusmayan insan:(
 
Evliliğimizin ilk 2 senesi bende çok küserdim. Odaya giderdim arkamdan gelirdi hala konuşurdu, sonra yatağa girip yorganın içine saklanmaya başladım yorganı açıp konuşmaya başlardı. Son çare kapıyı kitleme yoluna gittim, adam açana kadar kapının önünde konuşuyor:işsiz: kapıyı açıncada hiç birşey olmamış gibi sarılıp içeri götürüyordu:)
Kısacası şuan küsme huyum hiç yok çok büyük olaylar olmadıkca... benle sürekli konuşa konuşa beni hareketleriyle utandıra utandıra küsme huyumdan çok zorda olsa kurtuldum. :KK31:
 
Çok zor.. Ama siz alıştırmışsınız buna. Nerden biliyorum çünkü aynı dert bende de var. Benim de erkek arkadasım boyle ve sırf bu yuzden evlenmekten korkuyorum. Bir de benimki öyle ki kendisi küsüyor, ben kendi haline bırakıyorum, eskisi gibi peşine düşmüyorum. Barışmak istiyor ama gururu barışmaya el vermiyor ve annesini arattırıyor. Annesi beni arıyor, "Kızım çok üzgün, sen bir arasan bir konuşun, morali çok bozuk" diyor. Halbuki numara... kısacası küsüyor ve kendini arattırıyor annesi vasıtasıyla. Onu düzeltmen için boşvermen lazım. İsterse 10 gün değil 10 küs kalsın hiç gidip gönlünü alma. İnatsa inat sen de ona küs. Düzelecektir.
 
Benimle insan gibi konuşmasını, her olayda hemen parlayıp kalbimi kırmamasını isterdim... Biraz kadın ruhuna hitap etmesini ve gönül almayı bilmesini isterdim. Ben geceden hazırlığımı yapmışken, gitmek için çocuk o kadar heveslenmişken hevesimizi kırmasın, bağırıp çağırmasın isterdim

Eğer eşiniz hasta değilse daha önce böyle bir konuda size bir güvensizlik mi hissetti. Anneme gitmek istemediği için ayak diretiyor gibi.
 
Küsme kısmında haklısınız .10 gün boyunca küsülecek bir şey yok ama o gün ki hareketinizde ben sizi haksız buldum.Tekrar yatağa yatmanız bana anlamsız geldi .İstemediğinizi bahane ettğinizi düşünmüş nitekim eşiniz haklı ama çok uzatıyor .
 
Back
X