ıkı hafta oldu agzını bıcak acmıyor.o kadar cabaladım kuslukten nefret edıyorum.esım o kadar mızmız adeta cocuk gıbı.gonlunu almayı denedım.oturup konusmayı denedım ama konusmuyor.tavır yapmak ıcın degıl.artık bende ıcımden gelmedıgı ıcın konusmuyorum.gereklı sıradan seyler ıcın bıle konusmuyoruz.ıdare ıdare bıryere kadar.sıkıldım.yoruldum.neden kustugune gelınce...bılmıyorum...bılmıyorum.sadece bıldıgım.ıkı haftadır yabancı oldugumuz.yoruldum.artık yuzune bakmak ıcımden gelmıyor.