KV me anne derim, başkalarıyla kendisi hakkında konuşurken X anne derim.
Soyadımı da değiştirip eşimin soyadı yaptım.
açıkçası bu kararları ilk alırken üzerine çok düşünmedim.
Herkes öyle yapıyor sonuçta, ben de öyle yapmalıyım diye tam olarak koyun misali davranış gösterdim :)
Hatta bu iki durumda da tersini yapsam kendi ailem bile beni kınayabilirdi.
Eşimin ailesi de aynı kültürdedir, belki aile savaşları da yaşanırdı.
Şimdi geriye dönüp baktığımda ise, alışması o kadar kolay olmamış bu ufak(!) değişikliklere.
Özellikle soyisim değişikliğini kabul etmem benim adıma çok daha zordu.
Eskiden iki soyisim kullanmak çok zor derdim, çocukla farklı soyisim mi olur derdim.
Şimdi ise üzerinden neredeyse 5 yıl geçmesine rağmen hala bazen eski soyismimi kullanırım bilinçsiz olarak.
Onu kendime daha çok yakıştırırım hala.
Eşim arada laf sokar, amma abarttın yıllardır alışamadın diye, beyefendi denedi de biliyor sanki.
yine de muhtemelen geriye dönsem evliliğimin ilk yıllarında bunların tartışmasını yapmaya yine de cesaret edemezdim, çünkü bir çok konuda en büyük destekçim olan eşim bile beni anlamazdı. Şimdi ikimiz de otuzlarımızda bu tarz dayatmaların sebeplerini görebiliyoruz ve direnebiliyoruz. Eskiden olsa direnemez belki altında ezilirdik de, o yüzdendir belki sessiz sedasız kabul edişimiz.
Konu sahibi sen şimdiden kabul etmiyorsan ileride alışabileceğini düşünmüyorum. Erkek arkadaşına baskı da yapma, zamanla birbirinizi daha iyi anlar hale gelirsiniz. O zamana kadar da evlilik falan hülyalarına pek dalmayın derim :)