Yaklaşık 2 yıllık evliyim ve hamileyim. Hamilelik haberini eşimle gidip kendi aileme söyledik. Kendi tarafımda herkes çok sevindi, eşim havalara uçtu . Ama kv'ye söyleyemiyoruz. Daha doğrusu eşim bir kaç gündür erteliyor. Evlendiğimiz günden beri sürekli çocuk yapmayın gerek yok, ev alın, yazlık alın vırt zırt der. Kendi kızına geldiği zamanda (ki kızı ikinci çocuğu istiyor eşi yapmıyor). Öteki torunu sokak çocuğu gibi olmuş bakan ilgilenen yok. Buna rağmen ''Allahım kızıma ikiz evlatlar ver, Rabbim dualarımı kabul et, şu mübarek günlerde duy sesimi Yarabbim'' diye ellerini açıp dua eder yanımda. 2 yıldır tepki vermedim, mesafe koydum, muhattap olmadım, her hafta ziyaretine gittim vs. Hatta eşime bir bir içimden geçenleri söyledim idare et nolur, atayım mı satayım mı annemi dedi. Eşimle aramı iyi tuttukça daha bi hırslandı bana karşı sanki. Eşime gidip söyleyelim zaten tepki verir, çıksın artık aradan şu mevzu psikolijimi bozuyor zaten annen dedim. Telefonda mı söylesek felan dedi. Sen bilirsin benim hiç farketmez bir şey derse cevap veririm ona göre dedim.
2 yıldır aklım almıyor kv'nin yaptıklarını. Bi anne bu kadar mı evlat ayrımı yapar? Bu kadar mı takıntılı olur?
ay eşini takdir ettim ne güzel davranmış öyle.. cinsiyetini öğrendiğimiz de eşimin ablası da sadece kardrşini tebrik edip iyi dileklerde bulunmuştu beni yok sayıyolardı hep.. seni arayıp bebekle ilgili bi şey sormadıktan sonra hiçbi şey anlatma onlara.. bu şok biraz zor geçer çünkü 
bütün iş kocalarda bitiyo.. izin vermeseler baştan beri hiç bi tatsızlık yaşanmaz aslında ama baştan angutlukları tutuyo bi.. ne diyelim bundan sonrası iyi olsun inşallah
bi kutuya patik koy yolla 
