Lanetimle mi Geldim Ne?

Neydi

Üye
Kayıtlı Üye
25 Nisan 2012
5
0
16
Gümüşhane
Merhaba ablalar teyzeler. Ben 17 yasındayım. Belki benim sıkıntım sizinkilerin yanında çok ufak kalacak ama anlatmazsam sıkıntıdan patlayabilirim 3 kardeşiz bir abım bir ablam var ablama anlatamıyorum çünkü çok üzülür bunu biliyorum günlükte bir yere kadar artık birinin karsımda konuşması lazım artık bir canlıyla konuşmam lazım yoksa kafayı yiyeceğim. Ben doğuştan astım hastasıyım doğumumda boynuma kordon dolanması olmuş aslında anlatmam gerekir galiba benim doğumum çok farklı imiş annemin karnında kist olarak büyümüşüm 7 aylıkken artık doktor demiş İstanbul’a gidip aldırın annem babam ve babamın çok yakın arkadaşı çıkmışlar yola Balıkesir’e uğramışlar o sırada babaanneme o gece orda kalmışlar annemin gece sancısı tutmuş ve hastaneye kaldırmışlar kontrol edildiğinde çocuk yani benim olduğum anlaşılmış ancak normalde kadınların doğum belirtilerinden hiç biri annemde olmamış düzenli olarak adet günlerini geçirmiş buda haliyle herkesi şaşırtmış doktorları bile ancak o zamanlar hem bu kadar ileri teknoloji olmadığından bakılmıyormuş hem de dediklerine göre ben kendimi gizlemişim. Neyse doğum sırasında boynuma kordon dolanmış doktorlar demiş sakat olacak Allah’a şükür sakat olmamışım ama dogum sırasında sancıya dayanamayan annemi kaybetmişim ve astım hastası olarak hayata başladım.. Çogu kitapta okudugum çogu filmde izledigim gibi çogu zaman kendimi lanetiyle gelen çocuk gibi hissettigim oluyor ben çocukluğumdan buyana hiçbir zaman normal çocuklar gibi dışarı çıkıp keyfimce oynayamadım veya evde annemin dizinde yatıpta saçımı okşaması gibi bir lükse sahip olamadım çogu kişi için çok küçük belki ama ben annemin dizinde pencereden bakmayı o kadar çok hayal etmişimdir ki çogu kez babam beni dizinde yatırdı ama o manzarada hep bir yan eksik hep annem eksik babam annemin yoklugunu bize hiçbir zaman hissettirmemeye çalıştı ancak gençlige adım atısımda ilkokulda anneler günü programında hocamızın hadi çocuklar herkes ellerindeki çiçegi annesine versin dedigi anı ve bu buna benzer bir çok olayda annemin yoklugunu nasıl aradıgımı bilemezsiniz. Bir çok gün benim yüzümden ablam ve abımde çok çıkmazlardı dışarı benimle oynamak için üzerimde onun sıkıntısı var başlı başına bir dert çogu zaman bir markete gittigimde kısa nöbetler geçirip kendimi hastanede buldugum çok oldu çok fazla basarılı olamasamda elimden geldigince basarılı bir kızım derslerde ancak sbs sınavında birinden 480 aldım ikincisinden 256 ikinci sınavın bir gün öncesinde nöbet geçirdim aklmda hiç birsey kalmadı eee haliyle bosuna girmiş oldum buda agrıma gitti ama susmak zorunda kaldım düz liseye gittim bende 3. sınıf örgencisiyim suan derslerim gayet iyi gidiyor ancak yaz geldi polenler arttı ve benim nöbetler sıklaştı seneye üniverste sınavım var ve ben basaramamaktan o kadar korkuyorum ki hedeflerim büyüktü küçülttüm ama onlarda olmazsa diye şu ana kadar hiç bir şeye isyan etmedim ama isyan edesim var her şeye ama her şeye annemin dizinde birkez olsun bile yatamayısıma alıpta binemedigim bisikletime çok fazla yaklaşamadıgım çiçeklerime biricik dostum bahçemizin koruyucusu köpegimden tüylerinin alerji yaptıgı için ayrılmak zorunda kaldıgım güne herkes oynarken sadece bahçeden onları seyredişime uzun süre yürümelerimin olmayısına dogumumla ölümüne sebep oldugum kadını bir kez olsun görememe ve üniverste hayalimin yavas yavas umutsuzluga dönüşüne…
 
canım benim kendini neden öyle hissediyorsun yaşadıkların kolay bişey değil ama şu konuyu unutma peygamber efendimiz de doğduğunda babası yokmuş küçük yaşta annesini kaybetmiş senin annen doğumda vefat etmiş ama biliyorsun ki doğumda ölen anneler sorgusuz sualsiz cennete gider şehid olarak insanın ömrü bellidir annenin zamanı gelmiş demekki ve sayende cennetle şereflenmiştir inş hastalıklarına gelince inanki insanların ne hastalıkları var ki seninkine oranla durumun çok iyi tamam çok iyi durumda olanlarda var ama eğer elimizdekini değiştiremiyorsak bakış açımızı değiştirelim
 
bu arada üniversiteyi okuyup bitirdim ben bende çok ama çok umutsuzdum ama her zaman elimden geleni yaptım çalıştım dua ettim rakiplerime göre şansım çok düşüktü ama kazandım oldu yeterki umut olsun kazananların senden ne fazlası var senin yapmak gereken dişini sıkıp çalışıp allahtan hayırlısını istemek
 
teyzelerin kurban, kendine öyle negatif şeyler empoze etme
gençsin güzelsin
hayat güzel
 
hayat çok geniş be güzelim sadece senin yaşadıklarından ibaret değil ki... daha yaşayacağın neler var bir bilsen... şimdi gidiyorsun ders çalışıyorsun ve üniversiteyi kesinlikle kazanıyorsun... ve seneyede yeni topik açıyorsun ben üniv. kazandım diye... bursada bir doktor vardı bazı arkadaşlar bilir annesi onu doğururken ölmüş adamda kadın doğumcu olmuş ve diğer doktorlara göre ücreti çok çok düşük sırf bu yüzden... bütün anne adayları doktora gidebilsin diye... belkide sende öyle olursun... bu hayatta hiçbişe boşyere yaşanmaz mutlaka bir anlamı vardır ama zamanı gelince çözülür...
 
canım benim annene Allah rahmet eylesin sana da çok çok geçmiş olsun hepimiz bu hayat içerisinden yaşadıkalarımızla veya yaşayacaklarımızla bir sınava tabi tutulabiliyoruz kimimizin ki zorlu süreçlerden geçiyor kimimizinki ise daha kolay ama hayırlısını istemekten başka çaremiz yok isyan etme hiçbir şeye hiç bir işine yaramaz aksine tüm kötülüklere davetiye vermiş olursun sen her şey için herkes için hayırlısını isteyip bunun bilincinde ol ki önüne gelen her olanakta mutlu olasın iyisiyle kötüsüyle.sınavın için deüniversite hayallerin için de hayırlısı olsun ama sakın umutsuzluğa düşme sen elinden geleni yap geriside gelir inşalalh.
 
yanlış düşünüyorsun. lanet felan. çekemeyen bilmez dersin sen şimdi. bende astım hastasıyım. herşey normal doğmuşum ama ırsi faktörlerle astım hastası olarak doğdum bende. 28 yaşımdayım. koşup oynayıp sonra kriz geçirdiğim çok oldu. hayvanları çok severim. kedi köpek ve diğerleri. ama hiç besleyemedim. bir dönem aşı tedavisi oldum ve çok faydasını gördüm. şimdi gene hortladı ama. tekrar aşı olmayı düşünüyorum ama ilimde yok malesef. yakın illerden birinde bi ara olacağım aşımı. çocukluğumda ençok yapamadığım şey, sonbaharda yaprakları biriktirip (birsürü yaprakla yatak gibi) üstlerine atlamak olmuştu. ama yapamadım.

böyleyiz yapacak birşey yok. bir hocam değişik bir yorum katmıştı. hep böylemi sürecek demişti. malesef dedim. oda Allah'ın sevdiği kuluymuşsun. sevdiği kulu sınarmış demişti. bazen neden diye soruyorum ama olsun. mücade edecek güç var. bak herşeyim var benim, işim var, eşim var.. astımım bile var yani

Annene Allah rahmet eylesin. doğumda hayatını kaybetmiş annelere Şehitlik mertebesi verilirmiş. Annen şimdi çok güzel cennette. o mutlu. sende mutlu olursan dahada mutlu olacak.
 
Son düzenleme:
canım benim annene Allah rahmet eylesin sana da çok çok geçmiş olsun hepimiz bu hayat içerisinden yaşadıkalarımızla veya yaşayacaklarımızla bir sınava tabi tutulabiliyoruz kimimizin ki zorlu süreçlerden geçiyor kimimizinki ise daha kolay ama hayırlısını istemekten başka çaremiz yok isyan etme hiçbir şeye hiç bir işine yaramaz aksine tüm kötülüklere davetiye vermiş olursun sen her şey için herkes için hayırlısını isteyip bunun bilincinde ol ki önüne gelen her olanakta mutlu olasın iyisiyle kötüsüyle.sınavın için deüniversite hayallerin için de hayırlısı olsun ama sakın umutsuzluğa düşme sen elinden geleni yap geriside gelir inşalalh.
 
Canım benim ya...Olur mu öyle şey ?
Her bebek bir umuttur,cennetten parçadır.Lanetiyle gelen bebek olur mu hiç ?
Anneciğinin kaderi böyleymiş.Bunun için kendini suçlama.
Başarılı olabilirsin.Azmi elden bırakma.
Çok daha ciddi hastalığı veya engeli olup hayata tutunan,başarılı olan nice insanlar var.
 
Lanet demek ne demek.
Sadece biraz terslikler olmuş hayatında.
Ve benim tanıdığım bütün şanssız çocukluk geçirenlerin hepsi şimdi çok mutlular.
Senin için de aynısını hissettim.
Bir gün tüm bu yaşadıklarını unutacaksın.
 
neden lanetli olacaksın hayatım.
hayatta her insanın başına iyi ve kötü şeyler gelebilir.
tamam senin yaşadıkların biraz fazla ama bundan sonraki hayatın belki de çok mutlu geçecek.
geçmişte olanları düşünüp üzülmek,ilerisi içinde umutsuz hayaller kurmak ancak seni daha çok üzer.

hayat güzel,mutlu olacağın pek çok şeyin var.
üniversite sınavı için güzel hayaller kur ve lütfen kötüsünü düşünme.
 
Canım benim,ne diyeceğimi bilemedim..Allah yüzünü hep güldürsün,hep iyi insanlarla karşılatırsın,hep yanında olsun inşallah..Herşeyin hayırlısı ve en güzelini diliyorum Allah tan senin için.Allah kardeşlerine,babana,sana hayırlı,uzun ömür versin.
 
Canım sakın bir daha o kelimeyi ağzına alma onun yerine anneni düşün lohusa anneler ölünce cennete gider ,daha hayatın çok başındasın ne hayatlar var ,her zaman şükret hayatına (seni okuyunca kendiminde ne kadar şükürsüz olduğunu farkettim ) hiçbir acı sonsuza kadar sürmeyecek hiçbir mutluluğun sürmeyeceği gibi ,sen sadece iyi bir insan olmaya çalış ve derslerine odaklan ümitsiz olma annen için yapabileceğin en güzel şey hayırlı bir insan olup annenin sevap defterini doldurman ..
 
Ahhhh canım yaaaaaaaa içimi yaktın kavurdunnn
 
Ahh küçüğüm,lanet olurmusun hiç.
Emin ol ki annen hamileliğini ve risklerini bilse bile yine gözünü kırpmadan doğururdu seni.
Hayat sana kötü tarafını çok erken göstermiş,
kimilerinin ki gibi şanslı olanlardan olmamışsın ama inan bana bu ileride sana çok şey katacak.
Bizi olgunlaştıran,mutluluklar,sevinçler değil ki,
aksine yaşadığımız acılar,sorunlar,eksiklikler.
Olgunlaşıp hayata hazırlıklı olmamızda bütün bunların çok büyük payı var.
Sen sakın korkma hayattan,ne sınavlardan,ne ilişkilerden,ne ayrılıklardan...
Hepsi bir biçimde var olucak hayatında,belki hayal kırıklığı olacak ama yaşayacaksın.
Yaşamadan geçmiyor yıllar.Sınav da ya başarılı olamazsam diye düşünme hiç.
Olamazsam da ben elimden geleni yapıcam de kendine.
ve ben zaten inanıyorum ki başarıcaksın.
Ama sen olumsuz düşüncelere yoğunlaşıp,hastalığının nüksetmesine izin verme.
Biraz rahat ol,''amaaaan olduğu kadar,olmadığı kader'':)
Yaşın yeniden başlangıçlara,sıfırdan var olmalara öyle müsait ki.
Ki buna hiç gerek kalmıycak,sen bu sorumluluk duygusuyla beklentinden de yüksek puan alırsın.
Ve yaşadığın olumsuzlukları düşünme daha fazla,çok iyi bir babaya,sana karşı sorumluluk duyan iki güzel kardeşe sahip olduğun için gururlan.
Böyle sıkıldıkça,daral geldikçe,karıştıkça da yaz bize.sevgili günlük kadar iyi bir dinleyici olamasak da her kafadan çıkan aynı ses,aynı iyi niyet oluruz sana.
 
haklısınız ama nasıl yapıcam bilmiyorum bu ara öyle bir anne hasreti varki hiç bir şeye konsantre olamıyorum öyle bir boşluk ki anlamlandıramadıgım sadece buda degil beynimi kurcalayan o kadar çok şey varki benim amacım ne niye geldim dünyaya küçükken ablamla bir sohbete gitmiştim orda namazla ilgili birşeyler anlatmıslardı o zaman basladım namaza şimdi bakıyorum kılıyorum ama sadece kılmak için mi çok çok karısık durumdayım
 

Canım benim,çok sorgularsan çok mutsuz olursun.
Bende senin gibi hep sorgulardım hayatı,hala tam aşabilmiş değilimdir bunu.
Ama baktım ki çok mutsuz oluyorum,daha yüzeysel,daha düz bakış açıları geliştirdim kendime.
Evet kafanda milyon tane soru ile yaşamak da zor ama o soruların cevaplarını ararken bir bakmışsın hayat geçmiş.
Yıllar akıp gitmiş ama senin bütün soruların cevapsız kalmış,
üstüne en güzel yaşların hep o cevapları aramakla mutsuz,huzursuz geçip gitmiş.
Yapma bunu kendine sen,
bırak dağınık kalsın bazı şeyler.Yaşadığın güne,bulunduğun yaşa odaklan.
Sıradan olma tabi ama kendine de işkence yapma hayatı çok fazla sorgulayarak.
cehalet mutluluk getiriyor derler ya bak bu çok doğru.
Herşeyi bil tabi ama herşeyi de sorgulama.
İnan kendine ediyorsun.O dağılmış psikolojiyle bir yerlere sığamıyorsun.
Anne hasretin bambaşka bir durum,bu konularla ilgili değil.
Evet anneni hep düşün,hep an,hep özle...
Bir an bile çıkmasın aklından ama bu durumla yaşamasını da öğren.
En ufak tökezlemende aklına anne özlemin gelmesin.
Hayatın zor ama yaşanası bir yer olduğunu düşün.
Bırakma hiç kendini,inan başarıcaksın bu hayatı öğrenmeyi.
Acılarınla,eksik yanlarınla baş etmeyi.
Onlarla ve onlara rağmen yaşamayı.
 

Annene çok üzüldüm canım öncelikle Allah rahmet eylesin. Yaşadıkların zor da olsa sen güçlü ve iyi niyetli bir kızsın bence, Dünyaya küsmek yerine sevdiklerine daha çok bağlanmışsın, evdeki çiçeklere bile sevgiyle yaklaşıyorsun bu derece iyi olmak çok zor birşey, ben zor zamanlar geçirdiğim bir dönem kendi kendime şuna inanmıştım. Hepimizin hayatta belli miktarda mutlu olma, belli miktarda acı çekme hakkı var, en kötüsünü ya da en iyisini hayatın hangi döneminde yaşayacağımızı bilemeyiz ama tahtıravalleler gibi bir deneyim diğerini izliyor, en yukarısını gördükten sonra mutlaka aşağıya iniyoruz en dibi gördükten sonra da yukarı çıkıyoruz. Sen doğar doğmaz üzücü bir kayıp yaşamışsın ama bundan sonra hayatın hep iyiye doğru gitmiş ve gitmeye devam edecek bunu biliyorum. Hayat senden aldıklarını başka birşekilde geri ödeyecek, kaybettiklerine üzülmek yerine bunlara odaklanmaya çalış.

Bir de kafanın karışık olması, aklında sorular olması iyidir. Diğerlerinin sorgulamadan ayak uydurduklarını sorgulayacak cesaretinin ve zekanın olduğunu gösterir. Bol bol oku, yıllardır filazoflar senin aklını kurcalayan sorularun cevaplarını aramaya uğraşmış seninle aynı yoldan geçmişler, farklı görüşleri tanı, onlara bir şans ver. Sonunda yavaş yavaş kendi bakış açını geliştireceksin. Kendi farkındalığına sahip olmak seni diğerlerinden daha güçlü yapacak, ayaklarının yere daha sağlam basmasını sağlayacak.
 
canım sakın olaki bir daha kendini suçlamayasın...takdiri ilahi..evet yaşadığın şeyler çok üzücü hiç kolay değil,mutlaka seninde mutlu olucağın günler gelicektir,hayat hep mutsuzluklardan ibaret değil,inşallah sınavında başarlı olursun sadece olumsuz düşüncelerle yaklaşma hayata
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…