Ben hiç katılmıyorum bu sefer canım ablam, bu sorular erkeklere de soruluyor mu? Basbayağı kadınlara yönelik ayrımcılık bu.
Türkiyedeki uygulama baştan aşağı yanlış, daha kötüsü insanlar bunu normal sanıyor. Onlarca ABD ve Avrupa şirketiyle mülakat yaptım, toplamda 5 tanesinde çalıştım bir kez özel hayatımı soran olmadı. Mülakatım nasıl buna baktılar sadece. zaten kadınlara ayrımcılık yasadışı.
ABD CVlerinde yaş, etnik köken, foto kaldırılalı çok oldu ben de koymam mesela tipimle, geldiğim ülkeyle değil sadece yapıldığım işle yargılanmak istiyorum. Benim gibi profesyonelce çalışan tonla başarılı kadın var, hepsi de gayet mutlu. Özel hayatımla ilgili soru soran şirkete zaten haddini ve yerini bildiririm, böyle soruları erkek adaylara soruyor musunuz derim oracıkta kalırlar. Ayrıca Linkedinde ifşalarım ve gerekli emrcilere şikayet ederim.
Türkiye'de cinsiyetle ayrımcılık var, tiple ayrımcılık var, etnik kökenle ayrımcılık var, en garibi ailen nasıl insanlar şeklinde bir kafayla ayrımcılık var. Geldim 30 yaşına, annem doktor olsa ne hizmetçi olsa ne başka bir şey olsa ne bunun benim yaptığım işle ne alakası var Allah aşkına?? Bu kafa ancak kabile kafası yapar, şefin oğlu musun, şefin oğluysan yönetici yapalım savaşçının kızıysan sana saygı duyalım ama ailen fakirse biz de seni ezelim şeklinde feodal bir kafa yani. Türkiyede insanlar profesyonel yetenekleri dışında herrrrrrr şeyle değerlendiriliyor.
Geçende bir kadına denk geldim, Linkedin'de uğradığı ayrımcılığı ifşalamış. Cevap yazan erkeklerin cevapları cidden içimi açtı, saçma bçyle sorular artık kadınlara özel hayat sormayın yazmışlar. İşin mide bulandırıcı kısmı ise bu ayrımcılığı uygulayan İK çalışanının kadın olması. Şirket sahibi para babasını zengin etmek için başka bir kadının istihdamını engelliyorlar. Yazıklar olsun yazdım ben de.
Allahtan Türkiyede çalışmıyorum. Bu tip sorulara vereceğim cevap sana ne özel hayatımdan, sana ne genitalimden olur bu kadar yani. Herhalde işsiz kalırdım.
Ben hemcinslerimle çalışıyorum kuzum.
Üç tane branş öğretmenimiz erkek sadece,
onlar da benden önce o kurumdalardı.
Hoş ilk defa tanışsam onlara da eşiniz çalışıyor mu? Çocuğunuz var mı? Diye sorardım.
Bunlar muhatabımı tanıma soruları benim için.
ABD veya Batı ülkelerinin insan profiliyle, toplumsal yapısıyla, çalışma dinamikleriyle bizimki çok farklı ayrıca.
Bizde bahsettiğin profesyonelliğin olması çok zor.
Duygusal ve kollektif bir toplumuz biz.
Ahbaplık, akrabalık, hemşehrilik faktörleri cabası.
Dediğin noktaya gelmemiz için en az 50 yıl geçmesi lazım.
Ayrıca ben şunu söylemiyorum.
Ailesi sosyo-kültürel olarak daha üstte olanı tercih edelim.
Hayır.
Tersine imkansızlıklar içinde okumuş (mesela babası apartman görevlisi) öğretmen olmuş bir adayla karşılaşırsam onu tercih ederim.
Kendini kurtarmasına destek olmak isterim.
Üstelik onun başkalarından daha azimli olması benim işime yarar.
Tabela üniversitesi kıvamındaki bazı özel üniversitelerin çocuk gelişimi bölümünden mezun zengin aile kızlarına -ki çoğunun aklı beş karış havada- mesafeli yaklaşırım çünkü istikrarlı olmuyorlar.
Kısacası benim dinamiklerim daha farklı.
Ama her zaman, her durumda istisnalar olabileceğini de aklımda tutarım.
bir elin atın kızlar..
)
MissCherryBlossom
çok güzel bir noktaya değinmişssin.
